2. Yağmur

1K 122 73
                                    


-Hyunjin'in ağzından 1 hafta önce-

"Ah, okulun ilk günü geç kalmak istemiyorum... Durak neden bu kadar kalabalık? Otobüs nerede kaldı acaba?" gibi düşüncelerimi susturmak için şarkı açtım:
Still With You

Aniden bastıran yağmur ile güneş ışığı birbirine karıştı. "Biraz daha böyle kalırsam kesin hasta olacağım..." diye söylendim kendi kendime.

Birden tepemdeki damlaların hissi kayboldu ve havaya baktığımda şemsiyeyle örtüldüğümü fark ettim. Kulaklığın tekini çıkardım, yağmur sesiyle şarkı birbirine harmanlandı. Başımı şemsiyeyi tutan kişiye çevirdim. Göz göze geldiğimizde zaman bir anlığına durmuş gibiydi.

İlk dikkatimi çeken şey çilleriydi. Tatlı görünüyordu. Düz siyah saçları alnının birazını örtmüş ve parlayan gözleri gülümsediği için kısılmıştı. Dudakları da çok güzeldi.

Farkında olmadan sesli bir şekilde
"Çok güzel..." demiş olmalıyım ki karşımdaki yüz şaşkın bir hal aldı, bu ifadesiyle ben de kendime geldim. Kulaklığın diğer tekini de çıkardım.

"Anlamadım?" demesiyle ne diyeceğimi şaşırdım ve aklıma ilk gelen şeyi salladım: "Hava! Hava çok güzel demek istedim."

"Pekala..." dedi ve tekrar güldü. Ses tonu görünüşüne göre kalındı ve bu onu daha da çekici yapıyordu.

"Ne sorduğumu duydunuz mu?" deyince yerin dibine girmek istedim. Bana bir şey sormuştu ve hiç fark etmemiştim.

Bakışlarımdan afalladığımı anlamış olmalı ki sorusunu tekrar etti: "En yakın market nerede acaba? Yeni taşındık ve haritanın gösterdiği markete gittiğimde bulamıyorum, kapanmış olmalı."

Ona kısaca yolu tarif ettim. Eğilip teşekkür etti ve kapşonuyla başını kapattı. Üstümdekilere bakıp: "Okula gidiyor olmalısınız şemsiye sizde kalsın, benim evim yakın zaten. Kendinize dikkat edin!" dedi ve şemsiyeyi elime tutuşturdu. Yağmurda iyice ıslanmamak için koşarak uzaklaştı. Ben de arkasından öylece bakakaldım. Tanrım, bugün neyim var benim?

Sonunda okula varabilmiştim. Saçlarım hâlâ nemliydi. Derse biraz geç kalmıştım, hemen yerime geçtim. Geçen yıl da haftanın ilk dersi Kore Diliydi ve her seferinde uyuyakalırdım. Bugün uyumadım. Okulun birinci günü olduğu için heyecanlıyım sanırım.

Zil çalınca Minho arkasına döndü ve direkt konuya girdi: "Neyin var senin?"

-Ne?

-Garip davranıyorsun ve Park Hoca da bunu fark etti. Ders boyunca sana güldü ama ruhun duymadı.

-Her zamanki halim ya, uykum var.

-O zaman neden uyumuyorsun?

Cevap veremeyince birbirimize tip tip bakmaya başladık. Bu garip atmosferi dağıtmak için Jisung konuyu değiştirdi: "Biz de seni özledik Hyunjin! Ee yaz tatilin nasıl geçti?"

-Sıradandı yani farklı bir şey olmadı. Siz neler yaptınız?

-Minho taşındı, onlara yardım ettim. Artık bize çok yakın bir yerde oturuyor! Ailelerimizi tanıştırdık.

-Hmm iyimiş. Taşınmak derken... Aklıma biri geldi. Bugün bir çocuk gördüm, yüzü melek gibiydi.

-Ooo sen başkalarına iltifat eder miydin?

-Ne demek istiyorsun?

"Biraz fazla mükemmelliyetçisin ya hani, Jisung ondan bahsediyor." ^^

"Ben mükemmeliyetçi değilim." dememle ikisi de kahkaha atmaya başladı.

Çok umursamadan düşüncelerime geri daldım. "Onun resmini çizmek istiyorum..."

-Uuu Hyunjin ilham perisini bulmuş. Çiz bakalım, biz de merak ettik.

-Bir dakika, şimdi düşündüm de neden hiç insan çizmiyorsun?

-Demek ki şu ana kadar çizebileceği "mükemmel" birini bulmamış.

Birbirlerine bakıp sırıtmaya başladılar.
"İyice abarttınız. Sadece yüzünü unutmak istemediğim için çizeceğim. Yoksa hâlâ daha insan figürü çizmeyi sevmem."

İkna olmuş olacaklar ki önlerine döndüler. Ben de sıranın yanına asılı şemsiyeyi incelemeye başladım. Sapında küçük bir sticker vardı. "Bu ne, civciv mi?"

🐤🐤🐤

Cuma okul çıkışı Minho ve Jisung en sevdikleri korku filminin ikincisinin çıkacağını ve birlikte izlememiz gerektiğini söyledi.

Korku filmlerinden nefret ediyordum ama bu ikisi sırf benim tepkimi görmek için ısrar ediyordu. Haftasonu Minho'nun mesajıyla uyandım.

____________

Bugün, 09:43

💬 Annem Avustralya'dan gelen
eski bir arkadaşıyla kahve içmeye
gideceğini söyledi. Hatta oğlu da
bizim okula transfer olmuş

Hm, iyimiş 💬

💬 Ev birkaç saat boş olacak
💬 Jisung'la baş başa takılmak
istiyorum... Sinemayı ertelesek
senin için sorun olur mu

Zaten keyfim yerinde değildi 💬
Ben de evde kafa dinlemeliyim 💬

💬 Tamamdır, görüşürüz~
Hyunjin bu mesajı beğendi. ♥️

____________


Minho ile böyle şeyleri rahatça konuşabilecek yakınlıktaydık ve bu çok hoşuma gidiyordu. İkimizin de küsme, darılma gibi huyları yoktu.

İlk hafta bu şekilde bitmişti. Kötü hissetmemin sebebi resmimin yarım kalmasıydı. Yüzü aklımdan silikleşmeye başlamıştı, parçaları birleştiremiyordum. Resmi katlayıp kaldırdım ve yatağıma uzandım.

Şemsiyedeki stickerla oynarken düşündüm de, keşke karşılaştığımız sabah KakaoTalk ID'sini falan isteseydim... Belki de onu bir daha görmeyecektim. Emin olduğum tek bir şey vardı, yine karşılaşırsak onu bırakmayacaktım.

🐤🐤🐤

Rainy Eyes | HyunlixWhere stories live. Discover now