PERİYODİK AŞK

5.BÖLÜM

Onun yazdığı konuma gelince yüzümü ona döndüm. O ise koltuğa yaslanmış vücuduyla bana çevrili bir şekilde mışıl mışıl uyuyordu.

Nasıl kıyacaktım şimdi onu uyandırmaya? Masum masum uyuyordu.

Ona yaklaşıp yavaş yavaş saçını okşadım. O kadar yumuşaktı ki bir pamuğu andırıyordu. Saçlarının dalgalığı ise deniz kadar hırçın kumsal kadar pürüzsüzdü. Ellerim dağınık saçlarında takılıp duruyordu. Ama yinede okşamaya devam ettim.

Uyanmaması için çok hafif hafif ilerliyordum. Kokusunu içime çekmek için dibine girdim. Boynuna yaklaşıp kokusunu doya doya içime çektim. Belki bir daha kokusunu koklayamam diye.

Neyse şuan o ihtimalleri düşünmek istemiyorum. O şuan yanımda tek önemli olanda bu.

Uzun süre dibinden ayrılmadım. Bir süre sonra o yavaşça sağa doğru hareket ederken dudaklarımız birbirine sürtündü. Uykusunda bile beni baştan çıkaracak her şeyi yapıyordu.

Kendimi uyanmasın diye yavaş yavaş geri çektim. Koltuğa oturduğumda ise olayın etkisinde kaldım. Şimdi onu öpmemek için ne engel olabilirdi?

Onu uyandırmaya kıyamadığım için arka koltuktaki ceketi alıp onun üstünü örttüm. Örterken de aklıma yapmamam gereken şeyler geldi ama kendime engel oldum.

Koltuğa oturduğumda ise benim de uykum gelmeye başladı. Bugün oldukça yorucu geçmişti.Ev baskını, hastane derken halsiz kalmıştım.

Uyuyana kadar ona bakmaya devam ettim. Ama artık gözlerim dayanamayınca kendimi uykunun derin kollarına bıraktım.

...

Burnuma gelen mis gibi kokularla gözlerimi aramalaya çalıştım. Maalesef üstümdeki yorgunluk gözlerimi açmama izin vermiyordu.

Niye bu kadar yorulmuştum ki?

Gözlerimi güçlükle araladığımda bulanık görüntülerin arasında kendimi bir yatakta buldum.

Görüntümü netleştirmek için gözlerimi oyalayıp nerde olduğumu anlamaya çalıştım.

En son arabadaydım, nasıl buraya geldim? Akın, Akın neredeydi?

Üstümdeki pikeyi üstümden atıp odadan çıktım. Odadan çıkınca kendimi uzun bir koridorda buldum. Yavaş yavaş koridorda ilerliyordum ki onun sesini duymamla rahatladım.

Akın'ın "Her şey hazır mı?" diye  konuştuğunu işittim.

Karşı tarafı bir süre dinleyip konuşmaya devam etti.

"Güzel hiçbir şey eksik olsun istemiyorum. Yıllardır bunu planlıyorum. Lütfen her şeye dikkat ederek yapın." dedi emir vererek.

Sesin olduğu yere geldim. Arkası dönük bir şekilde telefonla konuşuyordu.

"Tamam görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı. Ona yakalanmak istemediğim için kapıyı tıklattım 3 kere. Kapının sesini duyunca bana doğru döndü. Yüzünde ufak bir tebessüm oluştu.

"Günaydın."dedi içten bir gülümseme ile

"Günaydın." dedim bende aynı şekilde gülümseyerek.

"Hadi gel kahvaltı yapalım. Çok güzel bir kahvaltı hazırladım." dediğinde inanamadım.

Bana kahvaltı mı hazırlamıştı? Bu kadar ilgiyi uzun zamandır görmeyince içim bir tuhaf olmuştu.