1 თავი

1.6K 58 0
                                    

მოკლედ ამდენმა  გაუგებრობამ და ფიქრმა ძალიან დამღალა უკვე,ყელშია.საბოლოოდ უნდა გადავწყვიტო ჩემი ცხოვრება და მშობლების არყოფნას შევეგუო,იმასაც თუ რატომ ვარ მარტო ჩემი დაუდევრობის გამო...მე მინ სანა ვარ 21 წლის და ბუსანიდან გადმოვედი სეულში,მშობლების გარდაცვალების შემდეგ. პატარა სახლში მარტო ვცხოვრობ უმუშევრად ვზივარ და თავსაც ძლივს ვირჩენ...დედაჩემის მომზადებული საუზმე მომენატრა თან აქ არავის ვიცნობ და უეჭველი რამე უნდა ვიპოვო თუნდაც უნიტაზის წმენდა მომიწიოს,მთავარია თავი ვირჩინო ან ფული ვიშოვო

რადგან ყველა ვაკანსია დაკავებულია,გადავწყვიტე მოახლის თაობაზე შემეტანა განცხადება და საჭირო დროს დამირეკავდნენ.რაც შემძლებოდა ყველაფერს გავაკეთებდი.

თავს აღარ მოგაბეზრებთ ჩემი წუწუნით...

#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#**#*#*#*#**#*
დილას
დილით მაღვიძარა რეკავს გამწარებული, მეკი სადაცაა ვაგინებ.ხელში ვიღებ და გასათიშს ვაჭერ,ჩუმდება და ამის შემდეგ ზოზინით  ავდექი და სააბაზანოში შევედი სახე დავიბანე და მოვწესრიგდი. რადგან უსაქმური ვიყავი გადავწყვიტე რამე მომემზადებინა და სანამ შევიდოდი ტელეფონზე ზარი მომესმა,კომოდიდან ტელეფონი ავიღე და ვუპასუხე
✔️:გამარჯობათ მოახლის თაობაზე გაწუხებთ გამოჩნდა ადამიანი ვისაც მოახლე სჭირდება და თქვენ აგირჩიათ ამიტომ SMS-ზე გამოგიგზავნით მისამართს
მე:კარგით მადლობა...ველოდები

გავუთიშე და დაველოდე როდის მოვიდოდა შეტყობინება აი ისიც მოვიდა გავხსენი და მუქი შრიფტით ეწერა:

ჯეონ ჯონგ-სუკი, ჯეონების სახლიდან (ნუ ამადაამ მისამართზე) 6 საათზე

ცოტა კი გამიკვრიდა ცნობილმა ბიზნესმენმა მაინც და მაინც მე რატომ ამირჩია? სხვები ვერ დაინახა? მაგრამ კარგი დავიკიდოთ

რადგან ახლა უკვე 5 ხდებოდა,ცოტახანში გავემზადებოდი ახლა ძალიან მშია, ამიტომ რამე უნდა მოვამზადო...სამზარეულოში შევედი და ჩემი საყვარელი სადილი მოვამზადე 10 წუთში მზად იყო, სწრაფად შევჭამე და ჭურჭელიც დავრეცხე

შემდეგ მაღლა ავედი და კარადადინა რამე წესიერი გამოვიღე. ჯინსის ცოტა ფართე შარვალი და თეთრი ტოპი...ჩავიცვი და თმა ჩამოვიშალე 6-ს აკლდა 15 ამიტომ ჩანთა ავიღე და ჯეონების სახლისკენ დავიძარი...

ზუსტად 15 წუთში იქ ვიყავი ნუ 5 წთ დავაგვიანე, მაგრამ არაუშავს მაპატიებენ

#*#*###*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#

დიდ ვილას ავხედე და პირი ღია დამრჩა...საერთოდ ამხელა სახლი როგორ უნდა დავალაგო მარტომ? იქნებ კიდევ ყავთ ერთი მოახლე? კარგი მეყოფა...ბილიკს გავუყევი...ირგვლივ სისხლისფერი ვარდებით იყო გარშემორტყმული,ეზოს  შუაში კი თეთრი პატარა შადრევანი და როგორც იქნა მივაღწიე კარებამდე და მორცხვად დავაკაკუნე.

კარები მოკლე შორტში და ამოღებულ მაისურიანმა,ქერა და ცისფერთვალება გოგომ გამიღო,თბილად გამიღიმა და ლაპარაკი დაიწყო
?:გამარჯობა მე ლუნა ვარ ალბათ ახალი მოახლე ხარ წამოდით ბატონი მისაღებში გელოდებათ
მე:კარგით?

სახლში შემომიპატიჟა და თვითონ წინ გამიძღვა მისაღებამდე გამიყვანა და იქიდან გაქრა

ჯეონი:შენ ხარ ხომ ახალი მოახლე?აჰამმ...
მე;კი მინ სანა 21 წლის
ჯეონი;შეგიძლია ეს ჩაიცვა და მუშაობა დაიწყო ლამაზო
მე;უკაცრავად? მასე ნუ მომართავთ
ჯეონი;ნუ ყოყმანობ მალე ჩაიცვი და დაიწყე მუშაობა
მე:კ...კარგით

ის კაცი უცნაური ჩანდა, ამიტომ აღარ შევეპასუხე ის ტანსაცმელი გამოვართვი და ჩემს უკან მდგომ ლუნას გავხედე რომელიც თავჩაღუნული იდგა
ლუნა:წამოდი შენს ოთახს გაჩვენებ

დავეთანხმე და უკან გავყევი...

☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆

ეს ჩემი პირველი ფიკია და იმედია მოგეწონებათთ...😊❤️‍🩹💜 შემდეგს დავდებ 5 ვოუთზეე...🙃

მოახლე☆|| ჯეონ ჯონგუკი||Where stories live. Discover now