"အခုခ်က္ခ်င္းလက္နက္ခ်လိဳက္ပါMr.Jeon Jungkook!ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္သတိေပးေနတာပါ၊အခုမခ်ရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကပစ္ရပါလိမ့္မယ္"
"တစ္ေယာက္မွေရွ႕တိုးမလာခဲ့နဲ႕ Jiminဘယ္မွာလဲ?Jiminကိုအခုခ်က္ခ်င္းေခၚေပး... မဟုတ္လို႔ကေတာ့ဒီလူ႕ေခါင္းထဲကိုက်ည္ဆန္ဝင္သြားမယ္"
ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းတဲ့Shopping mallႀကီးထဲမွ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျမင္ကြင္းတစ္ခု။ေသနတ္ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္လူတစ္ဦးဟာဓားစာခံဟုထင္ရသည့္သူအားလက္တစ္ဖက္မွခ်ဳပ္ေႏွာင္ကာကိုင္ထားၿပီးတစ္ဖက္မွထိုသူ၏နားထင္ကိုေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ထားျခင္းျဖစ္သည္။အနီးနားတြင္လည္းရဲတပ္ဖြဲ႕အမ်ားအျပားေနရာယူကာဝိုင္းထားၿပီး တရားခံအားေသနတ္မ်ားျဖင့္ပတ္ပတ္လည္အသင့္အေနအထားျဖင့္
ခ်ိန္ထားၾကသည္။တရားခံသည္ေဆး႐ုံအကၤ်ီညစ္ထစ္ထစ္အားဝတ္ဆင္ထားၿပီးမ်က္လုံးမ်ားဟာလဲဂနာမၿငိမ္ေန။တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လက္မ်ားဟာလဲတုန္ယင္ေနတတ္ၿပီးျဖဴေဖြးေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ား၌အပ္ေပါက္ရာမ်ားဟုထင္ရသည့္ဒဏ္ရာေတြဟာညိုကာမဲေနသည္။ေဆး႐ုံဝတ္စုံျဖဴလႊလႊမွာလဲမဲညစ္ေနၿပီး ေျခေထာက္မ်ားတြင္လည္းဖိနပ္မပါ။
ေျခဖေနာင့္၌လည္းဆူးႏွင့္ျခစ္မိထားသည့္ဒဏ္ရာမ်ားကဲ့သို႔အျခစ္ရာမ်ားလည္းရွိေနၿပီးေသြးမ်ားပင္စိမ့္ထြက္ေနသည္။
ညိုမဲေနတဲ့မ်က္ကြင္းေတြအေပၚကသမင္ပုံစံမ်က္လုံးေလးကေတာ့သူ႕ရဲ႕ရိုးသားျခင္းကိုတစ္စြန္းတစ္စေဖာ္ျပေနသလို။သို႔ေသာ္လည္းေသနတ္ပင္ကိုင္ၿပီးလူတစ္ေယာက္အားဓားစာခံလုပ္ထားသည့္ေကာင္ေလးကိုမည္သူကမွလူေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္လို႔ရနိုင္မွာမဟုတ္ပါ။
"ေမာင့္Jiminေလးဘယ္မွာလဲ...ေမာင္ Jiminဆီလာၿပီေလ။Jiminေလးထြက္လာခဲ့ပါေတာ့။ေနာက္တစ္ခါJiminနားကတစ္ဖဝါးမွမခြာေတာ့ပါဘူး...ေမာင္ကတိေပးပါတယ္"
မ်က္ရည္မ်ားပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ကာ ေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႕တစ္ေယာက္ထဲအ႐ူးတစ္
ေယာက္လိုေရ႐ြတ္ေနတဲ့တရားခံရဲ႕အာ႐ုံစူးစိုက္မႈကိုမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့Namjoonဟာလည္းအလစ္တဲေလး
မွာပင္တရားခံဆီသို႔႐ုတ္တရက္ေျပးဝင္ကာ တရားခံ၏လက္ထဲမွေသနတ္အားဆြဲယူဖို႔ျပင္သည္။
YOU ARE READING
အချစ်ရူး (Completed)
Fanfictionလူတစ်ယောက်ကိုသာမန်ထက်လွန်ကျူးစွာချစ်မိနေပြီဆိုရင် အဲ့ဒီလူကိုအချစ်ရူးလို့ခေါင်းစဉ်တတ်ကြသတဲ့...
