"İzlemen bittiyse niye geldiğini söyle" dedim hâlâ ona dik dik bakarken. Sırıttı ve daha da bana yaklaştı. Nefeslerimiz birbirimize karışırken biraz daha eğilse vişne çürüğü rengindeki dudaklarını tadacaktım.
"İnsanları izlemeyi ve değerlendirmeyi...
Yeni bölümden merhabalar ♡ merakla bekleyen herkese teşekkür ederim. İyi okumalar♡
Düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın...
---
1 saat sonra çalınan kapı ile dikkatimi dosyalardan çektim.
"Gel!"
İçeri giren Barlas ile bir kaşımı kaldırıp baktığımda masumca sırıttı.
"Size yardım etmeye geldim komutanım, yalnız bırakmaya yüreğim el vermedi" dediğinde göz devirdim. Bende salağım anlamadım benimle yakınlaşmak istediğini.
Derin nefes alıp karşımdaki koltuğu gösterdiğimde hızla oturdu ve bana bakmaya başladı.
"Ben dosyaları yapacağım, sende bana söylemek istediklerini söyleyeceksin. Sonra da hazırlanırız" dediğimde bir an şaşırsa da kafasını salladı. Daha sonra ben imza işine geri dönerken konuşmaya başladı.
"Abim ve Cenk seni merak ediyorlar, kaç gündür görmediler seni" dediğinde attığım imzadan başımı kaldırdım.
"Bakma öyle, sana neden çabucak kaynaştığımızı falan sorma. Sen bizim kardeşimizsin. Hepimiz Dilara'dan çok çektik ama senin onun gibi biri olmadığının bilincindeyiz" dedikten sonra nefes aldı.
"Asla seni önyargı ile karşılamadık biliyorsun, peki sen bize ne zaman önyargısız yaklaşacaksın?" Dediğinde düşündüm. Haklı olabilirdi.
O yemekten sonra yaklaşık 1 hafta geçmişti ve arada Necla Hanım beni arıyor, Barlas ve Fırat Beyle de askeriyede görüşüyorduk. 1 2 kere de Cenk ve Yankı ile mesajlaşmıştım. Ama asla ilk adımı atan ben değildim.
"Bak Barlas kimseyi kırmak istemiyorum ama benim güven sorunlarım var. Kimseye öyle şak diye güvenemem"
"Güven demiyoruz zaten en azından o güveni kazanmamız için bir şans ver. Baran bile evde halam ne zaman gelecek diye dolaşıyor" dediğinde durgunlaşmıştım.
Gerçekten bir anda sevilir miydi insan?
Peki öyleyse eski ailem neden beni sevmemişti? Neden yaşamıştım o darpları o dayakları? Sadece genlerimiz benzemediği için mi?
"Deneyeceğim" dedim başımı yeniden imza kağıdına gömüp imzaya devam ederken. Barlasın ise kısık kahkahası duyuldu odada. Biraz utandığımı fark etmişti demek.
"O zaman yine bir gün bekliyoruz tamam mı? Lütfen en azından annemi kırma. Bu aralar sadece seninle konuştuğu zaman yüzü gülüyor" dediğinde biraz değişik hissetmiştim. Benim için böyle hisseden ikinci kadındı Necla Hanım.
Kafamı kaldırmadan başımı salladığımda saçlarıma neredeyse yok denecek şekilde değen eller ile duraksadım.
"O zaman sen işini bitir, ben de gidip hazırlanayım kardeşim"
Kafamı kaldırıp ona baktığımda bana gülümsedi ve selam durup odadan çıktı. Arkasında ise kafası karışık ve şaşkın bir ben bırakarak.
---
Üzerime siyah büstiyer altıma ise mavi jean giydikten sonra siyah blazer giydim. Ayakkabı olarak ise beyaz spor ayakkabı giydim hızlıca.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
