Kaderim

6.

İyi okumalar ⭐️
⊶⊷⊶⊷⊶⊷⋆⊶⊷⊶⊷⊶
Batuhan'dan

"Burada kızıl saçlı, 1.58, 1.60 boylarında bir kız gördünüz mü?"

Arkamızdan gelen erkek sesiyle Kiraz'ın bedeni kasılmıştı.

Ardından yaşlı bir kadının sesini duyduk.

"Yok evladım, görmedim." İkimizde rahatlarken yavaşça başımı çevirdim ve dikkat çekmeden o adamlara baktım.

Gidiyorlardı. Yeniden Kiraz'a döndüm "gidiyorlar".

Birşey demesine fırsat vermeden ben konuştum.

"Özür dilerim, bilip bilmeden öyle konuştum, dinlemeliydim seni. Elif anlattı yaşadığın şeyleri"

"2 saate yakın hatta belki daha fazla bilmiyorum seni arıyordum, bulduğumda bankta bir çocukla konuşuyordun, sonra bir noktaya korkarak baktığını gördüğümde baktığın yere baktım ve o adamları gördüm. Direkt arabadan inip yanına geldim, ondan sonra olanlarıda biliyorsun" fısıltıyla konuşuyorduk ikimizde.

"Biliyorum şuanki pozisyonumuz dışarıdan bakıldığında öpüşüyormuşuz gibi duruyor ama seni gizlemek için aklıma başka bir plan gelmedi." Dedim. Öpüşüyoruz dediğim an yanakları kızarmıştı.

Birşey demiyor öylece bakıyordu, ilk defa bu kadar uzun konuşuyordum ama susmadım, konuşmama devam ettim.

"Çaktırmadan bak gitmişler mi" başını onaylarca sallayıp omzumun üstünden uzanarak bakmaya çalıştı, boyu benden epeyce kısa olduğu için parmak uçlarına yükselmişti.

O omzumdan bakarken kazağının açık kalan yerinden omzundaki morluğu gördüm. Bir elim onun saçındayken boşta olan elim yumruk halini almıştı.

Acılarını yüzüne vurmuştum.

Kiraz korkulu gözlerle eski haline döndü. O an anladım hala buradaydılar, yumruk olan elimi gevşeterek Kiraz'ın beline koydum, elimin altında olan bedeni kasılmıştı. Hafifçe okşadım.

"Korkma ben burdayken sana zarar veremezler" dedim.

"Neden yapıyorsun?" Diye sordu narif sesiyle ama anlamamıştım ne sormak istediğini.

"Anlamadım, neyi neden yapıyorum?"

"Daha 2 saat önce yüzüme nefretle bakarak evden kovdun, şimdi neden umursuyorsun?"

"Çünkü o an aptaldım, dinlemedim seni, şimdi gerçekleri biliyorum" dedim.

"Dediğin şeyler... gerçekten çok ağırdı" dedi fısıltıyla gözleri dolmuştu.

Bir yaş gözünden düşünce kalbimin sıkıştığını hissettim. Neden böyle olmuştum?

"Özür dilerim, gerçekten özür dilerim, biliyorum özür hiç birşeyi düzeltmez ama şuan elimden gelen tek şey özür dilemek".

Saçında olan elimi çektim ve yanağına doğru süzülen yaşı sildim. Bana kırgınlıkla bakıyordu.

Yakıştıramamıştım güzel gözlerine üzüntüyü, kırgınlığı.

Gözlerine daldığımı fark ettiğimde zorda olsa çektim kahvelerimi elalarından.

Bu sefer ben omzumun üstünden arkaya baktığımda onların olmadığını fark ettim.

"Gitmişler, ama nolur nolmaz sen arkamdan gel" ona tutması için elimi uzattım. Önce uzattığım elime ardından yüzüme baktı.

"Gelmiyorum" dedi, ne demek gelmiyorum? Gelmeyip nereye gidecekti?.

"Ne demek gelmiyorum?" Diye sordum.

"Sen istemedin mi gitmemi?" Sıkıntılı bir nefes verdim. "Evet ben istedim ama şuanda gelmeni istiyorum. Hem Elif ve annem senin gittiğini öğrendiğinde çok üzüldüler. Banada çok sinirlendiler yaptığım aptallıklar için"

"Elif ve Seliha abla için geleceğim" dediğinde dudaklarım iki yana doğru kıvrıldı.

Halla ona doğru uzattığım elimi çekine çekine tuttu. Yanakları biraz daha kızarmıştı. Onun bu haline gülümseyip avucumun içinde ufacık kalan elini hafifçe, canını acıtmayacak şekilde sıktım.

Etrafı kontrol ederek arabaya ulaştığımızda ilk onun kapısını açtım ve binmesini bekledim, o bindikten sonra kendimde şoför koltuğuna geçtim ve evin yolunu tuttum.

...

Evin önünde durduğumuzda beni beklemeden arabadan inip eve doğru hızlı adımlarla yürüdü. Zaten arabadayken elleri ile oynayıp duruyordu.

Bende arabadan indiğimde o hala kapının önünde bekliyordu. Yanına ulaştığımda kapıyı çalmıştı. Beni beklemişti.

5, 10 saniye sonra kapı açıldığında Neriman teyzeyi görmüştük. Neriman abla Kiraz'ı gördüğünde gülümseyerek sarılmıtşı. Kiraz'da aynı şekilde gülümseyerek karşılık vermişti sarılışına.

Annem de koşar adımlarla kapının yanına geldiğinde arkasından Elif'de belirmişti. Neriman teyze kenara çekildiği an annem almıştı Kiraz'ı kolları arasına.

"Bu sıpanın cezasını vereceğim ben" demişti annem, Kiraz ise kıkırdamıştı.

Yazar'dan

Genç adam kızın gülüşünü görmek için kızıl güzeline dönmüştü. Gerçekleri öğrendiğinden beri içinde oluşan his tuhaftı. Daha önce yaşamadığı, bilmediği bir histi bu.

Kesinlikle pişmanlıktandı bu.

Yada başka bişey mi?

Genç kızın gülüşünü gördüğü an içi rahatlamıştı. Hep gülsündü.

İster istemez o da tebessüm etti.

Ama kardeşinin gözünden hiç bişey kaçmamıştı, imaalı bir sırıtış oluşmuştu Elifin yüzünde.

Annesine anlatması gereken konular vardı. İş birliği yapmalılardı.

Görev başlasın o zaman.

Bölüm sonu
༺♡༻

Bölüm nasıldı?
Bu bölüm biraz çabuk geldi hehe.

İnstagram • _wattiypattiy_