1.8

103 15 2
                                    

İyi okumalar.

______________

"Selam."

Karam anımsamaya çalıştığı yüze bakarken cevap verdi.

"Selam?" Sesinin soru sorar gibi çıkmasına engel olamamıştı. Daha önce bu yüzü gördüğüne emindi ama bir türlü çıkaramıyordu.

"Daha önce seni görmüş olma ihtimalim kaç?"

Mert Alp içinden hatırlamaması için dua ederken Neriman Teyze girdi konuşmalarının arasına.

" Kızım sen de ne unutkan çıktın. Lisede aynı okuldaydınız Mert oğlumla. Gerçi sen kafanı pek kitaptan kaldırmadığın için pek şaşırmamak lazım."

Karam kaşlarını düşündüğünden ötürü çatarken bir yandan da başını salladı.

" Neyse çocuklar ben çıkıyorum. Mehmet size emanet."

İkisi aynı anda cevap verdi.

"Görüşürüz Neriman Teyze."

Mert Alp, Neriman Teyze'nin gidişiyle beraber sertçe yutkundu. İlaç içmişti ama şu an ne faydaydı. Midesinin beyaz bayrağı çekmesine az kalmıştı. Şu ayrancı güzeli ona bakmasaydı hele kaşları çatık hiç bakmasaydı daha iyi olabilirdi belki.

Yine de buna rağmen içinden sadece tek bir şey geçiyordu.

Lütfen hatırlamasın.

Karam, Mert Alp derdine yanıp dururken onu hatırlamak için beynini zorlamayı bırakmış Mehmet ve ona tanıdık olan bu yabancıyla ne yapacağını düşünüyordu.

Neriman Teyze'nin dediği gibi lise hayatında başını kitaplardan kaldırmaz, teneffüslerde bile kitap okuduğu için dışarı çıkmazdı. Biraz içe dönük bir yapısı vardı. Bunun için adam akıllı ne sınıftakileri ne de okuldaki diğer insanları tanırdı.

İkisinin derdi birbirinden bağımsızken Karam'ın telefonuna mesaj geldi.

İsimsiz Uraz: Al artık koynuna beni Karam

İsimsiz Uraz: Günahın boynuna can Karam

İsimsiz Uraz: Anladım sensizlik haram

İsimsiz Uraz: Gel artık insafa be Karam…

Karam gülmek ve sinirlenmek arasında kalırken yaşadığı şeyin saçmalığına anlam vermekten de vazgeçmişti.

Uraz için tam olarak bir arayış içinde değildi ama biliyordu ki arasa bulurdu. Çocuk saklanmıyordu bile.

Ayrancı Güzeli: Sen yine ne yaşıyorsun abim ablam ya

Ayrancı Güzeli: Bir adımla dalga geçmediğin kalmıştı.

İsimsiz Uraz: Kız sana söylemediler mi hiç?

Ayrancı Güzeli: Sormaya çok korkuyorum yemin ederim ama neyi?

İsimsiz Uraz: Dalga denizde olur.

İsimsiz Uraz kişisi engellendi.

"Karam."

" Karaaam"

En son dürtülmesiyle yerinde zıpladı Karam.

" Ne yapıyorsun be değişik?"

"E seslendim duymadın, telefonuna çok dalmıştın. Mehmet ağlıyor baksak mı?"

"Tamam bakalım ama bir daha bana aniden temas etmezsen makbule geçer."

" Tamam çiçeğim sen nasıl istersen."

Mert Alp ağzıma kürek soksaydım da bunu demeseydim diye düşündü. Onunla mesajlaşırken içinden geldiği gibi konuşmaya alışmıştı.

Ama şimdi tam anlamıyla ayvayı yemişti.

__________________

The end.

Ayran Falı | Texting Where stories live. Discover now