Ay Işığım (+18)

37.

Sabah boynumda gezinen dudaklarla uyandım. Nefesi boynumu yakarken dudakları çok narin öpücükler konduruyordu. Bir yandan da eli tişörtümün altına sızmış karımı okşuyordu. Kalçamda sertlik hissetmemle gözlerimi açtım.

"Günaydın ay ışığım." Etkileyici bir ses tonuyla.

Gülümsedim. "Günaydın hayatım." Yüzümü biraz çevirip yanağına öpücük kondurdum.

Karnımdaki kolları sıkılaştı. Başını boynuma gömdüğünde yeni çıkan sakalları tenimi okşadı.

Yan tarafımdaki kızıma baktım. Diğer tarafında yastıklar vardı düşmemesi için. Uyanmıştı lakin yüzü o tarafa dönüktü. Bir şeylerle uğraşıyor gibiydi.

Boylandığımda yastığın ipini çekiştirdiğini gördüm. Bir az daha çekiştirse sökülecekti.

"Bebeğim." Yanağından öptüm. "Yapma." Yüzünü kendime çevirmeye çalıştım ama huysuzlandı.

"Napıyor ki?" Yarkın da boylandı.

"Yastık sökülecek. İpini çekiştiriyor."

"Sökülsün. Bırak ne istiyorsa yapsın, engel olma." Beni kendine çektiğinde sırtım göğsüne, kalçam erkekliğine çarptı. "Biraz senin tadına baksam?" Kulak mememi emdi.

"Yarkın.."

"İnleme." Boynumu sertçe emdiğinde inledim. Kıvrandığım için de kalçam erkekliğine sürtünmüştü. "Siktir." Onu tahrik etmiştim istemeden. Ayaklandı aniden. "Birazdan şirkete gideceğiz. Babam söylenmeden kalkalım, çenesini hiç çekemeyeceğim."

"Tamam."

O banyoya girdiğinde ben de ayaklandım. Makyaj masasının önünden hızla geçerken gördüğüm şeyle tekrar geri dönüp aynaya baktım.

Az önce emdiği yer morarmıştı hassas tenim yüzünden. Kapatıcıyı makyaj masasında öne çıkardım. Üstümü giyindikten sonra kapatmayı unutmayayım diye. Yoksa unuturdum.

Üstüme bir şeyler bakınmaya başladım.

Kocam beni yönetici yaptığı için bugünkü toplantıda benim de imza hakkım vardı. O yüzden toplantıya katılmam gerekiyordu.

Kombinimi seçip yatağa bıraktım. Ellerimi belime atıp odayı inceledim.

Bu odaya ilk girdiğimde ne kadar şanssız olduğumu düşünüyordum, şimdi ise ne şanslı olduğumu. Ben Yarkından iyi bir eş bulamazdım. Evet, başta beni çok kırmıştı ve bunun hepsi yaşadıkları ile alakalı. Çocukluğunda ezilen insanlar azacık güç toplayınca başkalarını ezerler, kırıp dökerler.

Gözlerimi kapatıp bunları düşünmemeyi karara aldım. Hemen kızıma yöneldim. Yastığın ipini bırakmış bana bakıyordu.

"Oyyy çen bana mı bakıyonn?!" Onu farkettiğimi gördüğünde güldü hemen. Emziğini ağzından çıkardı. Yanına ilerleyip yatağa oturdum. "Annesine mi bakıyor benim kızım?" Daha çok güldü. Garip sesler çıkardı. Boynuna, yanaklarına, alnına, saçlarına sayısız öpücükler bıraktım. "Ohh bal mı sürmüşler bu yanaklara?" Burnuna öpücük kondurdum. "Hayatımın anlamı." Sımsıkı sarıldım kızıma. Haftalar önce kaçırıldığı geldi aklıma. Gözlerim doldu. Küçücük kızım neler yaşamıştı öyle. Nasıl delirmiştim..

İç çekip boynuna bir öpücük daha kondurdum ve kokusunu içime çektim. Tam o sırada banyonun kapısı açıldı.

"Anne-kız saatiniz mi geldi?"