4.BÖLÜM

13.9K 866 129
                                    

Yorulmuştum hayır fizik açıdan değil ruhsal açıdan çok yorulmuştum yapılan testler beni yormuştu tüm vücudumu fotoğrafı çekilmişti sırtımın, omuzlarım, yüzüm, bacaklarım ve karnımdaki çatlaklar.

Hamileyken olmuştu o çatlaklar kadın doktoru hamile kalıp doğum yaptığımı doğrulanmıştı tüm testler ve fotoğraflar mavi kapaklı dosyanın içine konulmuştu.

Yatakta doğrulup bacaklarımı kendime çektim abim benden özür dilemişti bunları yaşadığım için ama onun bir suçu yoktu ki.

Yanına almadığı için de özür diledi ama yanına da alamazdı 18 yaş altı olduğum için o adam bir şekilde geri beni ondan alırdı zaten ne olduysa 18 yaşıma girmeden olmamışmıydı.

2 gün sonra ilk mahkeme vardı ve ben o adamı o gün görecektim annem de tutuklanmıştı beni sattığı bakkalın oğlu ve ailesi de bu kadarını bende beklemiyordum ama demek ki bu ülkede hala adaleti sağlamak isteyenler vardı.

Gözyaşlarımı silip ayağa kalktım bozulmamış yatağı tekrar düzeltip odadan çıktım Yusuf komutanın odasıymış bugün neriman teyzeden öğrenmiştim oğlu için kıyafet almaya geldiğinde.

Mutfağa geçtiğimde neriman teyze yemekleri yapıyordu "neriman teyze size yardım edebilir miyim?"

Sorduğum soruyla bana döndü "ama kızım yorgunsun zaten kendini daha fazla yorma"

Burukça gülümsedim "ben yorgun değilim ki hem içimden geldi"

Tezgaha ilerleyip ellerimi yıkadım "öyle olsun kızım istersen tatlı yapabilirsin ben yemekleri bitirdim sayılır"

Başımla onayladım dolabı açtığımda gördüğüm elmayla elime bir kaç tane aldım elmalı turta güzel giderdi.

Turtaları fırına attığımda dağıttığım yerleri toplamak için masanın üstünü toplamaya başladım unu alıp dolaba koyarken elimden kaymıştı tutmaya çalıştım fakat ilk önce başıma sonra yere düşmüştü her yerim un olmuştu gözlerimi açıp şaşkınlıkla yere baktım un poşeti ayağımın dipinde dökülüp her yere dağılmıştı neriman teyze gelmeden önce toplasam iyi olurdu çalan kapıyı açmaya gitmişti.

"Biizz geldikkkk sundus!"

Arkamdan gelen nurgülun sesiyle yavaşça oraya döndüm nurgülun arkasındaki abim kahkahayı patlattığında Yusuf komutan ona dirsek atmıştı buna rağmen hala gülmeye devam ediyordu nurgüle döndüm gülmemek için kendini zor tutuyordu.

"Ya abi gülmesene!" sitemli çıkan sesime gülmeye devam etti "baran gülme gel canım ben sana kıyafet vereyim bir duş al!"

Nurgülu başımla onayladım ama ilk önce buraları temizlemem gerekiyordu "tamam ama ilk önce şuraları temizliyeyim"

"Baranla hallederiz biz sen nurgülle git"

Yusuf komutana döndüm koskoca komutan burayı mı temizleyecekti "ay çok iyi olur hadi sundus gel!"

Nurgül mutfaktan çıktığında bende küçük adımlarla arkasından çıktım nurgül elinde kıyafetlerle odadan çıktığında kaldığım odaya ilerlemeye başladı kıyafetleri yatağın üstüne bırakıp bana döndü"evet şimdi güzel güzel duş alıyorsun kıyafetleri giyiyorsun yemekten sonra da dışarı çıkıyoruz "

Gülümseyerek konuştuğunda başımla onayladım omzumu okşayıp odadan çıktığında arkasından bakmakla yetindim.

Bu çok farklı bir şeydi birileri benim için çabalıyordu ve bana ne kadar tuhaf gelse de bir de o kadar hoşuma gidiyordu hayatım boyunca nurgülun yanımda durmasını unutmayacaktım ne olursa olsun.

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin