From The Day That I Met Them

10. Mini vakantie

Pov Raoul:
"Niet ik ben gewoon een saaie boomer... wie zou mij leuk vinden?" Zeg ik zacht. "Roel luister. Je bent de leukste, grappigste, aardigste boomer die ik ooit heb ontmoet! Wie jou niet aardig en leuk vind zijn zelf niet goed hoor." Zegt Matt blij tegen me. Ik krijg een kleine glimlach op mijn gezicht. "Dankje Matt" zeg ik al iets blijer. "Zullen we maar terug gaan?" Vraag hij na een kleine stilte. "Mhm" zeg ik en sta op, met z'n tweeën lopen we terug naar de tafel. "Sorry Roel ik had het niet mogen zeggen, sorry" zegt Robbie gelijk als ik aan tafel kom zitten. "Geeft niet maatje, het is oke" zeg ik terwijl ik naar de tafel kijk. "Hey, gaat het wel?" Vraagt Koen dan. "Mh? Oh uh ja hoor" Zeg ik maar gewoon. "Als er iets is kan me tegen. Tegen ons alle 4 trouwens" Zegt Robbie. Ik knik "bedankt, zal ik doen" zeg ik en loop naar de kamer. We gaan straks weg dus ik ga alvast me tas weer inpakken. Als ik bijna klaar ben zie ik Milo in de deuropening staan. Ik schrik een beetje "Oh het Milo, is er iets?" Vraag ik normaal. "Nou nee- ja ik weet het niet" zegt hij en komt naast me zitten op bed. "Gaat het een beetje?" Vraag ik als hij het zit. "Ja hoor prima, ik kom me tas inpakken" zegt hij zenuwachtig en staat snel op. Er is wel iets ik merk het aan alles. Ik ga er maar niet op in en pak de laatste spullen uit de badkamer en loop weer terug. Als ik weer binnen kom zie ik dat Milo nog niks in zn tas heeft gedaan en voor zich uit staart. Ik loop zachtjes naar hem toe en ga naast hem zitten. Hij schrikt en kijkt naar mij en dan weer weg. "Wat is er Milo? Je kan het tegen me zeggen ik ga je echt niet uitlachen ofzo " zeg ik geruststellend en zie hem meer ontspannen. "Nou ik denk-" hij kijkt naar de deur en stoot gelijk met praten. Koen staat bij de deur en kijkt bezorgd naar Milo en dan naar mij. Ik haal voorzichtig mijn schouders op en loop naar Koen. "Ik weet het niet hij wou het zeggen maar stopte gelijk met praten toen jij binnenkwam" fluister ik in zijn oor. Ik pak me tas en loop naar buiten. Ik zet me tas bij alle andere en ga zitten. Opeens trilt me telefoon en zie een berichtje van whatsapp op me startscherm staan. Lieke het meisje van de corvee heeft me een berichtje gestuurd. Ik wacht geen seconden en open het berichtje.
'heee! Wil je misschien in de bus naast me zitten? Heb niet echt iemand en anders zit ik weer alleen :)' heeft ze gestuurd. Ik krijg gelijk een glimlach en begint terug te appen. 'heyy! Ja tuurlijk, lijkt me gezellig:)'. Ik klik op verzenden en niet veel later krijg ik een berichtje terug. 'gezellig! Kom je alvast naar buiten?' Ik krijg een raar gevoel ik me buik. Iets wat ik nog nooit heb gevoeld. Het kriebelt een beetje en grinnik zacht door het gevoel. "Wat ben jij blij zeg!" Hoor ik een blije stem zeggen naast me, het is matthy. "Haha jazeker!" Zeg ik blij terug. "Wat is er?" Vraag hij nieuwschierig. "Lieke heeft gevraagd om naast me te zitten in de bus" zeg ik en bloos een beetje. Hij maakt een 'ooh' met z'n mond. "Ik blij voor je maatje, hopelijk lukt het dit keer dat gun ik je echt" zegt hij en loopt dan weer weg. Ik weet gelijk wat hij bedoeld met 'hopelijk lukt het dit keer wel'. Ik vertel echt alles aan matthy, hij is een soort therapeut voor me. Dus ook alles van me verleden waar ik mee zit zoals dit. Ongeveer 3 jaar geleden.

We zitten samen op een bankje aan het water. "Roelie?" Vraag ze aan me. "Ja lies wat is er?" Vraag ik terug. "Dit werkt niet" zegt ze en staat op. Ik kijk haar met een vragende blik aan. "Jij, ik" zegt ze. "Maar ik dacht dat je me leuk vond" zeg ik zacht. "Nee tuurlijk niet wat denk je zelf?" Zegt ze hard. Dit raakt me. "Maar-" ik kan me zin niet eens afmaken en ze begint weer te klagen. "Al die weken heb je me voor de gek gehouden! Ik moest koken, schoonmaken alles voor het huishouden doen omdat jij laat thuiskwam van werk! En dan? Geen eens hallo knuffel ofzo? Nee tuurlijk niet want je moest gelijk gaan zuipen! Je was zo erg depressief en saai niet normaal!" Zegt ze schreeuwend in me gedicht. "Ik kan er niks aandoen dat ik zo was! Jij hielp me ook niet ofzo ik moest alles zelf doen! Niet dat je even aan me vroeg hoe me dag was of hoe het met me ging! Nee alles draaide alleen maar om jou! En het ergste is nog dat ik van je hield. Met me hele hart!" Schreeuw ik huilend terug. "Jaja en dat moet ik geloven! Ik maak het uit en je zoekt het maar uit! Je kan beter dood gaan niemand die meer last heeft van jou en je domme problemen!" Schreeuwt ze naar me en loop weg. Sindsdien heb ik haar nooit meer gezien of iets van dr gehoord.

"Roel? Roelie? Raoul?!" Roept iemand tegen me. Ik kijk bang om me heen en voel dan twee armen om me heen, ik herken ze gelijk. Ze zijn van matthy. "Mh?" Zeg ik want meer komt er niet uit. "Ik roep je al een paar keer, gaat het?" Vraagt hij bezorgd. "Flashback" zeg ik zacht en kijk naar beneden. "Ach Roelie niet door mij toch?" Vraag hij voorzichtig. Eigenlijk wel maar dat kan ik niet zeggen, net als ik nee wil zeggen knik ik langzaam. Waarom kan ik nooit meewerken? Ik doe echt niks goed he. "Oh sorry Roel maar ik weet zeker dat het niet nog een keer gebeurd hoor" zegt hij en knuffels me nog steviger. "Hoop het" zeg ik zacht terwijl ik hem terug knuffel. Opeens zie ik Rob staan en zie hem jaloers kijken. "Jaloers Robje?" Vraag ik en begin een beetje te lachen. "Neeeee tuurlijk niet!" Zegt hij snel. "Oohh heeft de kleine smurf ook een knuffel nodig?" Zegt Matt en laat mij los. Hij loopt naar Rob toe en geeft hem een knuffel en een klein kusje. "Dankje kwam" hoor ik hem zacht zeggen en begin te glimlachen. Hun zijn echt zo leuk samen. "En wat zit jij te lachen?" Zegt Rob plagend. "Niks hoor jullie zijn gewoon zo leuk samen" zeg ik en loop op te af. "Haha dankjee, maar zullen we de bus ingaan voordat die weggaat?" Zegt Matt. Rob en ik knikken en lopen naar de bus. Als we binnen komen zie ik Milo en Koen al naast elkaar zitten en naar buiten staren. Rob en Matt gaan achter hun zitten, en ik? Ik zoek lieke. Ik ben denk ik al 3 keer heen en weer gelopen todat ik ineens aan me arm word getrokken. Ik duik in een. "Rustig ik ben het maar" hoor ik lieke zeggen en ga rechtop zitten. "Ow sorry" zeg ik zacht en ga goed zitten. "Jij hoeft geen sorry te zeggen maar ik, ik liet je schrikken dus sorry" zegt ze en kijkt me lief aan. Wow die ogen. Die lach. Ik kan wel uren daar naar kijken. Roel niet verliefd worden je wilt niet hetzelfde als de volgende keer. Ik word uit me gedachten gehaald doordat je telefoon trilt. Het is matt. 'heyy Roelie! Had je het al gelezen?' Staat er ik klik op het bericht en begin met hem te appen.
Het gesprek:
(M = Matthy & R = Raoul)

R: nee wat is er dan?
M: we hebben bijna een korte vakantie van een weekje!
R: leuk! Wanneer?
M: Uhh volgensmij volgende week vrijdag. Dus nog 9 dagen ofzo!
R: wow cool! Gaan we nog iets doen dan?
M: Rob en ik dachten dat het wel leuk zou zijn als we met z'n 6e ik vakantie gaan?
R: 6?
M: ja vraag lieke mee zal ze gezellig vinden ;)

Ik kijk even naar achter naar Matt en hij kijk mij aan. Hij geeft een knikje als goedkeuring en ik draai me weer om. "Met wie was je net aan het appen?" Vraagt lieke nieuwsgierig. "Oh gewoon een vriend van me" zeg ik terug. "Oehh en wat zei die?" Vraagt ze door. "Niks oehh we hebben niks hoor is gewoon mn beste vriend" zeg ik lachend "maar hij zei dat we volgende week vrijdag een korte vakantie hebben" zeg ik nog steeds lachend. "Gelukkig" zegt ze zacht. Wat bedoeld ze met gelukkig? Dat ik niks heb met hem? Nee toch dat zal niet, het gaat vast over de vakantie. "Hoe bedoel je gelukkig?" Floept eruit en sla een hand voor me mond. Waarom zeg ik dat nou weer? Zometeen word ze boos. "Oh gewoon. Dat je niks met die vriend heb" zegt ze. Ik zie haar wangen een beetje roodkleuren en ze kijkt naar buiten waardoor je het nog erger ziet. "Je hoeft niet de blozen hoor" zeg ik zacht. Ze kijkt me weer aan en glimlacht. Ze pakt haar tas en graait er een beetje in. Ze haalt er een papiertje en pen uit en begint te tekenen. Na 5 minuten laat de de tekening zien aan me. "Mooi?" Zegt ze glimlachend. Ze heeft mij getekent. Wow wat kan ze dat goed. "Nog mooier dan in het echt" zeg ik en begin te blozen. "Fijn" zegt ze en legt de tekening op me schoot. Ik pak en voorzichtig en doe hem in me tas. Als ik weer recht zit voel ik een hand over de mijne gaan. Ik pak de hand vast en zij de mijne. Ik begin te glimlachen. Ik pak me telefoon uit me zak en maak stiekem een foto van onze handen en stuur hem naar Matt, niet veel later krijg ik al reactie. 'zozo meneertje heeft het goed voor elkaar' staat er. Ik glimlach en leg me telefoon weg. "Maar uhh ik had een vraagje" zeg ik voorzichtig. "Vraag maar raak!" Zegt ze en glimlacht lief naar me. "Mn vrienden vroegen of je mee wou in de vakantie. Het hoeft niet als je het niet wilt hoor" zeg ik snel. "Tuurlijk! Lijkt me super gezellig! Heb toch niks te doen" zegt ze blij. "Oh doe je nooit wat in de vakantie dan?" Vraag ik zachtjes. "Uhh... Nee heb niet echt iemand om wat mee te doen " zegt ze zacht. Ik trek haar in een knuffel. "Ach meisje toch. Als er iets is of als ik naar je toe moet apl me maar gewoon oke?" Zeg ik zacht. "O-oke" zegt ze zachtjes maar net hard genoeg dag je het kan horen. "We zijn er over 3 minuten dus willen jullie alvast alle spullen opruimen" zegt de docent door een megafoon. "Jaja" zeg ik geïrriteerd en pak me spullen in. "Vind het wel jammer" zegt ze verlegen. Ik kijk haar vragend aan. "Dat ik niet meer naast je kan zitten" zegt ze als ze me aankijkt.

Weer een nieuw deeltje! Sorry dat het wat laten online kwam. Ik was de hele dag vrij dus je denk hele dag schrijven! Nou nee. Ik heb geen motivatie haha. Maar goed morgen weer naar school en woensdag echt beginnen. Ik schrijf zo een nieuw deel van mn andere boek. Een wat meer levens verhaal over mezelf. Intresse? Ga maar lezen :)