*დაჩი*
*დილა*
თვალებს ვახელ ოთახში სულ მარტო ვარ მაისურს ვიცმემ და ქვევით ჩავდივარ კიბეზე გავჩერდი რადგან სავარძელში მჯომი ნინი დავინახე რომელიც ნამდვილად რაღაცაზე ნერვიულობდა
დაჩი: რაზე ნერვიულობ?
ნინი: რაა?
დაჩი: რამე მოხდა?
ნინი: არაფერი მომხდარა კარგად ვარ
დაჩი: იცოდე რამეს თუ მიმალავ...
ნინი: დაჩი არაფერს გიმალავ
მისკენ მისკენ მივიწიე და ჩავეხუტე ისიც მომეკრო და ატირდა
დაჩი: პატარავ? რატომ ტირი?
ნინი: უბრალიდ
დაჩი: რა უბრალოდ
ნინი: თითქოს მომინდა ტირილი
დაჩი: არ გინდა!
და უფრო ჩავიკარი გულში მაგრამ მალევე მომიცილა და მხიარულად მკითხა
ნინი: არ ვჭამოთ?
დაჩი: რაა?
ნინი: რა?
დაჩი: როდის იყო შენ ჭამდე დილით?
ნინი: აუუუ! მ შ ი ა! მშია!
დაჩი: ხო კარგი კარგი... რას შეჭამ?
ნინი: ამ.... სპაგეტი რძით და სოსისებით
დაჩი: რაააა? რა გინდააა?
ნინი: აუ გთხოვ რა რაღაც მომინდა...
დაჩი: მიშველეთ მალე ეს არაქისის კარაქს წამისმევს და ისე შემჭამს
ნინი: ნუ წუწუნებ
არ ვიცი როგორ მარა რაღაცნაირად გავაკეთე ეს რამ მოაწონა ეხლა გული ამერევა თან რა სუნი აქვს თეფშზე გამზადებული პორცია წინ დავუდგი ეგრევე ეცა თეფშს და ჭამა დაიწყო ვაიმეე ეს ეხლა როგორია და ეს რა აუტანელი ორსული იქნება
დაჩი:ნინიი...
ნინი:მჰჰ...
დაჩი: ეხლა რეები გინდება და ორსულად რომ იქნები ალვათ დინოზავრის ხორცს მომთხოვ
