მე: ჯიმინ მე მოვრჩი,ძალიან აღარ მშია ოთახში ავალ კარგი?
ჯმ: კარგი მიდი დაისვენე
გავუღიმე და ოთახში ავედი ასვლისას საწოლზე წამოვწექი და ფიქრი დავიწყე
მე:მე ჯონგუკს არ ვიმსახურებ! არასწორად ვიქცევი...მეც ვტკენ გულს მას...ასე არ უნდა გაგრძელდეს...ჯობია მას თავი დავანებო და წავიდე...
დიდი ვერაფერი ვიფიქრე ამის შესახებ მაგრამ,მე ის მართლა მიყვარს და მიტოვება არ შემიძლია...მართლა ძალიან მიყვარს...თვალები წყლით გამევსო და საბოლოოდ ცრემლი ჩამომიგორდა სახეზე...საწოლზე გადავწექი და ფიქრს საშუალება მივეცი მაგრამ,არა ჯონგუკის გარდა ვერაფერზე ვფიქრობ...უბრალოდ ძალიან შემაყვარა თავი...ოთახში ვეღარ მოვისვენე და გადავწყვიტე რომ,ჯიმინთან ჩავსულიყავი და დავხმარებოდი ფეხზე წამოვდექი და დაბლა ჩავედი...ჯიმინი დივანზე იჯდა და კომპიუტერში რაღაცას აკეთებდა
ჯმ:ოჰ სანა ვერ მოისვენე არა ოთახში?
გამეცინა და მის გვერძე დავჯექი,ხელები კალთაში ჩავილაგე და დაბლა ვიყურებოდი
ჯმ:ტელეფონი აქ დაგრჩა და ჯონგუკი გასკდა ამდენი რეკვით,მე სპეციალურად არ ვუპასუხე
მე:მართლა?? ჰოდა გასკდეს...
ჯმ:თეჰიონი მალე მოვა
მე:ძალიან კარგი...ჯიმინ?? ხვალ ჯონგუკის და იმ გოგოს ქორწილში მინდა წასვლა...
ჯიმინმა შოკირებული შემომხედა და სახეზე სმირკი აირტყა
ჯმ:ღადაობ??
მე:არა არ ვღადაობ...ვანახებ რომ,სუსტი არ ვარ და მაგის ჯინაზე წავალ
ჯმ:კარგი გადაწყვეტილებაა...
გამეცინა მის სახეზე და ფეხზე ავდექი როცა,სამზარეულოში შევედი და წყალი მოვსვი...უნდა გამოვსულიყავი როცა კარებზე ზარის ხმა იყო
მე:ჯიმინ შენ მიხედე შენს საქმეს და მე გავაღებ
გავიღიმე და კარების გასაღებად წავედი,თეჰიონი იდგა ლუდებით ხელში და იკრიჭებოდა
