ေမာင္ကသူ႔ကိုအခန္းထဲကိုခ်ီပီးေခၚသြားသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚအသာခ်ေပးသည္။
သမီးျဖစ္သူကစ္ေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ေဆးရိွန္နဲ႔ႏွက္ႏွက္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။သူလဲေမာင့္လက္ေမာင္းကိုေခါင္းအံုးကာ ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲဝင္ရင္း မ်က္လံုးမ်ားမိွတ္လိုက္သည္။
အိပ္စက္လိုက္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ေမာင့္အေၾကာင္းေတြးရအုန္းမည္။ငါက ၿငိမ္ေနတာအေကာင္းမဟုတ္ဘူးဆို
တာလဲေမာင္သိမွာပါ။ငါ့အပိုင္ဆို လူမေျပာနဲ႔ စကၠူစေလးတစ္ခုေတာင္ ငါမေပးရင္ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ေမာင္က ငါ့အပိုင္ေလ ငါ့အေသြးအသက္နဲ႔ထပ္တူထပ္
မ်ွခ်စ္ရတဲ့လူသားေလး။
ေအးခ်မ္းေစတစ္ေယာက္ေမာင့္အေၾကာင္းမ်ားကိုေတြးကာ ညနက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ေအးခ်မ္းေစ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားတဲ့သူက ပိုတိုးပီးေတာ့ဖက္လိုက္သည္။
ကိုယ့္ကို မင္းပဲပိုင္တာပါကြာ။
မနက္ေရာက္ေတာ့ ကစ္ေလးေနျပန္ေကာင္းသြားပီး
လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ေနပီ။ကစ္ေလး ေနျပန္ေကာင္းသြားမွ ေအးခ်မ္းေစ လဲမ်က္ႏွာေလးပိုပီးေတာ့ ႃပံုးလာရသည္။မေန့က တစ္လံုးစိတ္ရႈပ္စရာေတြႀကီးပဲမလား။
မနက္စာစားပီးေတာ့ ကားေလးက ကုမၼဏီသို႔ တေရြ့ေရြ့ေမာင္းသြားသည္။ထိုကားေပၚမွာေတာ့ ေမာင္ရယ္ ေမာင့္ရဲ့ပိုင္ရွင္ရယ္ သမီးကစ္ေလးရယ္။
ကုမၼဏီကိုေရာက္ေတာ့ ထံုစံအတိုင္း ေအးခ်မ္းေစက
မိုးထက္ယံလက္ေမာင္းမ်ားကိုခ်ိတ္ဆဲြပီး ကုမၼဏီထဲသို႔ဝင္သြားသည္။ေအးခ်မ္းေစ မ်က္ႏွာက အရင္ကေန့ေတြထက္ပိုပီးေတာ့တည္ေနသည္။
အရင္ေန့ေတြကအတိုင္းပဲ ေမာင္ကအလုပ္လုပ္ေနတုန္း ေအးခ်မ္းေစနဲ႔ ကစ္ေလးက ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ကာ မုန္႔စားလိုက္ ကစားလိုက္ႏွင့္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ရံုးခန္းတံခါးပြင့္လာပီး အထဲကိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဝင္လာသည္။
"မိုးထက္"
"ဒီအခန္းထဲကို ဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္ခြင့္မရိွဘူးဆိုတာမသိဘူးလား
ေမာင့္အတြင္းေရးမႈးက မေျပာဘူးလား "
"ေအာ္ ကိုေအးခ်မ္းေစ ေရာက္ေနတာပဲ
မသိလိုက္ဘူး မိုးထက္ရဲ့အတြင္းေရးမႈးကေျပာပါတယ္
ဒါဒါက တျခားလူမွမဟုတ္တာ မိုးထက္သူငယ္ခ်င္းပဲေလ မိုးထက္ကလဲ ခြင့္ျပဳမွာပါ"
