Don't Cry My Love

Chapter 11

Chapter 11

"Sorry Miss.." Saad nito sa'kin habang di nadampot nito ang mga gamit niya na nahulog. Habang ako Naman ay tinutulungan ko siya. Pagkaabot ko sa kanya ng mga gamit niya nanlaki Ang aking mga mata. Dahil sa nakita ko the man in my dream is here at kaharap ko pa siya mismo.

"Hey, miss are you okay?" Nag aalalang tanong nito sakin. I nodded to him dahil sa pagkagulat.

Pinulot niya mga nalalag niyang mga gamit. Habang ako di ko maiwasan na tumitig sa kanya. Kanina lang iniisip ko siya Ngayon nandito siya sa harap ko. I really miss him
Napansin ko na dito rin siya nag aaral same kasi kami ng uniform. Pagkatapos niyang mapulot Ang mga gamit niya ay nangunot na nakatingin siya sa'kin. Dahil nasambit ko na Pala Ang name na kanina ko pa iniisip.

"Keino...."

Lalo siyang naguluhan sa inakto ko.

"Hey, why did you call my cousin name?" Asik nito sakin. Ako Naman Ang naguluhan sa kanya ibig sabihin pinsan niya ang tinutukoy ko. Kaya Pala magkamukha sila how I wish si keino na lang ito. I really miss him di nga siya nagpakita kanina kaya nangungulila ako sa kanya. Lumapit siya ng kaunti sa'kin habang ako naman titig na titig sa Kanya. 

He tap my shoulder.

Di ko alam kung ano Ang sasabihin ko dito na napapananginipan ko ang kanyang cousin?. Napabuntong hininga siya dahil ko masagot Ang tanong niya.

"Excuse me miss, kung Wala ka ng sasabihin may gagawin pa ako" Sabay alis niya sa harapan ko. Nahigit ko ang damit niya shít  kamukhang kamukha niya talaga nakakainis di man lang kasi nagpapakita sa'kin yun.

Nangunot ang noo ng cousin niya dahil sa paghigit ko ng hamba ng damit niya. Habang ako naman di ko na alam Ang sasabihin sa kanya.

"Ano bang problema mo miss? Kanina ka pa mula ng nabangga mo ako Panay na Ang pagtitig mo sa akin. Saka may gagawin pa ako kaya pwede ba kung Wala ka naman sasabihin makakaalis kana." Humakbang ako para magkalapit kami.

"S-Sorry.... kung ganito inakto ko kanina. Kasi Naman pano ko ba ipapaliwanag ito?" Hirap ko pang Sabi sa kanya Mukhang nauubusan na ng pasensya ito sakin dahil mas naging seryoso Ang mukha niya.

Napalunok ako at nagpatuloy.

"Cousin mo Pala si keino?" Tanong ko pa dito. Gusto ko lang kasi kumpirmahin dahil magkamukha sila.

"Oo" Tipid na Saad nito sakin.

"Did you know my cousin?" He's asked me. I don't know kung sasabihin ko ba sa kanya na nakilala ko siya through my dreams. Napabuntong hininga ako

I nodded to him.

"It that so? Well my cousin are handsome and famous here no wonder na di mo siya makilala." Pagmamalaki pa nito sakin.

"Actually, I'm transfer here." Kaya Pala ngayon ko lang siya nakita dito. Napagkamalan ko pa siya si keino magkamukha Naman kasi sila.

Sumasabay ako sa paglakad habang nag uusap kami kanina lang masama Ang timpla ng mukha niya. Ngayon naman mahinahon na siya kahit na transfer siya they know kung saan mga buildings dito. So famous Pala dito yung si keino sana all na lang talaga.

"Bakit di ko nakikita si keino dito?" Kanina ko pa gustong itanong sa kanya ito kung bakit Wala siya dito? Hayss napapaisip tuloy ako kung bakit siya nasa panaginip ko.

Bigla nangunot ang noo niya sa tanong ko.

"You didn't know?"aniya.

"Yung alin?" Nalilito kong tanong sa kanya

"My cousin is comatose right now." I gulped because of what he said.

" Ano palang nangyayari bakit siya na comatose?" I ask to him lately kasi kapag natutulog ako. He appeared in my dream but right now di na siya nagpakita.

"Honestly, I don't know what happened to him." He answered me. Tumigil kami sa harap ng music room. Napansin ko rin kanina na yung libro na nalaglag ko ay puro pala about sa music yun.

"Di pa Pala ako nagpapakilala sa'yo. I'm kairie."sabay lahad ng kamay niya sa'kin. Na tinanggap ko naman.

"I'm soreen." At nag shake hands kami.

" Mauna na ako sa'yo soreen, nice meeting you." Aniya at tumango ako. Gusto ko pa sana itanong kong nasaan si keino. Ang kaso nahihiya ako masyado na akong nakakaabala sa kanya.

"Sure, nice meeting you too din." And he wave his hand. Shít I forget to know ang full name niya! Para may alam di ako sa pinsan niya maybe nice time same school lang naman kami kaya makikita ko pa siya.

"Uy girl where did you go ba?" Tanong sa'kin ni natasha. Kanina pa Pala ako nito hinahanap pagkatapos kong accidentally mabangga si kairie.

"Dyan lang sa garden nagpahangin lang." Di ko sasabihin sa kanya 'yun baka kung ano pa isipin nito. Mukha naman tumalab yung sinabi ko sa kanya kaya di na siya nag tanong.

Maya maya pa ay pumasok na ang prof namin. As usual boring dito at di ako makapag focus hayss. Ano kaya Ang dahilan kong bakit na comatose siya di naman alam ni kairie ang nangyari kay keino. Naloloka na ako kakaisip dito. Buti na nga lang walang gaano ginagawa since first day pa lang.

Mabilis natapos ang klase namin ay napagpasiyahan ko ng umuwi napagod... Talaga ako ngayon sana naman this time magpakita siya i miss him kahit ngayon lang siya di nagpakita.

"Kanina ka pa di umiimik ha. May problema ba?" Napansin ni tasha ang kanina ko pang pananahimik. Di kasi sana'y na di ako sumasali sa mga chismis niya. Oo, chismis talaga kasi itong babae na ito lahat ng ganap sa buhay sinasabi sa'kin.

"Alam mo girl sabihin mo sa'kin yan kung ano ang problema mo. Kanina pa ako dito nagdadaldal di ka naman nakikinig sa'kin." Inis nitong sabi sa'kin. Umirap pa ito halatang galit sa'kin. Di kasi sana'y yan kapag di rin ako nagkwento sa kanya.

" I don't have a problem Tasha." I said to her para di na siya ma bother pa.

"Talaga lang ha!." She said in sarcastic and she rolled her eyes to me.

"Aishh... Oo nga I'm fine. I'm tired lang." I assured to her.

"Whatever Japanese girl."