6:: 'Refleks.'

92 12 9
                                    

O adamı sevmemiştim. Neyseki ben evde olduğum için çok durmamıştı ve birkaç dakika sonrasında gitmişti. Ardından Ryujin, yanıma geldi.

"O gitti. Seni beklettiğim için özür dilerim."

"Sorun değil. Kimdi ki o?"

"Bir tanıdık işte."

Bunu dedikten sonra suratını buruşturdu.

"Ya da, sana yalan söylemeyeceğim. Eski sevgilimdi. Artık aramızda romantik hiçbir şey yok. Arkadaşız sadece."

"Tamam. Açıkladığın için teşekkürler."

Aslında bunları biliyordum çünkü o adamla bunu konuşmuşlardı, ve onları dinlemiştim. Ama bilmiyor gibi yapmak daha mantıklıydı tabii.

Ryujin ayağa kalkıp elimden tuttu. Ardından salona doğru ilerledi.

Salona geldiğimizde elimi bıraktı ve dün akşam sehpaya koyduğum poşetin içindeki bardağı çıkardı.

"Bu kimin içindi? Yoksa ben o kişiye vermene engel mi oldum?"

"Hayır. Bunun sahibi.."

Kupayı elime aldım ve Ryujin'in meraklı gözlerine baktım.

"Sahibi tam karşımda duruyor."

Ryujin'in gözleri fal taşı gibi açıldı, bir şeyler söylemeye çalıştı fakat kekeledi. Sonra da yutkundu.

"Teşekkürler! Hoş bir kupaymış. Ama o gün, beni görmeye de bilirdin."

"Evet, seni görüp görmeyeceğimi bilmiyordum. Ama içimden bir his bunu elimde taşımamı söyledi."

Ryujin, ağzı kulaklarında gülümsedi. Ardından hiç beklemediğim bir şekilde bana sarıldı.

Ondan uzun olduğum için kafası, omzuma kadar geliyordu. Nedense benden kısa birinin bana sarılması çok hoşuma gitmişti.

O, sarılmayı bitirip benden uzaklaşmaya başladığı anda alnına bir öpücük kondurdum.

Neden böyle yapmıştım ki? Çok rezildim.

"Pardon, benim gitmem lazım. Çok uzun süre kaldım. Rahatsız etmeyeyim!"

Bunu dedim ve bir çırpıda çantamı alıp kapıya koştum. Ryujin daha ne olduğunun farkına varamamışken ben, onun apartmanının önündeydim ve hızla ilerliyordum.

Pencereden bana baktığını hissettim ama kafamı çevirmedim.

Tek yapmaya çalıştığım şey, evime gitmekti.

~

Aradan bir gün geçmişti. Ona mesaj atmalıydım.

Onu alnından öpüp kaçmak çok garipti ama, bu yaptığımdan sonra ondan uzaklaşmak daha garip olurdu.

Uzun bir süre düşündüm. Sonunda, ne yazacağımı bulmuştum.

"Kusura bakma. Dün yaptığım refleksti. Yanlışlıkla oldu."

Kısa bir süre sonra mesaj attı.

"Yani refleks diye herkesi öpüyor musun? Ahahah.. Neyse, Dudakların yumuşakmış. Alnımdaki dokusunu sevdim."

...

can you remember the rain? | ryunaWhere stories live. Discover now