Don't Cry My Love

Chapter 2

Chapter 2

Nakita ko na naman ang lalaki sa panaginip ko pero hindi ko nakikita ang buong mukha niya dahil blurred ito. He always showed up in my dreams kapag may problema ako lalo mga time na iniwan kami ni dad he always by my side. Lalo na kapag umiiyak ako he's comforting me saying everything is fine. At aabutan ako ng panyo para punasan ang mga luha ko actually pag ginagawa ni'ya yan its felt warm with him. At nararamdaman ko na safe ako pag lagi siyang nandyan.

I cry every night when I sleep and thinking "why is this happening to me? Why does every moment have to be difficult?"
That's hard to believe. Di ko man Sabihin but I know my mom hurt a lot because we wanted to complete family. Pero iniwan kami ni dad and it's hurts to me gusto ko lang Naman na buo Ang pamilya namin kagaya ng iba na buo sila.

In my dreams there's a man always giving me a blue handkerchief with initials K. And saying to me everything is fine and you'll be okay. And he's gave me a gentle smile. I felt comfortable with that I never craved attention from others until I taste yours with felt happiness.

"Thank youu... Pala sa handkerchief na ito." Sabi ko dito habang kaming dalawa nakaupo sa ilalim ng Puno.

He's always smile to me at wala itong sasabihin na kahit ano kapag ako'y nagpapasalamat dito.

"Ano Pala meaning nitong K na ito?"
Saad ko sa kanya kuryusong tanong.

"Malalaman mo din Basta iingatan mo yan ha." He said to me and giving me a warm smile at bigla na lang siyang naglaho.

Nagising ako ng dahil sa senaryo na yun naalala kung paano siya ngumiti sa'kin. Bumangon na ako dahil ala sais na Pala ng umaga kapag ganitong Oras na ay naghahanda na ako ng makakain namin ni natasha since nag vacation nga lang ako sa kanila.

Maaga rin Pala magising si Natasha nakasanay na kasi niya ito. Kaya heto ako naghahanda na ng almusal namin.

After ko nga magligo at tapusin Ang morning routine ko Saka lang ako magluluto para fresh di ba. While I'm cooking the friend rice, egg, ham, and tocino. I play the song of heaven knows this is my favorite song so far.

"Now, this angel has flown away from me
Thought I had the strength to set her free
Did what I did because I love her so
Will she ever find her way back home to me? Oh-oh." Kanta ko pa dito habang naghahanda na.

"Wow Ang bango Naman niyan mukhang masarap ha." Si Natasha habang pababa ng hagdan.

"Talagang masarap mga niluto ko no." Sabi ko pa dito na nakangiti.

"I know bes... Kaya nga gusto ko lagi Ikaw nagluluto dito." Tawa pa nito malamang gusto niya lang na ako Ang lagi nagluluto.

"Sus... Binola mo pa ako Ang sabihan mo ayaw mo lang magluto gagawin mo pa akong chef dito." Saad ko sa kanya at naupo na sa upuan para kumain na.

"Tara na nga at kumain na."

"Btw.... Tumawag sakin si tita kanina." Saad niya sakin.

"hinahanap kana sa inyo hindi ka ba uuwi?" tanong sa'kin ni natasha.

"hindi muna..... dito muna ako sa inyo." saad ko kay natasha at isa pa ayaw ko muna umuwi don aaminin ko galit pa ako kay dad knowing that I growing up without a father.

"halata naman sa'yo na galit ka pa rin sa father mo na lumaki ka ng wala siya." giit niya pa.

"try mong kausapin ang dad mo baka mapatawad mo na siya niyan." she replied to me.

***

After namin kumain di ko nasabi kay natasha na napanaginipan ko ulit ang lalaki na yun dahil nga sa inis ko sa dad ko hindi ko na gawa pag-usapan ang tungkol pa don.

"soreen, bibili pala tayo ng stock na food dito sa bahay at mga need na rin." kada lunes kasi nag grocery kami ni natasha dahil paubos na rin ang food namin dito.

"wait, wala na rin pala akong gagamitin sa painting ko.. wala na akong paint brush and paint color na rin." I uttered to her. lagi pa naman ako nag painting pangpawala kasi ng stress ko to kaya ito yung hobby ko for now. aside from photography and travel.

"sige, tara na daan muna tayo sa mall para bumili na rin.

Habang nandito na kami sa mall di ko maiwasan na malungkot dahil na aalala ko si mom and I always visited in lola's house and pupunta kami sa ganitong lugar. masarap sa pakiramdam na kasama ko siya yung di pa ako umalis sa bahay na yun well it because of dad why i'm here.

Nagpunta na nga kami sa counter para bayaran yung lahat na binili namin habang ako nakabili na rin sa wakas ng pang painting ko. Kami lagi ang magkasama ni natasha when I was young and nagbabakasyon ako sa kanila. wala naman mga magulang niya natasha is only child kaya spoiled ito pero kahit na ganoon di man ito laki sa luho yung mga need niya lang mga binibili niya may kaya kasi sila kaya ganon and yung mga parents niya ay nasa abroad they work for his company.

"nakakapagod din palang mag grocery." hingal na sabi ni natasha.

"buti nga pauwi na tayo... dami rin palang tao." sabi ko pa sa kanya.

Di ko namalayan na pauwi na pala kami dahil sa pagod na rin ay nakatulog ako sa kotse ng kaibigan ko. and he's again showing up in my dreams na nakaupo sa ilalim ng puno na titig na titig sakin habang ako ay nangunot ang noo dahil sa ginagawa ni'ya. Lumapit ako sa kanya gano'n pa rin ang damit niya nakaputing longsleeve at naka denim na pantalon tumabi ako sa kanya.

"bakit ganyan ka makatingin?" saad ko sa kanya na gano'n pa rin makatingin sa'kin.

He was examining my face as if he already knew the answer was there. I didn't know I avoided he's eyes di kasi ako sanay na may taong tumitingin sa'kin knowing that di ko pa siya kilala. My heart beat so fast na hinawakan ni'ya ang mukha makikita mo sa mga mata nito na nag aalala siya na malungkot nakikita ko yun sa kanya kaya naman tinanong ko na siya.

"bakit anong problema?" sabi ko pa sa kanya habang tinatanggal ang mga kamay niya sa mukha ko.

"umiyak ka ba?" tanong nito sa'kin kaya nagulat ako kung sasabihin ko o hindi.

" h-hindi ako umiyak no." I replied to him and I avoided he's eyes.

Bumuntong hininga siya ng malakas at sinabing " Liar!! I know na umiyak ka ."

Bakit kaya alam nito na umiyak ako kanina habang nasa restroom ako dahil sa inis ko sa dad ko tapos ito siya dumagdag pa siya sa problema ko.

"Somi don't cry okay and I'll always be her to listen to your problems, I'm all your ears and shoulder. So don't lie to me." he sounded worried and assured he's always by my side.

"okay... I'm sorry well Iadmit that I'm crying." I said to him while shrug my shoulders.

"okay don't cry my heart is hurt when your crying." he's said to me while smile.

"Oo na di na ako iiyak sorry, nag alala ka siguro kanina kaya ka naka titig sa'kin no."

"yeah.. I can't seeing you hurt, because you're beautiful like the stars in the dark sky." he looked at me and his facial expression changed into concern.