Don't Cry My Love

Chapter 4

Chapter 4

"Uy, sino yan nasa painting?" singit na tanong ni natasha.

Dagdag pa nito. "siya ba yung lalaki nasa dreams mo?"

Tumango ako bilang sagot.

"He's handsome ha.. and cute." Halakhak na tawa pa nito.

"Sorry kung nakatulog na ako pagkatapos natin bumili ng kailangan dito sa bahay." Paumanhin ko dito dahil nga nakatulog ako sa kotse niya antok na antok na kasi ako non.

"Okay lang yun alam ko Naman na pagod ka non e."

While I'm doing a painting my phone suddenly ring and the screen it's my mom. I didn't know why my mom calling right now.

"Sagutin mo na si tita yan for sure namimis ka na non." Pilit na pinapasagot sa'kin ni natasha.

"Hello, Mom..."

"Kailan ka uuwi dito?" Sabi nito sa kabilang linya.

"Di ko pa sure mom if uuwi ako dyan." Saad ko dito.

"You need to talk anak." Giit niya pa.

"Mom... If about Kay dad yan wag muna sa ngayon." Saad ko dito.

"Kailangan mong umuwi dito at kausapin Ang dad mo I know Galit ka sa kanya."

"Alam mo palang galit ako sa kanya bakit kailangan nyo pang kausapin ko siya?" Sa totoo lang di ko pa siya kayang kausapin.

"Soreen, bigyan mo siya ng chance para magpaka tatay sayo." Pakiusap na Sabi sakin ni mom.

"Bakit nagpaka tatay ba siya sa'kin nong iniwan niya tayo?" Galit na saad ko alam Naman ni mom na ayoko umuwi don dahil nandoon siya.

Ayaw kong magalit kay mama dahil bakit napakabilis niyang patawarin Ang taong nag iwan sa'min.

Biglang tumahimik Ang kabilang linya naririnig ko Ang malalim na buntong hinga ni mama para pigilan magalit sa'kin.

Di ko na pinatapos pa Ang usapan na iyo I ended the call. I know mom was angry with me hahayaan ko muna siya para ako makapag isip kung uuwi ba ako ulit don.

Huminga ako ng malalim.

"Ang lalim ata ng buntong hininga mo?" Tanong sa'kin ni natasha at alam niya kapag ganon ay may problema ako.

"Kung tungkol yan sa tatay mo why didn't talk to him para Naman matapos na no." Kibit balikat na saad niya sakin at di madali sa'kin na gawin yun.

"I will try to talk my dad kahit naman paano tinuturing ko pa rin siyang ama ko." Saad ko dito. Tama naman si natasha na meron sa puso ko namimiss ko na siya.

I plan na schedule yung pagpunta ko kila mom sa lunes na ako pupunta since Sunday today. Para ma enjoy ko pa rin dito sa bahay ni natasha babalik na ako ulit don samin nangungulila rin ako.

"Nakapagdecide na ako Natasha na sa lunes na ako babalik samin."

"Buti Naman at babalik ka na sa inyo pero mamimiss kita bes." Yakap na saad sa'kin. Mamimiss ko rin naman siya e.

"Me too Natasha." I'm saying to her.
While hugging.

Noon pa man magaan na Ang loob ko dito nung magkaklase kami ni natasha. She's bubbly and kind to me kaya siguro nakasundobko siya at kalog din siya. Ayaw niya akong nakikitang malungkot kaya siya ang nagpapasaya sa'kin.

Kaya malulungkot talaga ako kapag umuwi kami samin. Pero I need to face my dad I know to myself na I really miss my dad even if I mad at him.

At isa pa di ko pa rin maalis sa isip ko na I have dream of man name keino. He's appear when I was problem and listen to my problem. Kapag matutulog ako bigla na lang siya susulpot at magpapakita he's calling my nickname which is I confused because no one will no of this even my best friend. Ang family ko lang may alam ng nickname ko.

"Natasha, do you experience having a dream?"kuryusong tanong ko sa kaibigan ko.

"Yes, many times... Minsan pa nga crush ko." Kilig na komento niya sakin. Sana all na lang talaga.

"Bakit mo Pala natanong?"

"Yung kinukwento ko sa'yo he's appear again sa panaginip ko." I said to natasha while suddenly remember he's know my nickname calling soreen.

"So, lalaki Pala yang napapanaginipan mo sana all." Irap na Sabi nito sakin sabay halukipkip sa harapan ko.

"Baka Isa sa mga soulmate mo yan o di kaya matagal mo ng kilala Yan."Giit pa nito sakin pero sa totoo lang di ko pa nakikilala ito and he's knowing my nickname.

"Di ko pa nga nakikilala ito... knowing he's know my nickname."

"Big deal ba sayo na knowing your nickname?"

"Oo, di mo nga alam nickname ko e kaya I didn't know pano niya nalaman yun." I said to her to curious tone.

"Abay, malay ko dyan... dapat tinanong mo sa kanya yan tutal napapanaginipan mo naman Yan."

Hayss.. Oo nga Naman dapat Pala tinanong ko sa kanya Yun. Tomorrow na Pala ako aalis dito sa bahay ni natasha. Masyado pa Naman madrama itong kaibigan ko kala mo mawawala ako buong taon.

"Basta pag-umuwi ka sa Inyo text mo ko ha... tapos video call tayo. At hanap mo na rin ako ng bf don."

Tingnan mo itong babae na ito di pa nga ako nakakaalis Dami na sinasabi.

"Parang di Naman tayo niyan magkikita. I'm here pa kaya and don't worry I always text to you."Sabi ko pa sa kanya para di siya mag worries sakin dahil panigurado mamiss niya ako.

"Sana magkaayos na kayo ng dad mong hapon no."

Nagkibit balikat lang ako sa kanya dahil gusto ko rin naman maging maayos ang pamilya ko.

Pagkatapos ng pag-uusap namin ay naisipan ko muna na magpahangin dito sa balkonahe nila. At napatitig sa painting na ginuhit ko Ang lalaking nagngangalang keino na palagi ng gugulo sa panaginip ko.

Habang pinagmamasdan ko ito nakaramdam ako ng antok kaya umupo muna ako sa table ko at sandaling pinikit ang aking mga mata. Di ko namalayan na nakatulog na naman ako at Ang lalaking palaging sumusulpot sa panaginip ko at nakangiti sakin lumapit.

Nakasuot siyang puting long sleeve na button up at sa pang ibaba nito ay khaki pants. Lumapit siya sa'kin at hinila ako sa paborito nitong tanawin.
Ang dagat Kong saan makikita ang tanawin na Kay gandang pagmasdan.

Napangiti ako dahil sa ginawa niya nakaupo kami dito sa dalampasigan at nakatanaw sa papalubog na Araw. Ang paborito Kong pagmasdan kapag malungkot ako it's give me calm and relax kapag pinagmamasdan ko ito.