Küçüklükten beri hayali olan öğretmenlik şuan onun mesleği idi. İlk görev yeri olan Hakkari'de 2 sene normal bir yaşam süren Nare, teröristler tarafından kaçırılarak günlerce esir kalmıştı.
Bütün umutları tükenmişken yetişen Gölge Timi, onun bu zam...
Bizimdir ufukta büyüyen yollar Bizimdir diriliş bekleyen yıllar Semaya uzansın dualı eller Doğan güneş bizim, batan bizimdir Sefalet onların, vatan bizimdir.
Ey Türk kızı! Dön bak aynaya, Uyansın gönlündeki ASENA.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başladığınız saat?
Nice şehit vermişti bu ülke toprağa, nice ananın içi cayır cayır yanmıştı. Nice evlatlar babasız anasız kalmıştı, nice insanlar hayat arkadaşlarını toprağa vermişti. Şehit olmak zordu, bir o kadarda şeref verirdi.
Her askerin hayalidir şehit olarak ölmek, her görev başında bunu tekrar tekrar kendine hatırlatıp ardında kalanları düşünmek. Zordur asker yareni olmak, her göreve gittiğinde yüreğin ağzında sevdiğini beklemek. Ama zordu bir askerin yakınını kaybetmesi, zordu her görev başında boğazındaki o düğümle yaşamak. Bu sefer geliyorum diye içinden geçirmek.
Derya sırtını büyük çınara yaslamış bu soğukta gökyüzünü izliyordu, her zaman sarsılmadan duran herkesin çok ciddisiniz dediği kişi işte bir gece bir ağaç altında çocuk gibi dalıp gidiyordu gökyüzüne. Kimse bilmesede sessiz sessiz her gece akıtıyordu yaşlarını.
"Kızın asker oldu anne, şimdi gurur duyabilirsiniz benimle. Artık dayak yiyip uyuduğum geceler bitti baba, sen sonsuz uykuya daldın benim uykularım düzeldi. Senden bir bok olmaz diyordun ya hani, ben senin altında yattığın toprağın her karışını korumak için canımı ortaya koyuyorum. Şimdide diyebilir misin aynısını?"
Derin bir nefes verip bakışlarını gökyüzünden çekti. Çınarın arkasından sesler gelince hızla ayağa kalktı. Belki kedi falandır diye düşündü, üşümüştü. Askeriyeye girip ranzasına yattı. Annesinin fotoğrafını bağrına bastırıp hıçkırıklarını yuttu.
Askeriye kapısına daldı Aslan, duymuştu onu. Duymuştu acılarını. Babasından dayak mı yiyordu, içi acımıştı. Bir çocuğun özellikle bir kız çocuğunun baba şefkatine her zaman ihtiyacı olurdu. Bir kız 40 yaşında bile babasının yanında çocuktu. Bazıları da 5 yaşında babasının gözünde bir hiçti.
Derya'nın oturduğu yere oturup bakışlarını onun gibi gökyüzüne çevirdi. "Kızınızla gurur duymalısınız, o hiçbir erkeğin sırtını yere seremediği bir asena. O aklınızın alamayacağı kadar iyiye şefkat kötüye zalim birisi." cebinden sigarasını çıkarıp yaktı.
"Baba sevgisi olmazsa bir adam sever, adam gibi sever. Umarım güzel biri sever seni Derya komutanım." sigarasından derin dumanlar çekiyordu Aslan. Derya'nın derdini derdi saymıştı bu gece. Annesinin fotoğrafına sarılmış yatıyordu Derya. Geceler annesi gitmeseydi, babası giderken onuda peşinde götürmeseydi güzeldi. Annesiz geceler boğazında bir düğümle uyumak demekti.
