ទារុណ្ឌកម្មស្នេហ៍| short novel |ចប់

Part2

សន្ធឹកជើងលាន់រណ្តំអមជាមួយសំឡេងកណ្តឹងរោទិ៍បញ្ជាក់ថាដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយ សិស្សគ្រប់គ្នារត់ប្រសាចចូលថ្នាក់ចៀសវាងគ្រូមកទាន់ក៏ត្រូវគាត់ស្តីបន្ទោសមិនខាន។ ថេយ៉ុងដើរតិចៗមួយៗដោយអារម្មណ៍មិននឹងន គេហាក់កំពុងគិតច្រើនពីរឿងដែលបានកើតឡើងយប់មិញនេះ។
គេស្រាប់តែភ័យខ្លាច គេខ្លាចថានឹងត្រូវចាញ់ល្បិចកលជុងហ្គុក ខ្លាចថាគេនឹងថតវីឌីអូខលនោះទុកដើម្បីគម្រាមធ្វើបាបគេ។ព្រោះដូចដែលគ្រប់គ្នាបានដឹងស្រាប់ហើយថាជុងហ្គុកជា BossជាKingប្រចាំសាលា ទាំងប្រជាប្រិយនិងឥទ្ធិពលគឺគ្មានអ្នកប្រៀបឡើយ ហើយគេក៏ក្អេងក្អាងនិងធ្វើបាបសិស្សដទៃញឹកញយដែរ គ្រាន់តែមិនបង្ករដល់វាយដំធ្ងន់ធ្ងរ។ តែយ៉ាងណាក៏ចាត់ទុកថាជាទង្វើមិនសមរម្យដដែលហ្នឹង។

«មកនេះ!»ដៃក្រាសចាប់អូសថេយ៉ុងទៅជាមួយ
«សិស្សច្បង!»ថេយ៉ុងស្ទើរតែព័ន្ធជើងដួលដោយកម្លាំងអូសរបស់ជុងហ្គុក។តើគេកំពុងនាំខ្លួនទៅណាទៅ?
ក្រឹប!
វាជាបន្ទប់ដាក់ឥវ៉ាន់ដែលមិនសូវមានមនុស្សណាចូលមកឬដើរឆ្លងកាត់ឡើយដោយហេតុតែវានៅចុងគេបង្អស់។
ជុងហ្គុកចាក់គន្លឹះបន្ទប់ហើយក៏ចាប់ក្រសោបមុខតូចថើបជញ្ជក់បបូរមាត់ភ្លាមតែម្តងដោយមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យថេយ៉ុងព្រមព្រាងជាមួយឡើយ។ គេថើបខ្លាំងៗហាក់ដូចជាស្រេកឃ្លានខ្លាំងណាស់។
ផឹប!
«ហ្អឹម!ជុង-»ជុងហ្គុកខាំជញ្ជក់ស្បែកបបូរមាត់ទន់ផ្អែមរបស់ថេយ៉ុងរហូតវារលាត់ឈាមតិចៗ អណ្តាលឥតឆ្អឹងលូនរលាស់ទៅប្រលែងគ្រលែងជាមួយអណ្តាតថេយ៉ុងយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។ ចំហាយក្តៅភាយៗពីការថើបកាន់តែជះឡើងស្របពេលពន្លឺដែលចាំងចូលបន្ទប់មានសភាពមិនសូវច្បាស់ទើបបានត្រឹឦឃើញស្រមោលៗនៃភ្លើងតណ្ហារបស់ជុងហ្គុកពេលនេះ។
គេច្រានថេយ៉ុងអឹបខ្នងនឹងទូរសៀវភៅដៃលូកទៅរឺតខោទាញវាទម្លាក់ហើយក៏អង្អែលលើសភាវៈរស់រវើករបស់ថេយ៉ុងថ្នមៗ។ នាយឆក់ដាច់ឡេវអាវសិស្សរបស់ថេយ៉ុង3គ្រាប់ទើបងាយស្រួលអោនទៅខាំសាច់ឆ្អឹងដងកាំបិតដែលគេគុំទុកតាំងតឬពីយប់មកម្ល៉េះ។
«ហ្អា!ជុងខ្ញុំស្រៀវណាស់!»ថេយ៉ុងពោលដាច់ៗស្របពេលជុងហ្គុកសម្រូតដៃចុះឡើងលើភាពរឹងមាំរបស់ថេយ៉ុងឯមាត់ក៏ថើបញក់ញីលើសាច់ឲ្យជាំ។
«ធ្វើឲ្យដូចយប់មិញ! ស្រែកឲ្យខ្លាំង!»ជុងហ្គុកខ្សឹបដាក់មុខថេយ៉ុងស្រាលៗ
«ខ្ញុំខ្លាចគេឮ»
«ឮទៅយ៉ាងមិច? ឯងច្បាស់ជាទប់មិនបានឡើយ! ព្រោះយើងមិនចូលចិត្តមានសិចបែបធម្មតា»គេញញឹមចប់ក៏ទាញកាយថេយ៉ុងឲ្យផ្កាប់មុខលើតុបន្ទាប់មកទាញទម្លាក់ខោចោលអស់មុននឹងចាប់ស៊កម្រាមដៃចូលច្រកតូចចង្អៀតសន្សឹមៗ។
«ហ្អា!វាឈឺ»ថេយ៉ុងស្រែកតិចៗពេលទទួលបានម្រាមដៃពីរកំពុងប្រតិបត្តិការក្នុងខ្លួនគេ។
«របស់ពិតនឹងឈឺជាងនេះ»ជុងហ្គុកអោនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកថេយ៉ុងព្រមទាំងខាំទងត្រចៀករបស់គេថ្នមៗ។ វត្ថុរឹងៗកំពុងលូនចូលសន្សឹមៗដែលធ្វើឲ្យថេយ៉ុងទទួលបានអារម្មណ៍ថ្មីខុសពីការប្រើម្រាមដៃ។ វាណែនឆ្អល់ប៉ុន្តែការដែលជុងហ្គុកព្យាយាមចូលសន្សឹមៗធ្វើឲ្យគេញាប់ញ័រស្រេវស្រើបនឹងអន្ទះសារចង់ឲ្យគេចូលឲ្យដល់ឆាប់ៗ។
«ហ្អឹក!ខ្ញុំពិបាកទ្រាំណាស់»ថេយ៉ុងផ្កាប់មុខអឹបនឹងតុខណៈជុងហ្គុកចាប់រង្គើចង្កេះមួយៗប៉ុន្តែគេអុកខ្លាំងៗស្ទើរតែបាក់តុ។
ចង្វាក់ចង្កេះរបស់គេមិនញាប់ប៉ុន្តែម្តងៗសឹងតែស្លើភ្នែក។
«វាជាក្បាច់ស្រួលសន្សឹមៗតែវាស្រួលបានយូរឯងយល់ទេ?» ថេយ៉ុងស្ដាប់ដោយខ្មាសអៀនតែវាពិតដូចគេនិយាយ គេដកចេញចូលយឺតៗធ្វើឲ្យអារម្មណ៍សិចនេះកាន់តែពុះកញ្ជ្រោល។
ទឹកស្នេហ៍ហូររឹមៗដោយអារម្មណ៍រវើរវាយព្រោះតែភាពសុខស្រួលកំពុងចាក់ស្រេះអ្នកកម្លោះទាំងពីរ។
ផឹប...... ផឹប......
គេអុកមួយទំហឹងមុននឹងបញ្ចប់ក្បាច់ទីមួយដោយបញ្ចេញកាកសំណល់លើភ្លៅស្រឡូនទើបលើកគេឡើង។
«តោង»គេបង្គាប់ឲ្យថេយ៉ុងតោងចង្រឹងបង្អួចទើបលើកជើងម្ខាងមុននឹងសម្រុកចូលពីក្រោយ។ចង្វាក់ចេញចូលមកនេះញាបើជាងមុនប៉ុន្តែស្រាលៗ
«វាគឺក្បាច់ស្រួលបែបស្មើ មិនបង្ខំមិនខ្លាំងក្លាតែវាធ្វើឲ្យមនុស្សកាន់តែចង់បានហើយចង់បានទៀតមិននឿយនាយ!»ថេយ៉ុងឆ្កួតមិនខានឡើយ តើនៅមានក្បាច់ប៉ុន្មានទៀតដែលគេនឹងទទួលនៅថ្ងៃនេះ? មានសង្ឃឹមសល់ដង្ហើមឬត្រូវស្លាប់លើបង្គងទៅ?
ផ្លាប់ៗ
សំឡេងលាន់សាច់ដោយសារនៅជាប់ទឹកកាមធ្វើឲ្យវាកើតជាតន្ត្រីក្នុងត្រចៀកជុងហ្គុក គេរង្គើចង្កេះចេញចូលយ៉ាងរលូនមិនបង្ខំមិនប្រើកម្លាំងខ្លាំង
«ហាស ហ្អាស ហ្អឹស ខ្ញុំដល់ទៀ-»ពោលមិនទាន់ចប់ផងគេជុងហ្គុកក៏ឆក់រាងកាយតូចឲ្យដេកផ្ងាលើតុម្តង គេចាប់ជើងទាំងពីកៀវចង្កេះដោយមានដៃចាំទ្រសងខាង។ធាតុបុរសដែលនៅមិនទាន់ស្ងួតសំណើមក៏បុកចូលមួយទំហឹងទើបដោលចង្កេះលឿនៗមួយទំហឹង។ វាដូចដំរីចុះប្រេងឃាត់លែងស្ដាប់ និយាយអ្វីក៏លែងឮ ពេលនេះឮតែសំឡេង
ផ្លាប់ៗៗ
«វាញាប់ណាស់ជុង!វាបុកខ្លាំងណាស់ខ្ញុំទ្រាំមិនបានទេហ្អា!»ថេយ៉ុងស្រែកសឹងតែបែកបន្ទប់ខ្លួនគេរង្គើរដោយកម្លាំងអុកដូចម៉ាស៊ីនដេរ។
«ស្រែក!ហ្អាថេយ៉ុង! ហ្អាso fucking good I will break u ahhh cum inside you ah»
«ហ្អា!ហ្អឹក»ថេយ៉ុងស្រែកយំព្រោះតែគេស្រៀវស្រួលពេកទ្រាំលែងបានហើយ។
«fuck! Fuck! Fuck! Ahh yeah harder »សំឡេងដាច់ៗថ្ងូរហឹសចេញពីមាត់ជុងហ្គុកខណៈចង្កេះដោលញាប់ៗខ្លាំងអស់ពីពោះ
«ហ្អាស! OH MY FUCKING GOD YOU CUM INSIDE ME! »ថេយ៉ុងស្លើភ្នែកស្រែកភ្លាត់សំឡេងពេលទឹកកាមបាញ់ឆ្វាចស្របពេលអ្នកខាងលើបញ្ចូលវាទៅក្នុងខ្លួនគ្មានសល់។ អ្នកទាំងពីរដកដង្ហើមញាប់ៗហត់ខ្លាំង សភាពថេយ៉ុងត្រូវគេញក់ញីដល់មើលមិនយល់។
«ដើររួចឬអត់?»ថេយ៉ុងក្រោកអង្គុយលើតុសម្លឹងមើលកាយវិការប្រុសល្មោភកាមស្លៀកពាក់វិញស្អាតបាតខណៈសភាពគេគួរឲ្យសង្វេក បើដើរចេញទៅគេច្បាស់ជាដឹងថាទើបមកពីធ្វើអីមិនខាន។
«សម្អាតទៅ!»គេបោះកន្សែងសើមទៅថេយ៉ុងបម្រុងនឹងដើរចេញតែថេយ៉ុងចាប់ដៃគេជាប់។
«សិស្សច្បង!ពួកយើងជាអ្វីនឹងគ្នាទៅ?»ជុងហ្គុកលើកចិញ្ចើមម្ខាងមុននឹងញញឹមស្រទន់។ គេទាញចង្ការតូចមកជិតរួចអោនថើបបបូរមាត់តូចស្ដើងថ្នមៗយ៉ាងជក់ចិត្ត
«ឯងស្រឡាញ់យើងមិនចឹង? ក្រែងវាជាបំណងរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នាមែនទេ? បានដេកជាមួយមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់?»គេសួរថ្នមៗជិតបបូរមាត់ថេយ៉ុងហើយក៏ថើបវាថ្នមៗបន្តិចទៀត
«ប៉ុន្តែ!ចុះបង?បងគិតយ៉ាងណាចំពោះខ្ញុំ?»
ជុងហ្គុកប្រលែងចេញពីការថើប គេញញឹមហើយអង្អែលក្បាលថេយ៉ុងតិចៗ
«សិចជាមួយឯងគឺមានក្តីសុខខ្លាំងជាងអ្នកមុនៗណាស់ នេះជាអ្វីដឺលយើងគិតចំពោះឯង»ពោលចប់ក៏ថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងមួយខ្សឺតរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទុកឲ្យកម្លោះតូចនៅគាំងជាមួយសម្តីតិរច្ឆានរបស់គេ។
«បង..ពោលបែបនេះបានយ៉ាងមិចទៅ»ថេយ៉ុងស្រក់ទឹកភ្នែកតក់ៗសម្លឹងមើលក្រដាសសើមមួយប្រអប់ដែលគេបន្សល់ឲ្យតាមពិតគេគួរតែស្មានដឹងតាំងពីដំបូងថាមនុស្សដូចជាចន ជុងហ្គុកគ្មាននោះទេចិត្តមេត្តា គេមិនគួរគិតថាមនុស្សអាចផ្លាស់ប្តូរបាមឡើយ។
ត្រូវហើយបើប្រុសម្នាក់តាំងចិត្តចង់ប្តូរ គេច្បាស់ជាធ្វើវាដើម្បីមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់ ដូច្នេះហើយបើចង់នោះគេធ្វើវាយូរហើយមិនចាំដល់អ្នកផ្តល់ឱកាសទី2ឲ្យទៅគេនោះទេ។
អ្វីក៏ដោយបើគេតាំងចិត្តចង់ធ្វើ គេច្បាស់ជាធ្វើដោយមិនបាច់អ្នកស្នើរសុំ។