თავი შეიცავს 🔞 სცენას!
ვისაც არ უნდა,არ წაიკითხოთ‼️
☆
ახლა კი დავიწყოთ ჩემებო ვინც დარჩით✨️
და ჰო ჩვენი სანშაინის ალბომი დასტრიმეთ არმი🎉🤩
☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆
სანას პოვ:
დღეები გავიდა რაც აქ ვარ,ეს იდიოტი საჭმელსაც არ მაჭვევს...მდივანზე ვიჯექი თავჩაღუნულიდა თავი მუხლებში მქონდა ჩარგული...ვტიროდი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.ახლა მხოლოდ ჯონგუკზ მეფიქრება...ნეტა როგორ არის არა ასე აღარ შემიძლია ვეღარ მოვითმენ მსგავს მოქცევას რამენაირად უნდა გავიქცე აქედან.ფეხზე წამოვდექი და ირგვლივ გავიხედე და რაიმე გასაქცევ გზას ვეძებდი...ფანჯარასთან მივედი, მაგრამ დაკეტილი იყო...სამზარეულოდან რეები აღარ გამოვზიდე,მაგრამ არაფრით არ გაიღო ფანჯარა...რომ ჩამემტვრია ალბათ ის კაცი სიცოცხლეს გამომასალმებდა...როცა ფანჯარას ვეჯაჯგურებოდი ის კაცი ჩამოვიდა...განრისხებული იყო...მე გავჩერდი და მას შევხედე...აშკარად გაბრაზებული იყო...
ჩანიოლი:შენი ბიჭი გათამამებულა,არა პრინცესავ?
ჩაიცინა განრისხებულმა და ჩემსკენ სვლა დაიწყო
ჩანიოლი:გილოცავ! შენი ბიჭი შენს გადასარჩენად მოდის...მაგრამ სამწუხაროა,რომ ვერ გიპოვის ლამაზო...
მე:რა...რას გულისხმობ?
ჩავილაპარაკე მაგრამ ის მიმვარდა,თმებში ჩამავლო ხელი და მომქაჩა
ჩანიოლი:ეხლა რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ...გასაგებია სულელო?
მე შიშით თავი დავუქნიე და ვკანკალებდი შიშისგან...უკვე აღარც ვიცოდი რა უნდა გამეკეთებინა ამიტომ გადავწყვიტე დავემორჩილო
ჩანიოლი:კარგი გოგო...მოიცა როგორ გეძახის შენი ნაბიჭვარი ბიჭი? თოჯინავ...
გაიცინა...მე კი გაბრაზებული სახით შევხედე...ვიცოდი,რომ ეს არ უნდა გაკეკეთებინა მაგრამ გაუთვლელად გავაკეთე და ალბათ მალე ვინანებ...ხელი აწია და უნდა დაერტყა როცა გასროლის ხმა იყო...ფანჯარა გატყდა და ვიღაცამ ბოლო ხმაზე დაიყვირა...ხმაზე ვიცანი....ჯონგუკი...ჩემი ჯონგუკია...
