Hayatı o kadar çok sıradan gidiyordu ki artık bu duruma iyice alışmıştı. Eski neşesinden bir haber öyle boş boş takılıp duruyordu. Evet Selvi'nin bir de çok yakın arkadaşı vardı. Dünyalar güzeli uzun saçlı esmer zayıf kişinin adı Berindi. Iyi gününde kötü gününde hep onunlaydı. Farklı şehirlerde de yaşasalar kalpleri hep birbirlerindeydi. Günlerden bir gün konuşurken Selvi'ye sitem etti;
-Kendine gel! Sen bu değilsin. Toparlan artık! O dengesiz seni hak etmemişti. Ah ben demedim mi sana ? Selvi seni görüntülü arayacağım. Müsait olunca bana haber ver. Ben seni adam edemiyorum. Uzaktasın bir yanımda olsan ben sana bunları yapmana izin verir miydim sanıyorsun?
-Tamam Berin sensin. Uzatma bende biliyorum dediklerini bana papağan gibi tekrarlamaktan vazgeç.
Sus! Seninle sürekli aynı şeyleri konuşuyorum. Hayatına girenlere baksana. Evet hepsi yakışıklı birisi iri yapılı neydi o kimdi ? Ah evet Sercan. Diğeri kimdi hani şu seni aldatan en son evlilik olayın vardı. Hatırla. Bende gelecektim. Bir de elbise bakıyordum. Uçmuş fiyatlar Selviii!
-Gerçekten yeter! Gerçekten konuşacaksan konuş aksi taktirde ben bu lanet olası telefonu kapatıyorum.
-Tamam ben seni arayacağım ve aç!
Dedikten sonra telefonu kapatır. Artık ona eskisi gibi hiç bir şey mutluluk vermiyor. Ot misali yaşayıp gidiyordu. Ama inandığı bir şey vardı. Er ya da geç o aşk kapısını çalacaktı.
