Taekwondo · HyunLix

𝟏𝟕

Felix-Hyunjin
[WhatsApp Konuşması]

felix:
Hyun!

hyunjin:
Lix?!

felix:
Napıyorsun

hyunjin:
Evden çıktım geliyorum

felix:
Güzell
Hangi salondaydın sen

hyunjin:
2
Neden ki?

felix:
Seninle aynı salonda olmak için sordum
O zaman bende 2'ye geçiyorum

hyunjin:
😶|
Tamamdır
Gelmek üzereyim zaten

felix:
Geldiğin gibi bir kere tekrar yapalım
Sonra jürilerin oraya geçersin

hyunjin:
Tamamdır
Jüriler kim
Biliyor musun

felix:
Biri babam Kyujin
Diğeri
Seohoon hoca
Diğer ikiside hafta içi gruplarının antrenörleri

hyunjin:
Bi anda heyecanlandım ya

felix:
Heyecanlanıcak bir şey yok
Rahat ol

hyunjin:
Zor ama denerim
Geldim ben
Nerdesin

felix:
Bekle
Gördüm seni
görüldü

•-°-•

Felix'in karşıdan bana doğru geldiğin gördüğümde kalbim istemsizce hızlanmıştı. Gülümseyen yüzü fazlasıyla şirindi. Çilleri, gözleri, sarı saçları... Tatlı görünüyordu.

"Hwang!" Kollarını boynuma sardı. Bende ellerimi onun beline sarıp karşılık verdim. Kokumu içine çektiğini hissediyordum. Kim bir arkadaşına böyle davranırdı?

Benden ayrılırken elimi tutup salona doğru çekti. Geniş alana girdiğimizde buranın bodrum kattan daha farklı olduğunu fark ettim.

Herkes kendi halinde çalışıyordu kuşak sınavına.

"Hadi bakalım, başlayalım bizde." dedi Felix. Bakışlarımı ona doğru çekerken sırayla adımları yapmaya başladık.

Hatam yoktu ancak hocaların önünde değişebilirdim.

"Dur!" dedi Felix. Yanlış bir hareket mi yapmıştım acaba? Adımlarımı toparlayıp düz bir şekilde durdum.

Ancak düşündüğüm gibi değildi sanırım.

Felix tam önümde durdu. Ayakkabılarımızın uçları değiyordu.

Eli belimdeki kuşağa gitti. Beyaz kalın şeritin bağını açtı.

Kalbim hızlı hızlı ağzımda atarken, "Napıyorsun?" dedim fısıldayarak.

"Yanlış bağlamışsın. Hocalar görmesin."

Biraz daha yaklaşıp arkamdan geçirdi kuşağı. İki ucu önümde eşitledi. O kadar odaklanmıştı ki elindeki kumaş şeridine... İstemsizce yüzünü inceliyordum. Bakışlarım dudaklarına indiğinde yanaklarıma hücmeden kan dünkü konuşmanın aklıma gelmesi yüzünden olmuştu.

Önceden buna hiç dikkat etmemiştim ancak şöyle bir düşününce, kalbim çok hızlı atıyordu. Onu öpmek düşüncesi kalbimi hızlandırıyordu. Dudakları dudaklarımın üstünde olsa...

"Hwang?" Kafamı bu düşüncelerden kurtarmak istermiş gibi iki tarafa salladım.

"Pardon! Efendim Lix?" O beni arkadaşı olarak görüyordu. Bu tarz düşüncelerim çok yanlıştı.