Summer Of Luoyang

အခန်း ၆ / အခန္း ၆ (Final)

Unicode

ဝမ်ရိပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။ မနေ့ကသူထားခဲ့တဲ့ စာရွက်ကို အမတ်မင်းရှောင်းကတွေ့မှတွေ့ပါ့မလား။ မတွေ့တာတော့မဖြစ်နိုင်ရာ။ ကျောက်ခဲနဲ့ကိုသူသေချာဖိထားခဲ့တာပဲ။ တွေ့တယ်ဆိုရင် အမတ်မင်းရှောင်းက ဘယ်လိုတုံ့ပြန်မှာလဲ။ အံ့ဩသွားလောက်လား။ စိတ်ရှုပ်သွားမလား။ စိတ်တိုသွားမလား။ သူ့ကိုရိုက်သတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပါပေါက်ကုန်မလား။ ဝမ်ရိပေါ်မတွေးတတ်တော့ပါဘူး။ လက်ခံဖို့ရာကတော့ ရာခိုင်နှုန်းနည်းမှန်း သူတွက်ဆပြီးသားပင်။ သို့သော် ဘယ်လောက်ပဲရှုံးနိမ့်မယ်လို့တွက်ထားပါစေ သူဟာစိတ်မလှုပ်ရှားဘဲမနေနိုင်ဖြစ်နေရကာ ဂနာမငြိမ်တော့ချေ။ သူရောက်နေတာက လော့ယန်မြို့ထဲက ဈေးပေါပေါတည်းခိုခန်းတစ်ခု။ ဒီအခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာပဲ သူကတွေးတွေထဲနစ်ရင်းနစ်ရင်း ခေါက်တွန့်ခေါက်ပြန် မရပ်မနားလမ်းလျှောက်နေမိတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ဟာ လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း အငြိမ်မနေနိုင်စွာပွတ်နေပြီး လက်သည်းတွေကိုပါ တစ်ခါတစ်ခါကျကိုက်နေမိသေးတယ်။ သူတကယ်ကိုရင်မအေးနိုင်ဖြစ်နေရတယ်။ ဒါပေမဲ့သူ့ကံကြမ္မာကကောင်းနေမလားဆိုတဲ့ အတွေးစလေးက သူ့ခေါင်းထဲပေါ်ပေါ်လာတယ်။ သို့သည့်တိုင်သူဟာကြောက်ရွံနေမိတယ်။ ဒီလိုကိစ္စမျိုးမှာက ကံကောင်းဖို့ရာခိုင်နှုန်းဟာ သုညအောက်တောင်ရောက်နေတာကြောင့်ပင်။ သူ့ကိုယ်သူ အရင်တုန်းကဘယ်လောက်ပင် ယုံကြည်မှုရှိနေခဲ့ပါစေ ဒီနေရာမှာတော့အဲ့တာတွေက လုံးဝကိုသုံးစားမရတော့တဲ့ အမှိုက်တွေသာသာ။ အမတ်မင်းရှောင်းက ခါးခါးသီးသီးနဲ့ငြင်းလိုက်မှာကို သူအရမ်းစိုးရိမ်မိပါတယ်။

အမတ်မင်းရှောင်းနဲ့ လက်ရည်ယှဉ်ပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ဝမ်ရိပေါ်ဟာလော့ယန်မြို့ကနေ ချက်ချင်းထွက်ခွာခဲ့တယ်။ သူလုပ်ချင်တာကိုလုပ်ပြီးပြီမို့ လော့ယန်မှာဆက်နေဖို့ရန်အကြောင်းလည်းမရှိတော့ချေ။ သိုင်းလောကသားဖြစ်သည့်အလျောက် ခြေဦးတည့်ရာလှည့်လည်သွားလာရင်း ကမ္ဘာကြီးရဲ့အလှတရားကိုသူခံစားချင်မိသေးသည်။ သို့သော် မည်သူကထင်မိမလဲ သူဟာလော့ယန်မြို့ကနေ ထွက်ခွာလာကတည်းက အမတ်မင်းရှောင်းကို ခေါင်းထဲကနေထုတ်မရဘဲ အချိန်တိုင်းလိုလိုသတိရနေမယ်လို့။ အစကတော့ ဝမ်ရိပေါ်တွေးမိခဲ့သည်က အမတ်မင်းရှောင်းဟာ သာမန်လူတွေနဲ့မတူတာကြောင့် မှတ်မှတ်ရရရှိနေခဲ့ခြင်းလို့သာ။ ဒါပေမဲ့အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ သူဟာ အမတ်မင်းရှောင်းကိုသွားလေရာမှာ သတိရနေမိပြီး အမတ်မင်းရှောင်းရဲ့ပုံရိပ်ဟာ သူ့မျက်စိထဲကမထွက်ဖြစ်တော့သည်။ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်အောင်ကြိုးစားသော်လည်း အရာမထင်ခဲ့ပေ။ သုံးနှစ်ဆိုသည့်အချိန်ကုန်ဆုံးပြီးနောက်တော့ လမ်းဘေးကစာအုပ်ဆိုင်လေးတစ်ခုကနေ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသော ရှုပ်ထွေးပွေလီလှသည့် အချစ်ဝတ္ထုတစ်ခုကို အပျင်းပြေအနေနဲ့ဖတ်ရှုမိရာကစလို့ ဝမ်ရိပေါ်ဟာသူ့စိတ်သူနားလည်စပြုလာတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကို သူချစ်မိသွားတာပဲ။ သဘာဝနဲ့ဆန့်ကျင်သလိုပေမဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ဟာသူမှန်တယ်ထင်လျှင် တစ်လောကလုံးနှင့်ပင် ဆန့်ကျင်ရဲသူဖြစ်တာကြောင့် သူဟာစိတ်မပူခဲ့ပါ။