Season 2 (Chapter 3: This is not yours!)

332 17 2
                                    

Many people wish to go back in the past to change or correct all the things they have done in their lives. But for me, it's the opposite.

"You UNGRATEFUL CHILD!" she screamed as she landed her heavy right palm on my cheeks.

A huge, forceful slap.

"WHY DID YOU DO THAT!" she yelled out in frustration, slapping me repeatedly, punching, scratching, pulling—doing everything that could physically hurt me.

"You wretch! Are you trying to be a murderer?! Huh?! Answer me!"

" Mom, Stop it! Tigilan mo na yan!" Dinig kong pag-aawat ni Louie sa nanay nito.

" Ako? Titigil! Did you have an idea what this girl put me into?"

" But you already disciplined her! It is not enough?" Napapailing nalang ako sa naririnig ko. Acting like he care for me pero ang totoo nagpapanggap lang.

" Discipline?! This discipline is not still enough para magtanda iyang babae na yan! She stabbed Andrus and the worst is she stabbed him in school front of their class!"

" Mo-"

" And now Andrus is in hospital and I heard he is critical condition! "

Wala sa sariling napangiti ako sa narinig ko. Critical condition? In that case there is a chance that he will die. Not bad.

" Why are you smiling?" Gulat na naiinis na tanong nito sa akin bago nito hilahin ang buhak ko at buong lakas hinawakan ang panga ko.

" Do you think nakakatawa yung nangyari? Or are you smiling because you're crazy? " Seryosong tanong nito sa akin bago nito nilapit ang mukha nito sa akin.

" "I don't know what's happening to you in these past few months, Gwen, but remember this and put it inside your small brain: The only reason you are here is because my daughter is missing. This has not been your place from the beginning, and I believe you have forgotten that. You only have one role in this family, and I raised you to play that role perfectly!" Mabagal ngunit madiin na saad nito sa akin. Pagkatapos nya sabihin iyon ay malakas ako nitong tinulak papalayo sa kanya na naging dahilan para lumagabog ako sa sahig.

" Sa tingin ko nakakaintindi ka na ngayon Gwen at para mas maunawaan mo. Hindi ka kakain ng tatlong araw and you are grounded. Hindi ka makakabalik sa school hanggat hindi discharge si Andrus sa hospital!" Pagkatapos nya sabihin iyon ay mabilis na nilisan nito ang kwarto ko at ang naiwan na lamang ay si Louie na nakatayo sa bukana ng pintuan ng kwarto.

"You're a sadist. I know the reason why you told that to her immediately. You want to watch a show!" I exclaimed as I gave him a slow clap.

"BRAVO! BRAVO! BRAVO!" I exaggeratedly said as I continued my congratulatory for him.

"I hope I gave the performance that you've been yearning for years," I sarcastically said as I stopped my clapping and looked at him seriously.

" Because this will be the last" I said and a burst of laughter escape from my mouth and echoed to the room.

Kuya Louie, even though we haven't talked and never interacted in my past life, I know that you are watching from afar. At first, I thought there would be no problem in letting you watch and observe from a distance, but that is wrong. I would be putting myself on a cliff if I let that happen after what I have learned and realized right now.

Ikaw ang laging unang nagsusumbong  at nagrereport ng ginagawa ko kay Mom. Sya ang dahilan kaya lahat ng galaw ko ay alam sa bahay na ito. Dahil sa kanya.

Paano ko nalaman?

May nakita lang naman akong familiar face in the campus and that person is my brother secretary in the future. Noong una ay hindi ko pa namumukhaan dahil sa iba nitong ayos pero nakilala ko sya dahil sa mannerism nito na laging nangangamot ng kamay at dumidila ng labi kapag kaharap ako. That person is working as janitor in the school. And then I made my investigation I get private detective para malaman ang pagkakakilanlan ng lalaking iyon. And I am shock ng malaman kong naging katulong namin sya dati noong bata ako at nagsimula lamang maging janitor noong nagsimula ako maging elementary. At kahit saang center ako magpunta lagi syang janitor doon.

Hindi ko inakalang I have someone watching me na hindi ko alam. Alam kong may nagmomonitor pero hindi itong parang stalking and after further investigation nalaman kong nagtatrabaho ito sa kapatid ko. Reporting my every movement to him. At first iniisip ko para saan at pinapabantay nya ang bawat galaw ko sa lalaking iyon ano ang makukuha nya? I'm doing my studies diligently. Ano ba amg dapat bantayan sa akin?

We're not even close at hindi masyado nag-uusap hindi ko sya masyado nakikita maliban na lang sa breakfast and dinner at nakikita ko lang sya sa tuwing may nangyayari sa aking hindi maganda. Nakatayo sa pintuan nanonood ng seryoso.

Nanonood....

Nanonood lang sya at kapag matatapos na aawat sya tapos matutuloy ulit hanggang sa humaba at doon lang sya nakatayo nanonood.

Noong una iniisip ko pa kung paano ko mapapatunayan ang hinala ko na pinapanbantayan nya ako at kapag may nangyari sinasabi nya agad sa Nanay nya. Kaya sa past life ko kahit anong tago at panunuhol lumalabas at lumalabas parin.

Ang akala kong may konting tino sa pamilya ay isa pa lang delikadong nilalang na hinahayaan ko lang nasa paligid ko.

" Dont act like you're innocent and dumb! I hate it!"

" Saan na ang panganay ng pamilya? Ang panganay ng mga Zamora? Diba noong nakaraang buwan nagpapakakuya ka? Pero may dahilan pala. Siguro nagulat ka sa exchange of attitude na hindi nabalita sayo ng pinakamamahal mong Janitor. I thought you are different and you are the sane in this family but I'm wrong" saad ko at nagsimulang maglakad papalit dito.

" Pero lahat pala ng nakatira dito ay baliw! You , Me all the people! We are f*cking crazy! " I beamingly said as I stop in front of him.

" You did a great hella of acting Kuya Louie, I must say BRAVO!"

AUTHORS NOTE:

I'M BACK!

BREAK NA ANG KATHNIEL SKL. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

REBIRTH OF GWEN ZAMORAWhere stories live. Discover now