merhabaaa hoş geldiniz 🌸
nasılsınız? umarım iyisinizdir.
bu kitabı hatırladınız mı? benden çok çekti ama sonunda bitirebildim... final bölümüyle birlikte tüm bölümleri taslaklarda şu anda. her gün bir bölüm bazen de iki bölüm atarak kısa bir sürede bitirmeyi düşünüyorum. ilk bölümleri hızlı hızlı atacağım zaten.
önemli not!!! kitapta intihara meyilli bir karakter vardır ve bu eğer sizin için tetikleyici bir unsursa lütfen başlamadan burada bırakın
genel olarak, melankolik ve kasvetli bir kitaptır, karakterler birçok şeyi sorgulama aşamasına girip bununla ilgili konuşmalarda bulunabilir
teşekkürler
|||
@mercan.atabey
merhaba
aslında, mesajlarımın okunmayacağı bir yerde böyle başlamam da biraz tuhaf oldu sanki
her neyse, zararı yok
neyim doğru ki sanki?
seni tanımıyorum
kim olduğun hakkında en ufak bir bilgim yok
neden 12 milyon kadar takipçin var
ah, bu arada seni keşfedip mesaj atana kadar 12.1 milyon olmuşsun
nereden bu kadar ünlüsün inan hiçbir fikrim yok
sadece, bu kadar ünlü olan birisinin sohbet kutusu da türkiye'nin nüfusu kadardır
yani mesajlarımı okumayacaksın
işte sırf bu yüzden buradayım
isminin feda olduğunu biliyorum
yani biyografinde yazıyordu
ve inan başka hiçbir şeyinle ilgilenmiyorum
mutsuzum feda, öyle mutsuzum ki
belki bunu yanımda olan birisine anlatsam dertlerimi küçümser ve şükretmeyi bilmeyen şımarık bir çocuk olduğumdan bahseder
ah, bu bir varsayımdan çıkalı çok oldu, değil mi?
belki de haklıydı
çünkü benden daha mutsuz olan insanlar var, evet
fakat sırf onlar daha fazla üzülüyorlar diye ben acılarımı bir kenara mı atmalıyım?
şu an canım acıyor ve bunu hissediyorum
nasıl sırf bu sebepten dolayı acımı durdurabilirim ki?
bu söyledikleri, deli saçması
bu söylediğini kendisi yapmıyor
bunu hiç kimse yapmıyor
herkes, yalnızca kendi derdiyle ilgileniyor
işte bu yüzden, buradayım
ne zaman dolup taşsam ve ağlamak için güven verici bir omuza yaklaşsam bir anda kendi dertlerini anlatmaya başlıyorlar
beni teselli etmelerini beklemiyorum tabii ki, çünkü kandırılacak yaşı çoktan geçtim
fakat kendi yaşadıklarıyla benim acılarımı kıyaslamaları çok can sıkıcı
bıktım
tükendim artık
ruhum yıllanmış gibi hissediyorum
ne yapsam elimde kalıyor
kime güvensem beni yarı yolda bırakıyor
az önce, bir arkadaşımın daha hakkımda ileri geri konuştuğunu öğrendim
bu yüzden buradayım feda,
bunu herhangi birisine anlattığımda 'herkesin başına geliyor, durumu dramatikleştirme' demesinden korkuyorum
acı çekiyorum, buna odaklanmak yerine neden yaşadıklarımın büyüklüğüne ya da küçüklüğüne odaklanıyorlar?
ben, şu an acı çekiyorum
deli gibi
bu kaçıncı aldatılışım?
üç, dört... sanırım beş
artık sayamıyorum bile
sessizim diye, ezmeye çalışıyorlar
hakkımı savunmuyorum diye, tüm haklarımı sömürüyorlar
gülmüyorum diye, güldürmeyi bile denemiyorlar
aksine, sanki hepsi ağlatmak için uğraşıyorlarmış gibi hissediyorum
ama artık ağlamıyorum da feda,
o kadar ağladım ki, artık göz pınarlarım kurumuş gibi akmıyor yaşlarım
öyle acı çektim ki, artık hissizleşmiş gibiyim
her tarafım uyuştu, belki de baygınımdır ama fark edemiyorumdur
belki de ölmüşümdür ve ruhum dolanıyordur etrafta
bu görünmezliğimin başka bir sebebi olamaz çünkü
annem ve babam bile beni unutmuşlar gibi
her şeyi geçtim, ben kendimi unuttum feda,
yaşadığımı unuttum
nelerden hoşlandığımı, nereye gitmeyi sevdiğimi, ne yapınca mutlu olduğumu
hatta nelerden nefret ettiğimi bile unuttum
dedim ya, hissizleştim
yaşamıyorum da, sanki ruhum insanların içinde dolaşıyormuş gibi
ölmek istedim
yemin ederim öyle çok istedim ki
ama korktum feda,
denemeye kalkıştım ama bu, düşünceden öteye gidemedi
oraya gittiğimde de mi böyle olacağım?
nereye gideceğim?
orada da bana böyle davranacaklarsa acı çekerek ölmemin hiçbir anlamı kalmaz
dökemiyorum her şeyi
yemin ederim ağzımı bir açsam susmayacağım her şeyimi anlatıp kurtulacağım ama
ama olmuyor
yapamıyorum
tüm sözlerim boğazımda düğümlenmek yerine diken diken olup tüm vücuduma karışıyor zehirliyor beni
ölmek istiyorum ama ölümden çok korkuyorum feda,
benim de artık mutlu olacağım bir yer yok mu?
gitmek zorundayım
belki sonra tekrar geri dönerim
iyi geceler feda,
ben olamıyorum, lütfen en azından sen mutlu ol
bu dünyaya inat, mutlu ol
çünkü burası, acıdan başka hiçbir şey vermiyor bize
çevrimdışı | 02.55
|||
kitap hakkında küçük bir not düşmek istiyorum; karakterlerin rol modelleri olmayacak, ben onların dış görünüşlerini kitap içinde betimleyeceğim ve dolayısıyla instagram bölümlerinde koyacağım fotoğrafların hepsi temsili olacak, bir fotoğrafa sarışın birisini koyarken diğer bir fotoğrafa esmer birisini koyabilirim. haberiniz olsun.
sude kaçar 💗💗
