aşka bir haber | texting

[ 20 ]

iyi okumalar dilerim♥

🎧

Sabah kendime binbir türlü küfürler edip tüm sülalemi kendi kendime elden geçirdikten sonra hazırlanıp evden çıkabilmiştim. Sırtım, boynum, belim, başım ve ağrıyabilecek her yerim ağrıyordu. Sınava da çalışmamıştım.

Ve en önemlisi, Caner bana bir şey anlatıyordu ama ben uyuduğum için hatırlamıyordum. Müziğe nasıl başladığını anlattığını hatırlıyordum, babasının arkadaşının saz çaldığını, ve ilkokulda sınıf yarışmasında türkü söylediğini. Ama gerisi yoktu. Kalanı tamamen meçhuldü.

Adam bana bir şey anlatıyordu ve ben uyuyordum. Daha salak hareketler yapabilir miydim? Üstelik sınava hiçbir şekilde çalışmamıştım. Şuanda sınava gecikmemek için koşar adımlarla okula gidiyor, bir yandan da elimde defterim ezber yapmaya çalışıyordum.

Sırtım ağrıyordu. Tüm uykumu oturur pozisyonda geçirirsem olacağı buydu. Hayır madem uyuyacaktım, insan telefonu alır yatağa yatardı. Bende gerçekten beyin yoktu. Buna emin olduğum dakikalardaydım.

O an annemi arayıp anne beni aldırmak için çok mu geç kaldık diye sormak istedim ama ezber yapmam gerekiyordu. Bu yüzden defterde yazanları içimden tekrar ede ede yürümeye devam ettim.

"Şimdi İngiliz'leri de, onların dilini de, edebiyatını da," diye söylene söylene ezber yapmaya çalışıyordum ama boşaydı. Ben bunları hayatta birkaç dakika içerisinde ezberleyemezdim.

"Of, malsın Beren sen, mal."

Telefonumun da şarjı yoktu, kapalıydı. Dün gece Caner telefonu ben uyurken kapattıktan sonra telefon tüm gece boyunca Caner'in sohbetinde açık kalmıştı çok yüksek bir ihtimal. Sabah uyandığımda telefon kapalıydı, ve şarja takacak vaktim yoktu. 10 dakika içerisinde hazırlanıp evden çıkmıştım.

Üzerime elime geçen ilk sweat ve pantolonu geçirmiş, sadece güneş kremi sürebilmiştim. Saçımı da topuz yapıp telefonumu, şarj aletimi çantama atıp elimde defterle üzerime de pamuklu bir hırka geçirip evden çıkmıştım. Sınav 10 dakika içerisinde başlayacaktı, benim okula varmam muhtemelen 5 dakika sürerdi.

Oflayıp tekrar elimdeki deftere dönüp notlarımı son kez gözden geçirdim. Biraz daha yürüdükten sonra okulun bahçesine girmiştim. Hızlıca binanın içine girip sınıfa ilerledim. Koridorda Meltem'i gördüğümde derin bir nefes alıp yanına gittim. Meltem'in yanında da Esila vardı.

"Sen neredesin ya?" dedi Meltem kaşlarını çatarak.

"Sonra anlatırım, ben hiç sınava çalışamadım." dedim nefes nefese.

"Sen sınava çalışmak için gelmedin bizimle?" dedi Esila.

"Evet," dedim kafamı hafifçe sola yatırıp. "Ama çalışamadım."

"Niye?"

"Uyuyakalmışım." dedim ensemi kaşıyarak. Yalan da sayılmazdı.

"Ne bok yiyeceksin o zaman sınavda?" dedi Meltem.

"Bilmiyorum." dedim ağlamaklı çıkan sesimle. "Yani hiçbir şey bilmiyorum değil ama çalışmadım işte. Sene içinde çalıştıklarım kadar. Kopyaya kaldık."