From The Day That I Met Them

8. Vertellen of wachten

Pov Milo:
Vanavond is het bonte avond want het is de laatste dag kamp! Wat hebben we het gezellig gehad. Ik zie Robbie met Koen praten en knikken dan komt Robbie naar me toe en trekt me mee aan me mouw. "Robbie wat doe je?" Vraag ik hem maar hij reageert niet. Als we eindelijk stoppen achter het gebouw begint hij eindelijk te praten "Nou ja hoe gaat het met je?" Vraagt hij. "Goed hoezo?" Vraag ik terug. Ik heb niks gedaan toch? Heeft het met Koen te maken? Is het mijn schuld? Wat bedoeld hij? "Milo hallo? Luister je nog?" Zegt Robbie terwijl hij me zachtjes door elkaar schud. "Uhh ja hoor" zeg ik "Maar wat vroeg je?" Vervolg ik me zin. "Hoe het ging in de liefde. Gaat het een beetje goed?" Vraagt hij. Dit was dus precies een onderwerp waar ik geen zin in had. Ik wil hier niet over praten. Ja tuurlijk vind ik iemand leuk maar dat ga ik hem niet vertellen. "Ik beloof dat ik niks zal zeggen hoor" zegt hij geruststellend. "Ja oke ik vind iemand leuk" zeg ik en kijk naar de grond. Ik voel ook langzaam mijn wangen rood worden. "Aww milootje is verliefd!" Schreeuwd Rob bijna. "Jaja leuk maar zachtjes, niemand hoeft dit te weten" zeg ik licht geïrriteerd. "Oh sorry. Maar mag ik weten wie het is?" Vraag hij rustig. Ik schud langzaam mijn hoofd "ik wil het liever niet vertellen, sorry" zeg ik zacht. "Tuurlijk maatje dat is oke! Als er iets is of als je het alsnog wil zeggen ben ik er altijd voor je" zegt hij lief tegen me. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. "Zal ik doen" zeg ik zacht terug en we lopen samen weer naar binnen. "Milo, Koen komen jullie? We hebben corvee!" Roept Raoul als we binnen komen. "Ik kom!" Roep ik terug en loop naar raoul toe. "Wat moeten we doen?" Vraag Koen aan mij. Ik kijk op de lijst. "Vegen en alles klaarzetten voor vanavond" antwoord ik hem. "Jemig zoveel?" Zegt hij en zucht hard. Ik grinnik. "Wat lach jij nou?" Zegt hij ook lachend. "Niks gewoon" zeg ik snel en loop naar de kast waar de bezem staat. Ik pak twee bezems en geef hem aan Raoul. "Koen pak jij effe de ballonnen en slingers?" Vraag Raoul aan Koen zodat hij ook wat kan doen. Ik veeg rustig door, de keuken, woonkamer en de gezamenlijke kamer. Als ik terug kom om de bezem weg te zetten is alles versierd. Met grote ogen kijken ik rond. "Wow" zeg ik zacht. "mooi he!" Zegt Koen trots. "Heel mooi!" Zeg ik en begin te lachen. Koen lacht mee en zie raoul met de laatste spulletjes pakken en neerzetten. "Zijn we klaar?" Vraag ik als we met z'n 3e naast elkaar staan en rondkijken. "Denk het wel" zegt Koen twijfelend. Raoul knikt instemmend. "Kom we gaan Rob en matthy zoeken" zeg ik terwijl ik naar de slaapkamers loop. We hebben vrijetijd dus grote kans dat ze daar zitten. Als we de kamer inlopen zie ik ze niet zitten. "Huh?" Zeg ik. "Wat is er?" Hoor ik Raoul en Koen vragen. "Ze zijn hier niet" zeg ik nog steeds vragend. "Dan zijn ze buiten" zeg Raoul en Koen knikt kort. We lopen weer terug naar de kamer en dan naar de deur waar we naar buiten kunnen. We kijken op het voetbalveldje maar ook daar zijn ze niet. "Ik ga even kijken of ze aan de andere kant zitten" zegt Koen tegen ons "ik loop wel mee" zeg ik snel. Als we weg lopen zie ik Raoul nog even binnen lopen. "Kom is" hoor ik Koen zeggen en loop naar hem toe "wat is er?" Zeg ik zacht. "Kijk daar" zegt hij en wijst naar een bankje. Als ik goed kijk zie ik een bruine en blonde jongen daar zitten. Helemaal tegen elkaar aan. "Ze passen echt zo leuk bij elkaar. Had ik maar zoiets" zeg ik net iets te hard dat Koen het kon horen. Snel doe ik een hand voor me mond. "Hoe bedoel je?" Hoor ik hem vragen. "Uhh niks laat maar" zeg ik snel. "Hmh" hoor ik hem zeggen. Zo dat ging net goed. Koen hoeft echt niet te weten dat ik hem leuk vind. Dat ga ik echt niet vertellen. Ik wou het vanavond doen maar denk dat het toch geen goed idee is. Wat als hij nee zegt, dan zit ik daar met een rotgevoel en is me avond niet meer leuk. Maar als hij ja zegt is me avond super leuk. Maar wie vind mij leuk. Inderdaad niemand. "Gaat het?" Hoor ik ineens naast me. Ik kijk naast me en zie een bezorgd gezicht van Koen. "Oh ja tuurlijk!" Zeg ik. "Oke, kom je mee hun zitten daar toch wel even" zegt hij en we lopen samen naar het gebouw.

Pov Robbie:
Ik zit samen met Matt op een bankje. Samen kijken we naar een vijvertje met eendjes. Papa eend, mama eend, en 4 kleine eendjes. "Die zijn echt schattig" zeg ik en wijs naar een eendje. "Niet zo schattig als jij" hoor ik matt zeggen. Ik kijk hem aan en knuffel hem "ik hou van jou, matt. Heel veel" zeg ik tegen hem. "Ik meer van jou Robje" zegt hij. Mijn hart smelt hij is zo lief. Ik kijk omhoog en ik ontmoet zijn ogen. Ik begin automatisch te glimlachen en zie zijn gezicht dichterbij komen. Niet veel later voel ik zijn lippen op de mijne. Een kort kusje maar het betekent zoveel. "Zullen we zo naar terug gaan?" Zeg ik na een tijdje. "Isgoed" zegt Matt en we staan op. Ik zie hem een beetje trillen dus trek hem zachtjes tegen me aan. "Heb je het koud, lieffie?" Vraag ik zacht. "J-ja beetje wel" zegt hij zacht terug. "Kom we gaan snel naar binnen" zeg ik en lopen het gebouw in. Ik zet Matt op een bankje en loop snel naar een soort stukje waar je eten en drinken kan kopen. Ik pak twee bekertje en vul ze met thee. Ik pak theezakjes en loop terug naar de tafel. Ik geef het bekertje en het zakje aan matthy en ik ga naast hem zitten. "Dankje Rob" zegt hij en geeft een glimlachje. "Geen probleem hoor" zeg ik en schenk ook een glimlach. Even later zie ik Raoul, Koen en Milo binnen komen. Raoul ziet er blij uit, net als Koen. Milo daarintegen niet. "Yooo jongens!" Zegt Matt enthousiast. Ik ben blij dat hij het leuk heeft gehad. "Vinden jullie dat we het goed hebben versierd?" Vraagt Koen trots. "Jaa zeker hebben jullie goed gedaan!" Zeggen Matt en ik tegelijk. We lachen en praten nog even. Ik heb Milo een keer horen praten maar voor de rest niet. "Milo kom is" zeg ik zacht terwijl ik hem aantik en opsta. Hij geeft een knikje en volgt mijn actie. Samen lopen naar een hoekje en gaan daar zitten. "Wat is er?" Vraagt hij op een geïrriteerde toon. "Dat kan ik beter aan jou vragen" zeg ik bezorgd terug. Gelijk veranderd zijn blik van geïrriteerd naar bang. "U-uh" zegt hij. "Het maatje het is oke, je kan het tegen me zeggen" zeg ik rustig en trek hem in me armen. Hij begint zachtjes te snikken. "Laat het maar gaan, het mag eruit" zeg ik en druk hem nog verder me trui in. Langzaam voel ik me trui nat worden. "Wat is er met Miel?" Hoor ik iemand vragen. Ik draai me hoofd zachtjes om en zie Koen staan met een bezorgd gezicht. "Milo, Koen staat hier wil je even met hem praten?" Zeg ik en laat hem zachtjes los. Ik voel Milo ook loslaten en binnen een paar seconden vliegt hij in Koen zijn armen. "Ik laat jullie wel even" zeg ik en loop weg.