İLKEL AŞK ( KISA HİKAYE)

FİNAL

Tansel, eve döndüğünde heyecanlı bir şekilde bana doğru yaklaştı. Yüzünde gülümsemeyle parlayan gözlerinde büyük bir sevinç vardı. Bana baktığında böyle olması beni çok mutlu ediyordu. Ona sımsıkı sarıldım.

' Seni çok özledim. ' dedim.

Tansel benden daha sıkı sarıldı. Sanki içine katmak ister gibi sıkı.

' Bende seni özledim. Geldiğimde burada olmayacaksın diye çok korktum. Hangi kadın evlendikten üç gün sonra gidip bir yıl gelmeyen bir adamı bekler ki diye düşündüm ama buradasın. '

Bir tek kendine faydası olmayan onun dışında etrafındaki herkese kol kanat geren, destek olan Derin' le bu konuyu konuşmuştuk. Tansel terk edilmiş bir çocuk olduğu için terk edilme endişesi en derinde bir yerde sürekli duruyordu.

' Senden asla gitmem. Çok yakında bunu daha iyi anlayacaksın. Beni burada bekle. ' dediğimde yüzüme şaşkın bakıyordu. İçeri gittim. Sonra Tansel' in yanına geri döndüm. Aslında bu kadar erken söylemeyecektim ama dayanamadım. Tansel bana soru sormadan baktı.

' Doğa' nın bebeği mi?' dedi. Ben onu şaşırtacaktım ama o beni şaşırttı.

' Doğa' nın bebeği mi var?'

' Karan size bırakırken söylemedi mi?'

Her şeyi beklerdim ama bebeğin Doğa' nın olmasını asla. Can' dan olması mümkün değildi. Onlar ayrı düşeli çok daha uzun zaman olmuştu ve bırak birlikte olmayı bir daha karşı karşıya bile gelmemişlerdi.

' Hayır. Sadece koruyun dedi. Doğa' nın nasıl olabilir ki bebek? Can ne olacak?'

' Can mevzusu Doğa için tamamen kapandı. '

Can için çok üzüldüm. Doğa' dan bir iz arıyordu. Ona bunu söylememe imkan yoktu. Söylemesi gereken kişi Doğa' ydı. Can' ı doğru düzgün tanımıyor olmama rağmen böyle bir şey kimseye söylenemezdi. En azından ben yapamazdım.

Bunları sonra düşünsem iyi olurdu.

' Bu Doğa' nın bebeği değil. Bu bizim bebeğimiz. '

Tansel bana doğru sendeleyerek adım attı. Sanki ayakta duramıyordu. Az önce iyi görünüyordu ama şimdi sarhoş gibiydi.

' Doğru mu söylüyorsun? Bizim bir bebeğimiz mi oldu? Baba mı oldum ben?'

' Evet. '

Tansel' in gözünden mutluluk yaşları boşaldı ve yüreğimin yükü hafifledi. Baba olmayı nasıl karşılayacak bilmiyordum. Herkes mutlu olacağını söylemişti ama insan görmeden emin olamıyordu işte. Sesindeki heyecanı gizlemeyerek;

"İlke, baba oldum!" diye fısıldadı. Onun bu haline gülümsedim. Cinsiyeti sormak bile aklına gelmemişti.

Gözlerime bakarak, "Bu harika haber için sana minnettarım" dedi. "Baba olmak, benim için en büyük mutluluk ve onur. Artık senin ve bebeğimizin yanında olmak, onları büyütmek ve her anlarında destek olmak istiyorum. Çok yalnız kaldın. Bütün bu yükü o küçük omuzlarında nasıl tek başına yaşadın? Ben çok özür dilerim. Gerçekten özür dilerim İlke. Sana verebildiğim hayat için özür dilerim. "

' Benim hiçbir şikayetim yok. Oğlumuzla bekledim seni. Onun gelişimi ve doğumu derken zaman daha çabuk geçti. '

' Oğlumuz mu? '