De weg van de liefde

Hoofdstuk 6 - De ontmoeting

Donderdag is marktdag en Marijn heeft het opperbest naar haar zin terwijl ze de sfeer inademt van de gezellige drukte om haar heen. Vroeger was ze vaak in Badena te vinden, omdat haar moeder hier ook één van haar talrijke huizen heeft en zij het een goed idee vond om Marijn wat cultuur op te laten snuiven. Marijn weet nog steeds niet waarom ze zo nodig in het rijkste dorp van Nederland moet zijn om die zogezegde cultuur te proeven, maar omdat ze de rest van het jaar bij haar vader woont en de goede sfeer tussen haar ouders niet wil verpesten, heeft ze zich laten overhalen.

Sinds ze volwassen is, kan ze sowieso haar eigen keuzes maken. Ze weet wel zeker dat ze niet verwend is, hoewel ze daar alle mogelijkheid toe had. Marijn schat in dat er niet veel kinderen de keuze maken die zij heeft gemaakt. Maar haar moeder was vroeger al net zoveel onderweg als tegenwoordig om geld te verdienen, waardoor ze geen andere keuze had. Haar afwezigheid was per slot van rekening ook de reden dat haar ouders besloten te scheiden voordat ze elkaar geen vrienden meer konden noemen.

Marijn is blij dat ze haar auto dichtbij heeft geparkeerd, want al met al zorgt het gekochte fruit en groente voor veel gewicht in haar tassen. Ze is net al heen en weer gelopen omdat anders de delicatere etenswaren en andere spullen werden geplet. Robbert heeft haar aangeboden om de boodschappen thuis te laten bezorgen, maar ze maakt liever haar eigen keuze tussen alle verse spullen.

'Shit!' Onwillekeurig schiet haar stem omhoog voordat ze zich ijlings achter een kraam verstopt. De kenmerkende blonde haren – ze weet zeker dat Rosalie ze in die kleur heeft geverfd om zo meer op haar te lijken – dansen op de rug van haar jeugdvriendin.

Ze heeft haar toch niet gezien?

Rosalie is de reden dat ze dit vakantiebaantje aan heeft genomen. Als het op na-apen komt, heeft zij dat tot een angstaanjagend hoog niveau getild. Kan ze haar een stalker noemen? Haar ouders doen dat wel zonder problemen.

Haar moeder heeft gezorgd dat ze via-via bij Robbert aan de slag kon en ze verzekerde haar dat ze haar eigen vakantie elders zou vieren om Rosalie niet naar Badena te leiden. Waarom is haar leeftijdsgenoot hier dan toch?

Het doet Marijn eraan denken dat deze oplossing van tijdelijke aard is. Waarom moet ze haar toekomst af laten hangen van iemand anders? Ze weet dat die gedachte de reden is dat ze nog steeds geen goede oplossing heeft gevonden voor haar probleem.

'Wat ben jij aan het doen?'

Verschrikt kijkt Marijn op, om recht naar Jesses vragende gezicht te kijken. Ze kent hem nu zo'n vier dagen en dit is, afgezien van de maaltijden en hun eerste ontmoeting, de eerste keer dat ze hem buiten zijn slaapkamer ziet. De zon laat zijn haren glanzen en hij mist de frons tussen zijn ogen, nu die niet op zijn computerscherm gefocust zijn.

'Ik dacht dat ik iemand zag,' antwoordt Marijn. Haar stem bibbert.

'Ik zie wel meer iemanden,' reageert Jesse. 'Daarvoor zijn we op een markt.'

Hij kijkt haar aan alsof ze niet helemaal spoort.

'Een bekende, die ik niet wil zien,' verduidelijkt ze.

Jesses gezichtsuitdrukking veranderd subtiel, ze kan er niet helemaal de vinger op leggen. Hij kijkt om zich heen, maar hij weet natuurlijk niet voor wie zij zich verstopt.

'Oké, kom mee,' zegt hij toch.

Zonder op haar antwoord te wachten, neemt hij een tas van haar over en slaat zijn andere arm om haar schouders. Ondanks het warme weer voelt Marijn een rilling over haar rug lopen. Ze heeft een hemdje aan en hij raakt daarom haar blote arm aan. Waarom dat zoveel effect op haar heeft, weet ze niet.

Dicht tegen hem aangedrukt, speurt Marijn het plein af. Ze ziet geen spoor meer van Rosalie, maar dat wil natuurlijk niks zeggen. Haar gezicht verbergend, lopen ze snel naar haar auto.