Hem mesajları hem de Yamaç'ın numarasını sildiğim için yeniden öğrenmem gerekiyordu. Ben de Buğra'ya yazdım.
Şafak: Buğra bey?
Şafak: Müsait misiniz acaba?
Çakma abi: Ooooo Şafak hanım
Çakma abi: Hayırdır mesaj falan
Çakma abi: Direkt arardın normalde
Şafak: Ay uzatma yazmak istedim işte
Şafak: Ben senden bir şey isteyeceğim
Çakma abi: Buyur abim
Şafak: Abim ahahah
Çakma abi: Tabii
Şafak: Neyse dur
Şafak: Yamaç'ın numarası sende var mı
Çakma abi: Var
Çakma abi: Sende yok mu
Şafak: Yok
Şafak: Atar mısın bana
Çakma abi: Atarım da
Çakma abi: Bugün bir şeyler oldu sana sorup darlamak istemedim
Çakma abi: Sen de anlatırsın herhalde
Şafak: Hayır
Şafak: Öl merakından
Çakma abi: Ohooooo
Çakma abi: Kardeşimin neden mutsuz olduğunu da bilmeyeceksem
Çakma abi: Atmıyorum be numara falan
Şafak: Aman tamam
Şafak: Anlatırım
Şafak: Benim yüzümden aranız falan bozulur mu acaba (gönderilmedi.)
Çakma abi: Umarım Yamaç bir haltlar yememiştir
Çakma abi: Eğer varsa öyle bir şey
Çakma abi: Unutma seni kimse üzemez
Çakma abi: Üzeni ben üzerim
Buruk bir gülümseme yerleşti dudaklarıma. Seviyordum bu çocuğu. Anlık gelen duygusallığımı geri plana atmaya çalıştım. Dalgaya vurmak en iyisiydi.
Şafak: Anladık abisin
Şafak: Numara?
Çakma abi: 054********
Bu numarayı görmeyeli epey olmuştu.
Şafak: Teşekkür
Çakma abi: Rica
Çakma abi: Anlatacaksın ona göre
( bu mesaja 👍 emojisi koyuldu.)
-054** adlı numara "Y" olarak kaydedildi.-
Yamaç'tan
Hava neredeyse kararmıştı. Bir elimde market poşeti, diğer elimde telefonum boş sokakta yürüyor, bir yandan da düşünüyordum. Sabah Şafak'ı görmeye gitmiştim. Sınav gününde gitmem çok mantıksız olsa da -Sanırım o söz konusu olduğunda yeterince iyi düşünemiyorum.- yine de görmek istemiştim. O birkaç dakikayı bile asla unutmayacaktım. Sonra bir de Buğra'ya yakalanmam var ki çok da hatırlamak istemiyorum. Neyse ki Şafak'ın da yardımıyla toparlamıştım.
