11

265 21 1
                                    

Evren

Öküz abilerimi arasamda açımıyorlardı.

Elimdeki soğuk kahve ile hala marketteydim.

Saat gece 3 e geliyordu uykuladı bu kadar önemlimiydi.

Babam ve annem şangaydaki şubedeydi bunu anlayabilirdim ya abimler onlar nerdeydi.

Gözlerim dolmaya başlamıştı.

Tekrar aradım ama aradığım numaraya  ulaşılamıyordu.

Rehberde gezinirken gördüğüm numara ile dudaklarımı dişledim.

Belkide son çağrem oydu.

"Evren saat gece üç mantıklı bir açıklaman yoksa kapatıcam"

Uykulu boğuk sesi ile gözlerim doldu.

"Beni burdan alırmısın lütfen"

Bir kaç saniye sesizlik olurken ağlamaya başlamıştım.

"Geliyorum "

Kapanan telefon ile  gülümsedim söz vermişti gelicekti.

Birsüre sonra göz kapaklarım ağırlaşırken uykum gelmişti.

Kafamı yaslandığım yere bırakırken burnuma dolan kahve parfüm kokusu ile gözlerimi açtım.

Takishima çatık kaşları ile bakıyordu.

"Nasıl bu kadar masum bakıyorsun"

"Takishima? "

İç çekip ceketini omzuma atığı gibi gelin gibi beni kucağına çekmişti başımı omzuna bırakıp gülümsedim.

"Uykum var"

"Uyu o zaman "

Başımı omzuna bırakırken son duyduğum bir iç çekmeydi.

Uyandığımda belime sarılı kollara baktım.

Dün geceyi hatırlamıyordum nerdeyse takishima?

Arkamı döndüğümde uyuyan takishimayı görmem ile çığlığı bastım.

"Ne bağrıyorsun sabah sabah "

"İyaaaaaaaaaaa"

Hala tüm gücümle bağrırken ağzıma kapanan el ile susmuştum.

"Seni bırakıcam ama sakın bağırma seni eve getirmemi sen istedin evren sakinleş"

Yavaşça elini çekerken ilk kez dağınık gördüğüm sarıya dönük kumral saça baktım.

Elini istemsizce uzatıp okşadım oh pekala oldukça YUMUŞAK BİR HİS.

"Ben sokakta sevdiğin kedi değilim evren"

Göz devirip etrafa bakındım.

Ben ne Zaman'dan beri pijama ile dışarda geziyordum bi saniye-

"Hİİİ PİS SAPIK!? "

Takishima artık benden bıkmış olmalıki sadece yatağa geri uzanmıştı.

"Sessiz ol ve uyu evren abinler 2 saate seni almaya gelir"

Gelirlermiydi acaba beni dün almaları gerekiyordu dışarıdan-

Bi saniye mangalarım kitaplarım!?

"Takishima kitaplarım "

Sadece eli ile kapının yanını göstermişti herşeyimi oraya koymuştu gülümseyip bende yanına uzandım çok geçmeden uyuya kalırken aniden sarsılarak uyanmıştım.

abilerinin prensesiWhere stories live. Discover now