Lost İn Space [TAMAMLANDI]

Seyir Defteri / 3

Dün bahsettiğim oksijen sorunu vardı ya. Onu çözdüm. Ben kesinlikle bir dahiyim. Onun haricinde insan bilgi kaynağında, olay ufku haricinde başka bilgi olmayan karadeliğimiz Fornax ile üçüncü günden Merhaba.

Normalde sonsuzluk hakkında hepimiz kafa yorarız ve bazen sonsuzluğun aranacak en iyi yerin karadelikler olduğunu düşünürüz.

Lakin olay ufkuna bakıyorum da... Hiç de sonsuz bir şey varmış gibi durmuyor. Hatta hiçbir şey yok gibi.

Olay ufku, uzaydaki bomboş doğal bölgeler... Evet bunu böyle tarif edebilirim sanırsam. Hal böyle olunca bu olay ufkuna girmiş bile olabilirim. Belki de fark etmedim. Vücudumda hiçbir değişiklik hissetmiyorum.

Bu da demek oluyor ki asıl cevap karadeliğin içinde... Oranın içinde ne var kimse bilmiyor. Hey, iyi yandan bakın. Bu adam bir kaç güne hepiniz için öğrenecek. Tabii hayatta kalabilirse.

Eğer Einstein abimizin genel görelilik kanununa göre gidecek olursam tahmin yürütebilirim en azından. Bu teoriye göre şayet olay ufkunu aşıp düşmeye devam edersem sonunda tekillik denen yere ulaşabilirim.

Uzay zaman gözleminde sonsuz eğri olan bir bölge... Bütün karadelik kütlesinin yoğunlaştığı o yer... Kulağa dehşet verici geliyor de mi? Ben de bir tırsmadım değil hani.

Tuhaf bir his gerçekten. Şuan ne yaparsam yapayım, adımı ilkler listesine yazdıracağım. Bir karadelik karşımdayken onu camdan VIP koltuğunda mı izledim? Bunu yapan ilk kişi benim! 

Uzay aracımda bu manzarayı izlerken elime konserve yiyecek alıp tıkınıyor muyum? Böyle bir fırsatı yakalayan ilk benim! 

Olay ufkuna mı gireceğim? Bu Fornax milyon yıldır burada ama kimse olay ufkunu ilk elden tecrübe etmemişti! 

Böyle bir yolculuğa çıkan ilk kişi benim. Karadeliğin dibinde bir günden fazla zaman geçiren ilk kişi benim. İlk, ilk, ilk! 

Doğrusu şu hayatta hiçbir şeyde ilk olmayı beklemiyordum. Uzay keşfine çıktığımızda, gemiye binen beşinci kişiydim; yani uzayın bilinmedik bölgelerine keşfe çıkan on ikinci kişiyim. 

Öyle ki Hector, gemiye benden bir sıra önde girmesine rağmen olay çıkartmıştı. Anna ise onu nasıl susturacağını bildiğinden bu olaya gülüp geçmiştik.

Var ya, özlüyorum onları... Tanrım, onlarla beş dakika daha konuşabilmek için neler vermezdim. Kim olursa, nerede olursa olsun. Ne hakkında olursa olsun... 

Koca evrende tek başına kalan ilk kişi de benim herhalde. Neyse ağlamanın bir yararı da yokken zırlamanın vakti değil. Hem zaten birisiyle konuşuyorum şu an. Bu günlüğü okuyan sen ile. Biraz tek taraflı bir konuşma ama yetineceğim artık. 

Onu geçtim bu günlüğe kişisel duyguları katmayacağım demiştim bir de. Amannnn ha nesnel ha öznel! Lan ben burada ölümün kıyısındayım! Söylemek istediğim ne varsa dümdüz söyleyeceğim hadi bakalım.