Prologue

36 3 0
                                    

Prologue

As I sit here staring at the blank page before me, memories of you flood my mind. The sound of your voice, the warmth of your touch, and the way you made my heart skip a beat with every smile. It all feels like a dream, a dream that I never want to wake up from.

But life has a funny way of tearing us apart just when we think we have it all figured out. And as I sit here, tears streaming down my face, I can't help but wonder where it all went wrong.

"Hoy, soreen nakatulala kana naman Dyan?" Si Natasha

"Hmmm.... Wala may naalala lang kasi ako kaya ganon" saad ko dito.

"Ewan ko sa'yo bes. Lagi kang ganyan haharap ka dyan tapos matutulala ka" napailing na lang si natasha.

I always remember him I didn't know who is the man in my dream. Nagigising na lang ako minsan na umiiyak pero sa totoo lang Hindi ko Kilala Kong sino ba siya.

Tinuloy ko na lang Ang pagbabasa ng mga favorite novel ko dito. Aside kasi sa ginagawa ko I paint the sunset this is my favorite hobby for now.

"Ganda mo talagang magpainting bes, sana all!!" Ngiting sabi pa nito sakin.

"Di Naman gaano ako kagaling no. I want practice some more pa para mahasa pa ko". Saad ko dito habang kinukulayan na lang Ang natitira.

"Pero bes, I want to know kung bakit ka langing umiiyak kapag nagigising kana?" Kuryusong tanong ni Tasha.

Dapat ko bang Sabihin dito kung sino Yun? Well she's my friend.

"Tasha napanaginipan ko siya" Sabi ko dito habang inaalala Ang lahat.

"Ha... Sino Naman?" Saad nito.

"I didn't know him pero lagi siya nasa panaginip ko" saad ko dito.

"Baka soulmate mo Yan bes." Tawa pa nito.

"Pero parang Kilala ko siya na Ewan" Sabi ko dito.

"Hay naku!! baka nga jowa mo siya sa past life mo." Ngiti pa nito.

Sabay kami natawa sa isiping iyon. Ever since kasi wala akong naging kasintahan tutok kasi ako sa pag-aaral kaya nbsb ako.

Tinapos ko na nga Ang huling pag painting ko finally masasanay din ako sa gawaing ito.

But then, here I am thinking about him. I realized it was a dream always comes up of mind he's blurred face and the way he's smile to me.

Don't Cry My LoveWhere stories live. Discover now