PERİYODİK AŞK

15. BÖLÜM

Şaka yapayım derken gerçekten bayılmıştım. Bu ilk defa başıma geliyordu.

Gözlerimi açtığım zaman kolumda bir serumun olduğunu fark etmem çok uzun sürmedi.Her yerim dövülmüşüm gibi çok ağrıyordu. Hareket edecek halim kalmamıştı.

Odada göz gezdirdiğimde sadece küçük bir masa ve büyük sayılamayacak kadar bir dolabın olduğunu fark ettim.

Yerimden yavaşça doğrularak oturma pozisyonuna gelmeye çalıştım. Odada kimsenin olmaması tuhafıma gitti. Acaba kaç saattir uyuyordum?

Odanın kapısı açılınca bütün sorularımın cevabını alacağım kişi gelmişti. Sevgilim odaya giriş yaptığında yüzü oldukça çökmüş bir haldeydi. Vücudu zayıflamış, saçları birbirine girmişti.

Ben ne zamandır uyuyordum?

"Akın!" diyebildim yeni uyanmış sesimle.

"Güzelim." dediğinde sesinde tükenmişlik hissettim.

"Sana ne oldu böyle?" derken çok endişeliydim.

"Sensizlik yordu Asya'm." dediğinde yorgun haline rağmen beni yine etkilemeyi başarıyordu.

"Bensiz ne kadar kaldın ki?" derken sesim tedirgin çıkmıştı.

"Tam 1 haftadır sensizim." dediğinde afalladım.

"1 hafta mı? O zamandan beri 1 hafta mı geçti?" dediğimde şaşkınlığım oldukça büyüktü. Nasıl o kadar çok uyumayı başarmıştım.

"Evet." dediğinde yatağımın ucuna oturmuş, benim yüzüme bakıyordu. Sanki özlemini gidermek ister gibi bir hali vardı.

"Akın!" dediğimde yatağın ucundan bana doğru yaklaşmaya başladı. Bana bir gün gibi gelen uyku ona bir haftadan daha uzun geldiğini halinden anlayabiliyordum.

"Şimdi konuşmayıp sadece sarılsak mı?" dediğinde sesi oldukça özlem doluydu.

"Sarılalım sevgilim." dediğimde aramızdaki mesafeyi bir anda kapatıp ellerini belime dolayıp başını boynuma gömmüştü. Bende onun boynuna kollarımı dolamıştım. Onun kokusu etrafa öyle bir yayılmıştı ki mayışmamak elde değildi.

Tek bir kokunun beni böylesine etki altına almasına yıllar geçsede hâlâ şaşırıyordum. İkimiz de uzun süre birbirimizden ayrılmadık. Ben bir ara ayrılacak gibi olduğumda Akın daha da sıkı sarılmaya başlamıştı.

Onun bu hallerine hiç anlam veremedim. Şu bir haftada ne olmuştu? Sadece beni özlediğinden mi yapıyordu yoksa başka bir şey de mi olmuştu?

"Akın!" diyerek kulağına fısıldadım ama ondan herhangi bir ses gelmedi.

"Akın!" diye tekrar seslendiğimde birkaç hırıltılı ses işittim.

"Bu bir haftada ne oldu?" diyerek kulağına doğru fısıldadım.

"Hiç iyi şeyler olmadı." dediğini çok zor duydum. Sanki sesi içine kaçmıştı.

"Sen bi bak bakayım benim yüzüme." dediğimde yavaş yavaş bedenlerimiz birbirinden ayrıldı. Onun bu hali hiç hoşuma gitmemişti.

"Şimdi her şeyi tane tane bana anlatacaksın ve bunun üstesinden birlikte geleceğiz. Sadece bana ne olduğunu anlat." diyerek konuşması için moral vermeye çalıştım.

"Ya gelemezsek?" dediğinde tereddüt etmeden cevap verdim.

"Bizim birlikte aşamadığımız bir şey oldu mu?" dediğimde yüzünde buruk bir tebessüm oluştu.