Arkadaş

523 38 29
                                    

Mile'den

Evimin olduğu kata geleli ne kadar oluyor farkında bile değildim kapının önünde öylece durmam şuan umrumda bile değildi.

Aklımı kurcalayan başka şeyler vardı belki de bir arkadaşlığın bitiş pimini ben yakmıştım öyle hissediyordum.

Ebrar üzerime doğru eğilince doğan etkiden dolayı refleks olarak kendimi geri çekmiştim ama yaptığım şeyin yanlışlığı Ebrar'ın gözlerinde ki kırgınlığı gördüğümde yüzüme sert bir şekilde çarpmıştı tam bir salakdım.

Emniyet kemerimi takmam gerektiğini ve adresimi sorduğunda daha da kızmıştım kendime o beni düşünürken ben nasıl başka bir şey sanmıştım.

Aslında ne sandığımı bile anlamamıştım kendime haklı bir sebep bulamıyordum bir seyler söylemek için konuşmuştum ama olmamıştı. Evin adresini söyleyip susmayı tercih etmiştim konuşup da daha fazla kırmaktan korkmuştum.

Keşke hiç eve bırak demeseydim diye geçirdim içimden sessiz bir şekilde yolculuğumuz devam ediyordu çok kez konuşmak kendimi açıklamak için kendime telkinde bulunsam da olmuyordu sanki konuşmayı unutmuştum.

Amacım onu daha yakından tanımaktı bu yüzden beni evime bırakırken konuşur bu merakım biraz da olsa diner diye düşünmüştüm ama işler daha da karmaşık hale gelmişti.

Millî takımda oynayacağım kesinleşince hepsini araştırmıştım tanıdığım kişiler elbet vardı ama tanımadığım kişi sayısı da fazlaydı. Bu yüzden Ebrar'ı da az çok tanıyordum o da benim gibiydi biliyordum buralara kolay gelmemişti o yüzden onu kendime yakın görmüş kısa sürede iyi arkadaş olacağımızı düşünmüştüm.

Belki de biraz önce olanlar aramıza mesafe girmesine sebep olabilirdi.

Belki büyük bir şey değildi bu yaşadığımız ama kırıldığının farkındaydım kahve teklifimi direk reddetmesiyle daha iyi anlamıştım. Çalan telefonla irkilmiştim arayana baktığım da eski bir arkadaşımın aradığını gördüm ama şuan hiç konuşacak havamda değildim bu yüzden yan taraftan sessize aldım eve girmeliydim artık kapının önünde neden bekliyordum ki zaten.

Eve girdiğim de odağım direk yatak odası olmuştu üstümde ki kahverengi takımı hemen çıkardım rahat olan bir tişört ve şort giydim. Aklıma yapmam gereken bir şeyler geliyordu ama ikilem yaşıyordum. Yarın tatil günüydü düşünmem için vaktim vardı bu iyiydi. Saat daha erkendi ama uyumak istiyordum bu yüzden yatağa uzandım fiziksel olarak yorgunluğum elbet vardı ama zihinsel olan daha çok yormuştu.

Dünden beri çokça düşünmüştüm ve yapmak istediğim şeyleri icraata dökecektim bu şekilde durarak bir şeye varamayacağımı biliyordum. O sırada telefona gelen bildirimlerle telefonun olduğu yatağa uzandım.

Kızların hepsinin bulunduğu bir gruba eklenmiştim. Baktığım da Eda ablanın beni eklediğini ve bana yönelik bir mesaj attığını görmüştüm.

EBRAR VE SULTANLARI ( grup ismi çok iyi değil mi asdghzcvb)

Eda : Mile gruba ve takıma tekrardan hoş geldin canım

Eda ablanın ardından herkes hoş geldin yazmıştı grubun adını anlamamıştım ama Ebrar'ın isminin yazdığını farketmiştim. Bir kişi hariç herkes hoş geldin yazmıştı. Yazmayan numaraya baktığım da profil de Ebrar vardı bakmasam da yazmayan kişinin o olduğunu anlamıştım.

Gruba girip hoş buldum yazmıştım belki de mesajları görmediği için yazmamıştır diye düşünmüştüm ama mesajımı görmüştü bu da istediği için cevap vermediğini gösteriyordu.

Üzülmüştüm onunla iyi anlaşmak istiyordum onun oynadığı konum da ben oynayacaktım bu onu nasıl hissettirmişti acaba düşünmekten kafayı yiyecektim.

Fazla düşünmeden yazmaya karar vermiştim eğer düşünürsem vazgeçeceğimi iyi biliyordum. Mesaj bölümüne girdiğim de kaç kez yazıp sildiğimi artık unutmuştum sonunda yeter diyip son yazdığım şeyde karar kıldım.

Mile : Ebrar selam rahatsız ediyorum kusura bakma bugün olanlar için yazmıştım.

Eğer cevap verirse devamında bir şeyler yazacaktım şuan yazacak bir şey bulamıyordum. Onun cevap verme şekline göre kafam da bir şeyler oluşturacaktım ama emin de değildim kendime hiç güvenmiyordum. Geçen 20 dakikanın ardından bildirim sesiyle kenara attığım telefonu hemen elime aldım evet mesaj Ebrar'dan gelmişti heyecanla açtığım mesajda yazan şeyle duraksama gelmişti.

Ebrar : Bugün olanlar derken ?

Mile : Bak seni kırdığımın farkındayım ama tepkim cidden sana değildi o an refleks olarak kendimi geri çektim.

Ebrar : Mile ortada kırılacak bir şey olduğunu düşünmüyorum ben bir şey söylemeden o şekilde yapmamalıydım sonuçta yakın bile değiliz. Yaptığım şey seni rahatsız etmiş olabilir ki bu çokta normal dediğim gibi biz daha yeni tanıştık yakın değiliz mesafemi korumalıydım.

Mile : Haklısın yakın değiliz ama sadece bilmeni istedim senden rahatsız olmadım. Sorun yoksa daha fazla seni rahatsız etmek istemem iyi akşamlar.

Ebrar : Ben de bilmeni isterim ki sen de beni rahatsız etmiyorsun ve evet bir sorun yok sanada iyi akşamlar.

Belki yakın değiliz demesi biraz garip hissettirmişti ama haklıydı tanışalı sadece 2 gün olmuştu. Bir sorun olmadığını söylemişti ama belliydi Ebrar kırıldığı yerden kırmak için yakın değiliz demişti anlamıştım. Yarın antrenman da ondan rahatsız olmadığımı onunla yakın arkadaş olacağımızı gösterecektim bunu istediğim için yapacaktım başka hiçbir sebebi yoktu.

Telefondan tekrar bildirim sesi yükseldiğinde gruptan mesaj gelmiştir diye düşündüm ama Ebrar'ın adını görünce heyecanlanmıştım.

Ebrar : Mile yakın değiliz dememi yanlış anlama yeni tanıştığımız için öyle dedim yoksa seninle arkadaş olmayı çok isterim ve olacağımıza da eminim tabi sen de istersen.

Mesajı okumamla biraz önce düşündüklerimden dolayı biraz utandım kırılmış olmasına rağmen beni kırmamaya çaba sarf ediyordu Ebrar'ın kalbi cidden çok güzeldi bu dünya için fazla temizdi. Ülkesinde ki insanların onu nasıl linçledikleri aklıma gelince onu üzen insanları dövmek isteğinden kendimi alamıyordum.

Mile : Yok yanlış anlamadım tabi seninle arkadaş olmayı çok isterim ben de çok iyi arkadaş olacağımızdan eminim 💗

Mesajın sonuna kalp koymuştum fazla ciddi durmasın diye ama böyle de çok mu abartı olmuştu diye düşünüyordum. Silsem mi diye düşünürken Ebrar'ın da kalp atmasıyla vazgeçmiştim.

Yazar'dan

Mile mesaj attığın da karşı tarafta bıraktığı etkinin farkında olmadan yarın için neler yapması gerektiğini düşünüyordu.

Ebrar da ise işler öyle kolay değildi içi içine sığmıyordu bir taraftan ise içinde burukluk vardı bunun tek bir sebebi vardı.

Mile'yle arkadaş olmak...

Daha fazlasını elbet isterdi ama karar vermişti ne olursa olsun sevdiği kadını kaybetmek istemiyordu onu arkadaş olarak görmesi gerekse bile öyle olacaktı.

Belki kalbi yine onu sevmeye her gün görmek istemeye onu doya doya izlemek istemeye devam edecekti ama bunu onun yanında ondan uzaklaşmadan yapacaktı bu ona ağrı verirdi onu üzerdi bilemiyordu.

Bildiği tek bir şey vardı sevdiği kadının yanın da olması bu saydığı her şeye bedeldi.

Peki ilerisi ne olacaktı duygularını bastırması doğru muydu orası hiç belli değildi.

Veeee bir bölümün daha sonuna geldik arkadaşlar bir şey sormak istiyorum sizin yorumlarınız benim için çok önemli...
Zaman atlaması yapmak istiyorum ama son bıraktığım yerde devam gerektiren bir yermiş gibi geliyor ne yapmalıyım sizce fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim.

'Mi Chica Fuerte' Where stories live. Discover now