2.5

1.3K 56 16
                                    

Ayy aşkolarr kitap nasıll????

Bölümler yeterli uzunlukta mı yoksa daha az veya çok mu istersiniz?

Lütfennn yorum yapalım, seviliyorsunuz.Oy da verelim.
:)

Ee hadi başlayak!

...

Kapıyı çalar çalmaz kocaman bir gülüşle beni karşılayan canımm kankişim Ceren' e sıkı sıkı sarıldım ve ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim. Ceren' in şaşkın bakan bakışları hala üzerimdeydi.

Hızla banyoya adımlayıp elimi yüzümü yıkadım ve tekrar ceren' in yanına gittim.Saçlarıma saçma bir topuz yaptım ve bana şaşkınlıkla bakan Ceren' e döndüm.
"Kankişkom, napıyorsun?"
Hala heyecanım dinmememişti.

"İyidir, bugün çoook güzelsiniz. Kızım nerelerdeydin sen?"

Zıplayarak yanıma oturduğunda gülümsedim.Şimdi ona anlatmalı mıydım?

Ailemden çok biliyordu beni ama...
Aması yok kızım başka kime anlatacaksın!

"Çok güzel yerlerdeydim Ceren, çok güzel."

"Kız, anlatsana noldu? Çatlayacağım!"
Eliyle tek omzuma vurduğunda ona doğru döndüm ve karşılıklı bağdaş kurup oturduk.
"Kanka, önce bir üstümü değişsem?"

"Tabii aşkom, odanda var kıyafetin."

"Sağol."

Yanımda kıyafet yoktu ama buraya yedek bir çok şey bırakmıştım neyse ki.

Hızla benim için ayırdığı odama yöneldim.Kapıyı açar açmaz hızla yatağıma zıpladım.Oh be!

Kalkıp dolaptan üzerime şortlu, fareli bir pijama takımı seçtim ve giyindim. Benim için koyduğu makyaj masasının üzerinde duran siyah, ince dişli tarağı alıp saçlarımı taradım ve daha düzgün bir topuz yaptım.Ardından adımlarım mutfağa yöneldi.İkimiz içinde bir bardak su ve cips aldıktan sonra salona döndüm ve tam yanına oturdum.
"Atıştırmalıklar varsa konu önemli."

"Aynen öyle!" Dedim heyecanla.Cipsi önümüzdeki küçük sehpaya bıraktım ve elimdeki iki bardak sudan birini ona verdim.Kendi bardağımdan bir kaç yudum içtikten sonra Ceren çatlamaya başlamıştı bile.
"Kızım anlat hadi, oyalanma!"

"Tamam dur.Anlatıyorum." Derin bir nefes aldım.Ellerimi tuttu ve anlatmaya başladım.
"Ben...ben sanırım...aşık oldum."

"Aaaaaa!"

Elimi hızla ağzına kapattığımda o şaşkınlıktan ben ise utançtan gülüyordum.
"Ne demek kızım o? Kime? Şu okulda ki Rüzgar' a falan mı? O ise kızım işin zor! Gerçi senin gibi bir güzelliğe bakmayan da ne bileyim! Ayy heyecanlandım, devam et!"

"Hayır, okuldan biri değil."

Anlatırken heyecandan ölüyor ve gülümseyerek konuşuyordum.
"Kim?"

"Komutanım..." Ondan böyle bahsetmek istiyordum.

"Nee, komutanın mı? O ne demek, o da kim?"

"Şey... Kanka... Benim kaza yaptığım adam var ya, adı Yavuz?"

"Evett"

"İşte o adam benim babamın taaaa yıllar önce askerlikte yardımcı olduğu, oğlu gibi gördüğü komutanmış."

"Neee! Sen ne dediğinin farkında mısın?"

Kafa salladım.
"Hemen her şeyi anlatıyorsun!" Diye heycanka konuştu.

ROMANTİK KOMUTANIM                        Texting✓Where stories live. Discover now