Kaderim

9.

İyi okumalar 📖
...

3 saat önce.

Seliha hanım ve Kiraz yukarı çıktığı an Elif Batuhan'ın karşısındaki koltuğa oturdu.

"Çok düşünceli duruyorsun abi, bi sorun mu var?" Diye sordu.

"Bir değil çok sorun var Elif" dedi sıkıntılı bir şekilde.

"Kiraz mı?" Diye sordu, aslında alacağı cevaptan korkuyordu, ya 'evet Kiraz sorun, onu buradan göndermeliyiz' derse? Ama düşündüğünün tam tersi bir cevap aldı.

"Kiraz sorun değil, olsa bile... güzel sorun" demişti. Kendiside şaşırmıştı bu düşüncelerine, ama bunlar gerçek düşünceleriydi.

"Ne yapmam gerek bilmiyorum. Elif, ben onu çok büyük bi tehlikeye atmıştım, nasıl düşünmeden haraket ettim inan bilmiyorum" dedi, Elif abisinin pişman olduğu için sevinsede aynı zamandada üzülüyordu onun bu haline.

"Tam olarak noldu abi?" Diye sordu merak ederek, ne demiştide Kiraz evden gitmişti, yada orada ne yaşandıda abisi bu kadar çok düşüncelere dalmıştı?

"Buse odama girdi. Bişeyler zırvaladı ardından dedi ki 'o kızın kocası olduğunu biliyor musun?' diye. Zaten o ara Kiraz'dan şüpheleniyordum, iyice aklıma girmişti, odadan çıktığım anda onu gördüm, tutamadım kendimi ağır laflar ettim"

Elif anlamıştı abisinin ne dediğini, kendisi bile üzülmüşken Kiraz'ın tepkisi çok normal gelmişti ona.

"Sonra işte gitti o, sizde anlattınız bana herşeyi onu aramaya çıktım. 2 saat falan sonra çocuk parkında bi çocukla konuşuyordu, o kadar güzel gülüyordu ki yanına gidipte gülüşünü soldurmak istemedim." Abisinin bu düşüncesine içi gitti Elif'in.

Ama daha anlamamıştı, pişman olduğu için mi böyle düşünüyordu yoksa başka hislerde mi vardı.

"Neyse işte, bi süre sonra beyaz teni iyice beyazladı, korkmuş bir şekilde bir yere bakıyordu, baktığımda korumaya benzeyen iki adam vardı işte, arabadan nasıl indim, Kiraz'ın kolundan tutup nasıl duvara yasladım hiç anlamadım. Elif onu bulsalardı öldürebilirlerdi, belkide daha beter bi hale getirebilirlerdi, hiç bişey yapmamışken işkence ediliyordu, şuan ise bulsalar gerçekten kötü bişey yapabilirlerdi." 

İstemsizce Batuhan'ın gözünden yaş süzülmüştü. Düşünüyordu, Kiraz'ı kendi elleri ile nasıl tehlikeye atmıştı onu düşünüyordu, nasıl böyle aptallık yapabilmişti ki.

Elif ise abisinin ilk defa ağladığını görmesinin şokunu yaşıyordu, tabi aynı zamandada üzülüyordu hem abisi için hemde Kiraz için.

"O çok küçük Elif, yaş olarak olsun, boy olarak olsun her bir anlamda çok küçük, çok zayıf, yıllardır aç, uykusuz. buraya kadar dayanması bile onun ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor."

Abisinin dedikleri ile Elif0 söyleyip, söylememek arasında kalsada söylemenin en doğrusu olacağını düşündü.

"Abi..." Batuhan gözündeki yaşı silip kardeşine döndü.

"Kiraz... birkaç kereden fazla... intihar etmeye kalkışmış" Batuhan duydukları karşısında donup kaldı, ne demek intihar etmeye kalkışmış.