နာရီဝက်မျှကြာပြီးနောက် ခါးကိုင်းရတာညောင်းလာတဲ့ဟန်သစ်က သူ့ပခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ချထားတဲ့Alexခေါင်းကို ဖွဖွလှည့်ပုတ်လိုက်သည်။
"ပြီးရင်ထုတ်တော့......."
"ဟမ်!"
Alexက ခေါင်းကိုမော့မလာတဲ့အပြင် သူ့ကိုပါတိုးဖက်လာခဲ့လိုက်သေး။
အောက်ပိုင်းချင်းဆက်နွှယ်လျက် အချိန်အကြာကြီး ထပ်လျက်သားဖက်ထားခံနေရသည်က ဟန်သစ်ကို အဆင်မပြေစေပေ။
Alexက ငတ်ခဲ့သမျှအတိုးချပြီး အကြမ်းကြီးကြမ်းထားတာကြောင့် အောက်ပိုင်းကမသက်မသာခံစားရသည်။ ထို့ပြင် သန့်ရှင်းရေးမလုပ်ရတာကြောင့် ခြောက်သွေ့လာတာနဲ့အမျှ စေးကပ်ကပ်နဲ့နေရခက်လှ၏။
"လိမ်မာတယ်....... လွှတ်ဦး"
"နောက်တစ်ခါလောက်"
"တော်လောက်ပြီ"
ဟန်သစ်က ထိုသို့တားလေလျှင် Alexက သူ၏လည်တိုင်ဖြင့် မျက်နှာကိုပွတ်တိုက်လာ၍.......
"ခင်ဗျားရဲ့လေသံက ဘာသဘောလဲ"
"..............? ပုံမှန်ပါပဲ"
"oh!"
နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့် သူ၏ခါးသည် ပြဿနာအိုးလေးဆီမှ ဆွဲဆိတ်ခံလိုက်ရကာ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့ကိုလွှတ်ပေးလာခဲ့သည်။
"မှောင်တောင်မှောင်နေပြီ........ ၄နာရီပဲရှိသေးတာကို"
"အင်း........မြန်မြန်ဝတ်ပြီးသွားရအောင် ဒီမှာကမိုးချုပ်တာစောတယ်"
ဟန်သစ် Alexကမ်းပေးလာတဲ့တစ်ရှူးတို့ဖြင့် ပေါင်တံတစ်လျှောက်စီးကျနေခဲ့သော အဖြူရောင်အရည်များနှင့် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကြားမှ အနောက်ပေါက်ကို သန့်ရှင်းအောင်ပွတ်သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘောင်းဘီကိုပြန်ဆွဲဝတ်ပြီး လီးတန်းလန်းနဲ့ရပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ Alexကို လောဆော်လိုက်သည်။
Alexမှာ သံယောဇဥ်အမျှင်တန်းမပြတ်စွာဖြင့် သူ့ကိုကြည့်လို့လာကာ ခါးပတ်အားပြန်လည်တပ်ဆင်နေသည်။
"ခင်ဗျားရဲ့ပုံစံက ကျွန်တော့်ကိုထပ်မာလာအောင်လုပ်နေသလိုပဲ"
