abilerinin prensesi

13

Evren

Yol boyu sesizliğimiz sürmüştü.

Eve geldiğimdede odama gitmiştim konuşasım yoktu sonuç olarak.

Kapının tıklatılması ile kapıya baktım.

"Güzelim benim açarmısın kapıyı"

Bu haru abimdi kafamda biraz tarttım evet aralarında en masum olayı bilemeyen oydu.

Hızla kalkıp kapıyı açtım  haru abim gülümseyip elindeki bana ait olan değerli ayıcığımı gösterdi.

"Bunu alt katta unutmuşsun"

Hağıma sarılmam ile gülümsedi beni sadece bazen haru abim anlıyor gibi hissediyordum.

"Abi ben sizin özkardeşinizmiyim"

Gözleri kocaman olurken kaşları çatılmıştı.

"Sana birisi bişeymi dedi emin ol akiradan daha özsün bizim için "

Kafam anlamadığım şekilde karıştı için boş bir ifade ile bakarken gülmüştü bu halime.

Birden beni kucaklaması ile ona bakarken saçımı okşamıştı.

"Evren yani sen hepimizin canından bir parçasın "

Başımı omzuna bıraktım öyleysem neden beni almaya gelmemiştiler.

"Hikaru ve kaoru Şangay'da iş yapmamız gereken mafyanın elindeydiler o gün pazarlığa gitmesek canları tehlikede olabilirdi bundan dolayı korktuk ve affı yok biliyorum ama seni o an unuttuk"

Başımı kaldırıp yaşlı gözler ile ona baktım.

"Beni yok saymayın dayanamıyorum buna "

Gözlerimden yaşlar düşerken sarıldı bana sıkıca saçlarımı okşadı.

"Bu gün önemli bir iş yemeği ve toplantı var bizimle gelmek istermisin"

Göz yaşlarımı silerken konuşmuştu.

"Orda yaşıtın bir kızla tanıştırıcam seni"

Aklıma gelen şeyler durdum bizim aile mesleğimiz neydi......

"Abi bizim aile mesleğimiz nedir"

Gözleri anlık büyürken dudaklarını ıstırdı.

"İnşaat ve emlakçılık üstüne şirketimiz fıstığım"

Beni kucağına çekmesi ile gülümsedim.

"Yani ev yapıp satıyormusunuz "

Kucağında benimle kalkarken kafasını sallamıştı.

"Aiko abin bir mimar sana hiç bahsetmedikmi "

Kafamı salladım ilk kez duyuyordum.

"Pekala artık biliyorsun prenses hadi aşağı inelim "

Uzun koridorda ilerlerken ev çok sessizdi.

Aşağı indiğimizde babam gazete okurken kahve içiyordu aiko tablete bakıyordu Akira evde yoktu sanırım.

İkizler koltuğa uzanmış uyuyorlardı.

Babamın bakışları beni bulurken ellerimi uzattım.

Gülümseyip kollarını açmıştı ne olursa olsun ben babamın kızıydım.