Küçüklükten beri hayali olan öğretmenlik şuan onun mesleği idi. İlk görev yeri olan Hakkari'de 2 sene normal bir yaşam süren Nare, teröristler tarafından kaçırılarak günlerce esir kalmıştı.
Bütün umutları tükenmişken yetişen Gölge Timi, onun bu zam...
"Ve bazen hayattır sevmek. Birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek."
-Özdemir Asaf
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başladığınız saat çiğ köftelerim?
"Efnan hadi geç kalıyoruz." dedim ayakkabılarımı giyerken. Saat 13:57'di ve biz evden yeni çıkıyorduk. "Geldim, bekle şu rujumu tazeliyeyim." dediğinde sabrım taştı.
"Sabahtan beri sana hızlı ol diyorum camdan asker kesiyorsun. Birde ne bu süslülük alt tarafı oturmaya gidiyoruz."
"Bu benim doğal halim tatlım." dediğinde kahkaha attım. "Güldürme beni Efnan hadi." dedim ve Efnan sonunda evden çıkabilmişti. "Bana bak Nare, Gurur dediğin çocuğun yanında saçma imalar yapma çünkü benim bahsettiğim kişi o değil."
"Kim?"
"Eren dediğin varya sürekli arkanda gezen işte o." dediğinde bende şimşekler çaktı. Demek böyle güzel hazırlanmasının sebebi Eren'di. "Merak etme Gurur askeriyeye gitti artık burada değil." dedim, bu sabah bana veda edip gitmişti. Canım asker bestim. "Tamam, hadi çıkalımda göreyim bir şu kara gözlü boz ayımı." dediğinde kahkaha atmadım haykırdım.
"Kızım sessiz olsana komşular çıkacak şimdi." dedi Efnan, kusura bakmasın hiç sessiz olamazdım. Kara gözlü boz ayımı mükemmel bir lakaptı. Bende şu bizim Yavuz'a bir lakap bulmalıydım.
Efnan benim kolumdan çekiştirip apartmandan çıkarttı, zar zor gülmemi durdurmuşken Eren bize doğru gelmeye başladı. Zor sustum oğlum gelme bak, gülerim yine bu sefer Efnan beni gebertir. "Direkt Talha'nın evine gidiyoruz değil mi Nare hanım." dedi Eren, adama bakarken boynum fıtık oluyordu.
"Evet hızlı olalım geç kaldık zaten." dedim, bir yandanda gülmemek için kendimi sıkıyordum. Eren başıyla beni onaylayıp geriye çekildi, Efnan'a baktığımda yanakları al al duruyordu. Utanmış salak, diyip koluna girdim. "Hava soğuk ya." diyerek montuma iyice sarıldım. "Evet soğuk." dedi Efnan.
"Birşey sorucam," diye fısıldadı. "Sor." dedim direkt. "Eren'e yaşını ve burcunu sorsana lütfen Nare lütfen." dediğinde orta parmağımı gözüne soktum. "Oldu canım ne diyip soracağım acaba?"
"Ya gerizekalı, bak hakaret etmek istemiyorum ama hani o senin koruma askerin gibi birşey ya, sorsan sorun olmaz. Ben mi sorayım yani Allah Allah." fısıldıyordu fakat son derece atarlıydı. "Tamam kızma sorarız." dedim ve montuma iyice sarıldım.
"Eren." diye seslenince Efnan yanımda gergin bir nefes verdi. "Efendim Nare hanım." dedi arkadan gür bir ses. "O kadar arkada kalma gelsene bir buraya birşey sorucam." ikiletmeden sessizce yanıma gelip bekledi. Ben ise kolumu sıkan Efnan'ı yok sayarak Eren'e döndüm. "Sen kaç yaşındaydın?"
"26." dedi, benden bir yaş büyüktü. Olsundu Efnan'la aralarında bir yaş oluyordu. "Güzel burcun ne?" dediğimde düşündü. "Ben burç falan pek bilmem ki Nare hanım." dediğinde kahkaha atmak istedim ama yapamadım. Bugün çok gülmüştüm, kesin ağlayacaktım.
