CHAPTER 3

165 7 0
                                    

“Seryuso kaba talaga sa buhay na bata ka? Kahapon lang kitang nakitang maraming sugat dinagdagan mo nanaman.”sermon ni daddy habang nakaupo sa swivel chair niya.

Andito ako sa sofa at nakaupo sa kabilang gilid no'n si Javier. Parang kanina ko lang siya nakita, nakita ko nanaman ang nakakainis niyang mukha ngayon. Grabe mag joke si lord eh.

“Ayos lang ako, Dad.”saad ko. Syempre joke lang. Ang sakit kaya ng katawan ko.

“Ayos? Tignan mo nga iyang itsura mo! Hindi kana makilala sa dami ng sugat mo!”sigaw pa nito.

“Last na 'to promise! Nagkita lang kami ni Rios kanina kaya nagpapawis ako.”sabi ko kaya nag iba ang awra niya.

“Ano nanaman bang sinabi niya sayo?”tanong nito.

“Bastos, walang modo, walang respeto, mamatay tao, at walang mararating sa buhay.”walang prenong saad ko.

“Tarantado talaga ang hayop na 'yon. Nagagawa niya talaga 'yong sabihin sa sarili niyang anak?”hindi makapaniwalang saad ni daddy.

“Hayaan na natin, Dad! Wala naman akong magagawa kasi totoo naman iyong sinabi niya.”sabi ko at tumawa ng mahina.

“Ano pabang himutok niya sayo eh kinuha nanga kita do'n dahil halos patayin kana niya sa pananakit noong bata ka!”galit na saad ni dad.

“Okay lang po! Training ni Rios 'yon para maging malakas ako dito sa ground.”I joke and laughed at myself. Baliw nga siguro ako. Nakakatawa lang kasi si Rios. Para siyang tanga. Akala mo walang ginawang kasalanan noon eh.

“Bihis muna ako, Dad. Sasamahan ko po kayo pagkatapos ko.”sabi ko at tumayo. Iika-ika akong lumabas ng opisina niya. Lakas sumipa ng gagong 'yon ah.

Pumunta na'ko sa wardrobe ng building at akmang isasara 'yong pinto ng pumasok si Javier.

“Seriously? What are you doing here?”tanong ko at hinayaan nalang 'yong pinto.

Sinara niya ito at sumunod sa'kin.
Ano sasamahan niya 'kong magbihis? Gago ba siya o tanga?

“Is that how you kill yourself? Beating your self to death?”he sounded concerned, sweet ha... Nakakatouch.

“Ano naman sayo?”tanong ko at hinubad ang pangtaas na damit. I don't care if he's here. May sports bra panaman ako.

“Why don't you just shoot your head. I guess that would be less painful.”sabi niya pa sa'kin.

“Mas wala na'kong chance sa langit kapag gano'n.”I pulled down my boxing short living my black underwear that only cover my down there.

“My life was all ruined because of that incident. I don't deserve to be happy. I don't even deserve being killed just in one snap. I deserved torture.”I said ang turned the shower on.

Naligo ako sa harap niya. Wala akong pake sa iniisip niya dahil siya naman ang nag kusang pumasok dito. Ando'n parin siya hanggang matapos akong maligo.

Hinubad ko ang bra ko kaya bigla siyang tumalikod. Mabuti naman. Akala ko hanggang pag bihis manonood siya eh.

Noong natapos akong mag bihis ay umupo na'ko sa harap ng salamin. I blower my wet hair while looking at wounds in my face. I traced it and smile sadly. I'm sorry for not protecting this face, Mama.

Noong matapos ako ay agad kong tinignan ang pwesto ni Javier. Wala na siya doon, baka lumabas na. Nilinis ko na ang kalat sa loob. Patapos na'ko ng bigla siyang bumalik at may dalang cotton, alcohol, betadine, ice pack, at bandage.

“Sit.”malamig niyang utos pero bored ko lang siyang tinignan.

“I said sit down!”mas lalong lumamig ang boses nito. I just shrugged my shoulder and sat on the chair in front of him.

Perilously Devoted (MORGAN SERIES 2)Where stories live. Discover now