Küçüklükten beri hayali olan öğretmenlik şuan onun mesleği idi. İlk görev yeri olan Hakkari'de 2 sene normal bir yaşam süren Nare, teröristler tarafından kaçırılarak günlerce esir kalmıştı.
Bütün umutları tükenmişken yetişen Gölge Timi, onun bu zam...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme başladığınız saati yazın bakalımmm, yorumlarıda eksik etmeyin. Düşüncelerinizi okumak bana iyi geliyorr.
Önüme konulan çaya burun kıvırarak bakıyordum, tam 1 haftadır Yavuz yoktu. Bu görev ne diye bu kadar uzun sürmüştü ki? Altı üstü bir adam yakalayacaklardı. Sıkıntılı nefesimi verip kafamı masaya yasladım.
"Offf." dedim sıkıntıyla, "Offf." diye devam ettim. "Offf." bir daha dediğimde Efnan ve Ahsen bıkmış gözlerle bana baktılar.
"İçim şişti Nare of, of." dedi Efnan ve kalkıp kendine yeni bir çay koydu. Evet sıkıntıdan hepsini evime çağırmıştım ama hala sıkılıyordum, üstelik aklım Yavuz'daydı. "Benimde ya." diye mızmızlanan Ahsen dokunsak ağlayacak gibiydi. Abartıyorlardı, hemde baya.
"Abartmayın kızlar birkaç kez of dedik sadece." dedim kınar gibi.
"Birkaç kez mi? Senin yüzünden artık sıkılsam bile of demiyeceğim." diyerek karşılık verdi Efnan. Ahsen'de kafa sallayarak ona onay verince inatlarına bir kez daha ofladım.
"Valla kızlar, 1 hafta oldu hala yoklar içim şişti lütfen gelsinler." isyanım çok yerinde bir isyandı, bir kere 1 haftadan uzun görev mi olurdu be? TSK nasıl bir göreve göndermişti benim yavrucağızımı.
"Adamlar asker Nare, bu kadar uzun sürmesi normal biraz sakin mi olsan?" dedi Efnan, haklı olabilirdi ama sakin olmak istemiyordum. Sonuç olarak benim için 1 hafta çok fazlaydı!!
"Diyorum ki Nare'nin kafasını dağıtması için bir yerlere gidelim." Ahsen'in söyledikleri ile Efnan ve ben göz göze geldik. En son alışveriş için çıktığımızda neler olduğunu ikimizde çok iyi biliyorduk. "Bence bu sefer birşey olmaz çıkalım." dedi Efnan. Ben bilmem der gibi dudak büzdüğümde Efnan "Tamam gidiyoruz." diyip elimden tuttu.
"Güzel birşeyler giy Narecim." Ahsen'in söylediklerini onaylayıp odama gittim. Dolabımın önünde ne giysem diye düşünürken yine aklıma Yavuz geldi. O gün bu odada, bu dolabın önünde rezil olmuştum, hemde baya rezil. Adam beni resmen yarı çıplak görmüştü.
Aklıma gelen detayla yine yerimde tepinip dolabımdan beyaz boğazlı bir kazak çıkarttım. Altına kahve tonlarında bir etek giydim. Bacaklarımın üşümemesi için çorap taytımıda giydikten sonra hazırdım. Makyaj yapasım yoktu ama bir ruja ihtiyacım vardı. Kahve tonlarında bir ruj sürdükten sonra kızların yanına gittim.
"Aferin güzel olmuşsun, hadi çıkalım." dedi Ahsen keyifle, onlarda son derece sade ve şıklardı. Efnan'ın üstünde bol lila bir kazak altında ise siyah bir pantolon vardı, yaptığı makyaj çok tatlı bir hava katmıştı ona. Ahsen ise beyaz diz kapaklarının altında biten bir elbise giymişti. Elbise tüm vücudunu sardığı için tatlıdan çok kadınsı duruyordu. Yaptığı makyajda aşırı abartı olmadığı için en güzelimiz o gibiydi. Kızıl saçlarıda beyaz elbisenin üstünde harika duruyordu.
