04.09.2023
Bugün kolumu bile kaldıracak halim yoktu. Her zaman böyle olduğumda evde yattığımı bildiğin için asosyal, ev kuşu derdin bana belki öyleyimdir. Ama kimse dışarı çıkacak özgüvenin varmı yada yanında duracak birisi varmı diye sormadı bana. Dışarısı beni korkutuyor. Sanki koruma kalkanım beni koruyamayacak gibi oluyor. O kalkanı insanların bakışları bir bir parçalıyor. Saçma gelecek ama kilolu bir kız olmak, sürekli bakışlara ve laf söylemelerine yol açıyor. Şimdi de burda olsan kesin siktir et kim ne yaparsa ne konuşursa konuşsun takma derdin. Ama durumlar benim için pek öyle kolay olmuyor...
Belki de seni sevdiğimi söylemekten bu yüzden bu kadar korkuyorumdur. İstememenden sevmemenden delice korkuyorumdur. Ama ben seni hiç yormadan, sormadan, yorulmadan her zaman seveceğim. Belki sen bunu hissetmeyeceksin hiçbir zaman bilemeyeceksin ama senin için atan bu kalbim asla durmayacak.
Elli dokuz gün oldu kuzum. Sana kuzum dediğimde bin tane açıklama yapardım yanlış anlama diye sende rahat ol, nolcak istediğini de derdin ama anlamandan korkardım hep ama bak şuan sana özgürce istediğimi diyorum. Rahatım çünkü bu yazıları hiç bir zaman okuyamayacaksın çünkü ama yinede bil seni çok ama çok sevdim, seviyorum...
