İLKEL AŞK ( KISA HİKAYE)

DÖNÜŞ

Günler sonra...
İlke' nin anlatımı...

Akşam güneşi batarken, içimde bir karışıklık ve merakla Tansel'in eve dönüşünü bekliyordum. Altı ay boyunca aşkla dolu bir özlemle geçti. Onun sağ salim geri döneceğine inanmak için elimden geleni yapmıştım. Ancak kalbimde bir endişe ve kaygı hissi zaman zaman beni ele geçirdi. Bugün döneceğini bana Derin söylemişti ama fazla bir açıklama yapmadı. Ajanlarla çalıştığı için bazen bilgi sahibi de oluyordu.

Heyecanla beklerken kapının çalınma sesiyle kalbim bir saniyeliğine durdu. Işıkların parladığı evde kapıya doğru adımlarımı hızlandırdım. Yalnızdım ve bütün ışıkları açıyordum böyle zamanlarda. Sanki evde kalabalık var izlenimi yaratıyordum. Kapıyı açtığımda karşımda Tansel 'i gördüm. Gözlerindeki canlılık hala aynıydı, ancak yüzünde bir acı ve yorgunluk izleri vardı. Hemen yanına koşup ona yardım etmek için elimi uzattım.

"Tansel, neler oldu? Yaralı mısın?" diye sordum, içimde hala bir endişeyle.

Tansel hafifçe gülümsedi, yorgun bir ifadeyle. "Evet, yaralıyım İlke. Görev sırasında bir kaza geçirdim. Ama endişelenme, iyiyim. Ufak bir sorun sadece. "

Kalbimdeki kaygı yerini biraz rahatlama hissine bıraktı.

"Nasıl iyi olabilirsin ki? Neler yaşandı orada? Yapayalnız seni gönderdiler. Başına her şey gelebilirdi. "

Tansel derin bir nefes aldı ve bir an için elime sarıldı. "Yalnız değildim. Bana bir ekip verdiler.  Aslında her şey önceleri iyi gidiyordu ama bir saldırıya uğradık. Ekibimiz zorlu bir çatışmanın içinde buldu kendini. Ben ise şans eseri hayatta kaldım."

Gözlerimdeki endişe hala geçmemiş olsa da, içimde bir sevinç hissi belirdi.

"Peki, diğer ekip üyeleri ne oldu? Onlar da mı...?"

Tansel hüzünlü bir şekilde başını salladı.

"Maalesef, bazı arkadaşlarımızı kaybettik. Çok zor bir süreçti. Ama buradayım, hayatta kaldım. Merak edeceğini bildiğim için anlatabileceğim tüm detayları anlattım. Daha fazla sorma. "

Gözyaşlarımı tutamayarak Tansel'e sarıldım. "Gurur duyuyorum seninle. Ne kadar güçlü olduğunu biliyordum. Bu kadar zor bir deneyimden sonra seninle olmak benim için çok önemli. İyi ki bana geldin. "

Tansel de beni kucakladı ve başını omzuma dayadı.

" Aslında gelmeyecektim İlke. '

' Ne demek gelmeyecektim?'

' Beni unuttuğunu ve kendine bir hayat kurduğunu düşünüyordum. Sonuçta altı ay uzun bir zaman. '

' Sevgimi bu kadar hafife almandan nefret ediyorum ama bununla ilgili sonra konuşacağım. Şimdi geç otur ve dinlen. '

Tansel beni zorlamadı. Oturdu ama iyi olduğunu, zaten hastaneden geldiğini söyledi. Yani bir çeşit hastane gibi bir yerden. Bir süre ona yaptıklarımı anlattım.

' Yokluğumda çok yol almışsın. '

" Doğru aldım. Çok şey öğrendim. Tek başıma bir çok şeyi yapabiliyorum artık. Hatta yemek bile yapabiliyorum ki sana da yaptım geleceğini öğrenince. '

" Desene elinden yemek yiyeceğiz. Bende kurt gibi açım zaten. '

Zayıflamıştı ve solgun duruyordu. Buna rağmen aç gibi değildi hatta bir şey yiyecek hali var gibi bile değildi ama ona yemek hazırlamış olduğum için böyle diyordu.