Kaderim

2.

İyi okumalar 🩷

.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.

Uyandığımda saat 19:42ydi

Hızlıca yattığım yerden kalktım ve odadaki banyoya girdim, işlerimi halettikten sonra yatağa oturdum.

Neden bu kadar acı çekmek zorunda kalmıştım ki? Doğduğumdan beri ailemden şiddetten başka bişey görmüyordum.

Hangi aile kızını sadece kağıt parçası oçin satar ki?, hiç mi acımadılar? Hiç mi pişman olmadılar.

Aslında ilk başlarda sevinmiştim, belki kitaplardaki gibi sonradan birbirimizi severdik diye ama öyle olmadı. Ailemden kurtuldum derken o daha beter hale getirdi.

Hayatım bir hiçti, üniversite okumama bile izin vermemiştiler.

Kapı çaldığında gözlerimden yanaklarıma, yanaklarımdanda ellerime düşen yaşları yeni fark etmiştim, hızlıca gözyaşlarımı sildim ve ses tonumu düzenlemeye çalışarak "gir" dedim.

Seliha abla kapıyı açıp içeri girdi "Kiraz'cım kocam ve çocuklarım geldi, hem yemek yeriz hemde tanışırsınız" kafamı tamam anlamında aşağı yukarı doğru salladım hafifçe.

Seliha abla odadan çıktığında bende ardından çıktım. Beraber aşağı indiğimizde bir odaya doğru ilerledi.

"Burası yemek odası tatlım" önden Seliha abla hemen arkasındada ben içeri girdim. Baş köşede 40ların sonunda bir adam, onun sağ tarafında 22-27 yaşlarında bi erkek onun yanındada 20-22 yaşlarında bir kız, adamın diğer tarafında ise sadece küçük bir erkek çocuğu vardı.

"Anne bu kim?" Diye sordu küçük parmağını bana uzatarak.

"Bu Kiraz. Kiraz'cım bunlarda eşim Hakan, yanında oturan büyük oğlum Batuhan onun yanındaki kızım Elif, ve son olarak küçük oğlum Bartu" diye tanıttı hepsini.

"Hoş geldin kızım" dedi Hakan bey.

"Hoş buldum efendim" hafif gülümsedi ve "Amca demen yeterli, sonuçta artık sende benim kızım sayılırsın" hafif gözlerim dolmuştu ama hemen gözlerimi kırpıştırarak geri gönderdim yaşları.

Ve gerçek bir tebessüm ettim uzun bir aradan sonra.

"Artık kızım sayılırsın derken?" Diye sordu Batuhan. Hemen ardından Elif cevap verdi "sen bilmiyor musun abi. Kiraz artık bizde kalacak"

"Ne demek bizde kalacak?" Diye çıkıştı, ardından devam etti "hiç tanımadığınız birini sorgulamadan eve mi alacaksınız?"

"Bilmediğin şeyler var oğlum" diye cevap verdi Seliha abla Batuhana.

"Söyleyin ki bileyim, ne varmış bilmediğim?"

"Bu Kirazın özeli, isterse anlatır" Seliha ablanın cevabıyla Batuhan sinirli bir şekilde iç çekti ardından önüne döndü.

"Gel kızım otur" diye sessizliği bozdu Hakan amca

Ardından Seliha abla elini belime koyarak ilerlememi sağladı, ben Bartu'nun yanına oturmuştum, Seliha ablada benim yanıma.

Ardından sessizlik oldu ve sadece çatal bıçak sesleri duyuluyordu odada.

"Anne ben bu balığı yiyemiyorum" dedi üzüntülü sesiyle yanımda oturan Bartu.

"Neden annem, öğretmiştik ya" dedi Seliha abla, Bartu ise dudaklarını hafifçe büzerek küçük omuzlarını silkti. Onun bu tatlılığına istemsizce dudaklarım iki yana kıvrıldı.

Tabağındaki çatal bıçağını aldım ve balığı kemiğinden ayırmaya başladım, ardından onun yiyebileceği küçük dilimler kestim. İşim bittiğinde çatal bıçağı tabağına bıraktım.

Başımı kaldırdığımda herkesin bana şaşkınlıkla baktığını gördüm.

Tek kişi hariç.

Batuhan...

İfadesiz bakıyordu, ifadesizde deyilmez, nefret gibi ama nefret değildi gözlerinde gördüğüm duygu.

Ondan bakışlarımı çekip Seliha ablaya baktığımda gözlerindeki pırıltı ile gülümseyerek bakıyordu bana.

"Teşşekür ederim Kiraz abla" bu sefer Bartu ya döndüğümde, şirince gülümseyerek bana bakıyordu, r'leri pek söyleyemiyordu ve bu onun tatlılığına tatlılık katıyordu.

Bende ona genişçe gülümsedim "rica ederim" dedim, o da önüne dönüp balığını mutlu bur şekilde yemeye koyuldu.

Daha sonra ise yemekler bitene kadar hiçkimse konuşmamıştı, ben pek yiyememiştim, alışkanlıktan.

Eski ailem bana pek yemek vermiyolardı, yemeğin olmamasından değil, vardı yemeklerimiz, sadece yememi istemiyolardı.

Şuan ise herkes salonda oturmuş kahvelerini bekliyordu, Batuhan ise işinin olduğunu söyleyip yukarı çıkmıştı.

Seliha ablanın biz masadayken bana tanıttığı Buse mutfaktan elinde kahveleri ile gelmişti, Seliha ablanın dediöine göre Neriman teyzenin yiğeniydi, sadece bi süreliğine burada çalışacakmış.

Umarım.

⊶⊷⊶⊷⊶⊷⋆⊶⊷⊶⊷⊶
Bölüm sonu 💫

Her pazar yeni bölüm gekecek, umarım ilk bölümü sevmişsinizdir.

Harflerde hatalarım varsa kusuruma bakmayın.