From The Day That I Met Them

2. Wat nu?

Pov Robbie:
Koen en ik lopen weer terug naar de tafel. "Matthy?" Vraagt Koen voorzichtig. Langzaam zie ik hem omhoog kijken en kruizen onze ogen, ik geef een klein glimlachje en ik zie hem ook een beetje glimlachen. "J-ja?" Hoor ik hem dan zeggen. "Zou je misschien vaker bij ons willen zitten?" Het is even stil maar dan zie ik hem een klein knikje geven. Dan gaat de bel. We lopen met z'n alle naar het lokaal. "Welke les hebben we zometeen?" Hoor ik Koen vragen. "Nederlands" Zeg ik terug. Ik hoor Koen zuchten. Nederlands is inderdaad echt heel stom vooral de docent is echt saai en ouderwets.

Pov Matthy:
Als we aankomen bij het lokaal lopen we het lokaal in. Ik zie dat de jongens al snel gaan zitten en ik loop langzaam naar een plekje die nog over is. Ik hoor de kinderen nog met elkaar praten tot de docent binnen komt. Ik doe me tas open en zie dat ik me boek ben vergeten. Ik raak een beetje in paniek en doe me tas weer dicht en ga weer recht zitten. "Matthy?" Hoor ik ineens naast me. Ik schrik en kijk op zij. "Hey rustig maar ik ben Milo trouwens. Je mag wel in mijn boek meekijken hoor" en hij schuift het boek in het midden van onze tafels. "Dankje Milo" zeg ik met een glimlach. "Geen probleem!" De docent zegt dat we opdrachten moeten maken, ik kijk in het boek en pak een schrift om de opdrachten erin te schrijven. Ik kijk naar de eerste opdracht en maak hem, ik ga door naar de tweede opdracht. "Uhm M-milo?" "Ja wat is er Matthy?" "Ik snap deze opdracht niet" zeg ik een beetje teleurgesteld. "Oohh het is oke hé, je hoeft niet alles te weten. Ik help je wel" zegt Milo. Hij legt de opdracht uit zodat ik het snap en begin de opdracht te maken. Na een half uurtje gaat de bel alweer. Eindelijk is de dag voorbij.

Pov Milo:
Ik moest tijdens Nederlands naast Matthy zitten en hij is best aardig alleen durft hij volgensmij geen fouten te maken enzo. "Rob kom is" zeg ik terwijl we naar de uitgang lopen. "Hey miel wat is er?" "Zullen we vragen of Matthy vandaag mee wilt met ons? We hebben vandaag toch niks te doen en kunnen we hem misschien beter leren kennen!" "Isgoed! Ik zal even kijken waar die is" zegt Robbie terug en zie hem weglopen.

Pov Robbie:
Als ik bij de fietsenstalling aankom zie ik een blonde jongen staan en loop ernaartoe. "Heyy!" Zeg ik misschien net iets te enthousiast. De jongen draait zich snel om en kijkt me aan. "Hey rustig ik ben het maar" zeg ik met een kleine glimlach. "O-oh hey" hoor ik hem zeggen. "Ik had een vraagje of je misschien mee wilt met mij en de jongens om iets leuks te doen" "Oh isgoed" Hoor ik hem verbaasd zeggen en samen lopen we terug naar binnen waar ze nog stonden te wachten. "En?" Hoor ik Koen vragen. "Ja! Gezellig hé!" Zeg ik en kijk de blonde jongen aan. Hij knikt klein. "Hey luister wij doen je echt niks aan hoor en we gaan het gewoon gezellig hebben oke?" Zegt Raoul. Raoul is altijd zo lief voor iedereen en je kan alles tegen hem zeggen, echt een papa voor ons. Hij heet dan niks voor niks 'papa roelie'. Met z'n 5e lopen we naar de fiets. "Naar wie gaan we?" Roep ik naar Milo. "Bij mij!" Hoor ik Milo zeggen. "Isgoed!" En samen fiets ik met Matthy achter Milo aan naar zijn huis.

Pov Matthy:
Ik fiets naast Robbie en lach soms zacht mee met een grap die ze maken. Ik ben echt blij dat ik nu ff niet naar huis hoef, geen gezeik over dat ik het fout doe of dat ik te weinig eet. Ik zet de fiets bij de andere en loop voorzichtig mee naar binnen. "Wow" zeg ik zacht maar toch hard genoeg dat ze het hoorde. "Dit huis is helemaal niet bijzonder hoor" zegt Milo lachend. Tja ik vind van wel want wij wonen in een klein huisje, dit is echt veel groter. "Willen jullie iets te drinken of eten ofzo?" Hoor ik hem zeggen vanuit de keuken. "Water graag" zeg ik terwijl ik naar de keuken loop. Ik pak het glaasje water aan en loop weer terug naar de tafel waar iedereen zit. Ik kijken even op me telefoon en zie dan een bericht die ik liever niet had willen zien.
Dit is het bericht:
Hallo Matthy, je doet het overal zo slecht dat we je uit huis zetten. Het boeit ons niet waar je gaat wonen al is het op straat. Groetjes je 'ouders'
Ik begin zachtjes te huilen tot ik ineens in iemand armen word getrokken. Het is Robbie. Ik begin nog harder te huilen, ik weet niet waarom thuis was het zo slecht waarom ben ik niet gewoon blij dat ik er niet meer naartoe hoef. Bij die gedachten moet ik nog harder huilen. "Hey maatje wat is er, rustig maar." Hoor ik Robbie zeggen terwijl hij rustig over me rug wrijft. "I-ik.. H-huis..." Is het enige wat ik kan zeggen. "Wil je naar huis?" Vraagt hij dan en ik schudt snel me hoofd. "Ach maatje toch, mag ik anders het berichtje zien?" Ik knik en pak me telefoon en laat het berichtje zien. "Oh my... Boys luister is." Zegt hij en laat het bericht aan hun zien. "Oh my god. Waarom doen ze jou dat aan?' hoor ik Milo zeggen. Ik haal me schouders op. "Hij kan bij ons wonen toch? We hebben nog een logeer kamer over" hoor ik Raoul zeggen. "Oja tuurlijk, zou jij dat willen Matt?" Ik knik voorzichtig. "Zullen we daarnaartoe gaan dan?" Zegt Koen dan.

Jaja deel 2 alweer! Dit keer een iets langer deel! Hoe gaat het met jullie trouwens? Ik ga proberen om vanavond/vanmiddag deel 3 te posten maar weet niet of dat lukt!