ထမင္းစားၿပီးေနာက္ ဘိုးဘိုးက စာၾကည့္ခန္းထဲဝင္သြားၿပီး မားမားကအိပ္ခန္းထဲျပန္သြားသည္ကိုခြင္းကလိုက္ပို႔ေပးသည္။
႐ွင္းလ်ွမ္လည္း ျခံထဲသို႔သာ ဆင္းလာခဲ့ၿပီး ျခံထဲမွခုံတန္းေလးတြင္ထိုင္ကာ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ကာ ေရာက္တက္ရာရာကိုသာေတြးေနမိေတာ့သည္။
"ေကာင္မေလးကိုလြမ္းေနတာလား.."
ျသ႐ွ႐ွ အသံေၾကာင့္ ဘယ္သူလဲဆိုတာအၾကည့္ပါဘဲ႐ွင္းလ်ွမ္သိႏွင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။
႐ွင္းလ်ွမ္ေဘးကိုမာန္ဟုန္က ဝင္ထိုင္လာသည္။႐ွင္းလ်ွမ္ကေတာ့ေကာင္းကင္ႀကီးကိုသာေငးေမာရင္း
"ကြၽန္ေတာ့္မွာေကာင္မေလးမ႐ွိပါဘူးခြင္း"
"တကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားက ရည္းစားမ႐ွိဘူးဆိုတာကိုယ္ကယံုသင့္သလား"
မာန္ဟုန္ကလည္း႐ွင္းလ်ွမ္နည္းတူ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ကာေမးလာသည္။
"ဒါဆုိ ခြင္း တကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္ကခ်စ္သူ႐ွိေနၿပီေပါ့"
႐ွင္းလ်ွမ္အေမးေၾကာင့္ မာန္ဟုန္ကျပံဳးေလသည္။
"ရည္းစားေတာ့႐ွိတယ္...ခ်စ္သူေတာ့မ႐ွိဘူး"
မာန္ဟုန္႔ရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ ႐ွင္းလ်ွမ္အနည္းငယ္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားရသည္။
"အတူတူဘဲမဟုတ္ဘူးလားခြင္း"
"ကိုယ္ကေတာ့ ခ်စ္သူဆိုတာ ကိုယ္ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔တန္ဖိုးထားရတဲ့သူလို႔ သတ္မွတ္တယ္ ရည္းစားဆိုတာက ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေျပာတဲ့ေနရာမွာသံုးတဲ့စကားလို႔ကိုယ္ခံယူထားတယ္"
မာန္ဟုန္႔ရဲ႕အေျဖကို႐ွင္းလ်ွမ္ကေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္။
"ခြင္းမွာ တဖက္သတ္ခ်စ္ရတဲ့သူ႐ွိခဲ့လားအဲ့အခ်ိန္က"
"No...ကိုယ့္မွာအဲ့လိုမ်ဳိးမ႐ွိဘူး မင္းမွာ႐ွိလို႔လား"
"အြန္း..႐ွိတယ္ဘဲဆိုရမလား...ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ့္မွာလြတ္လပ္စြာရင္ခုန္ပိုင္ခြင့္မ႐ွိဘူးဗ် ၿပီးေတာ့မျဖစ္သင့္တဲ့ရင္ခုန္မႈုမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ခြင္းရဲ႕..."
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းမည္ေသာႀကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္း
Romanceခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာဆန္းၾကယ္ပါတယ္...လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ဖို႔ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမလိုပါဘူး
