თავი2

301 12 0
                                    

"ანიიიიი."
,,ჯიმინშეეეეე."
,,რაშვები?"
,,იუნგისთან ერთად ვსეირნობ.

ბავშვს ვაკატავებ😀შენ?",,მე ვალე მივაცილე სახლში, შეგიძლია მნახო?",,კი, ჩვენ ადგილზე ვარ, მოდი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ბავშვს ვაკატავებ😀შენ?"
,,მე ვალე მივაცილე სახლში, შეგიძლია მნახო?"
,,კი, ჩვენ ადგილზე ვარ, მოდი."
ჯიმინი საშვალო სიმაღლის ქერათმიან ქალთან მივიდა.
-დე...
ქამლა წინსაფარზე ხელები გაიმშრალა და თეთრ მაგიდას დაეყრდნო.
-გისმენ.
-გავდივარ მე, რამე გჭირდება გამოგიყოლებ?
-კი! შენს შეყვარებულს როდის გამაცნობ!?
-დედა შეყვარებულს ვერ გამოგიყოლებ, სახლშია.
-ხვალ ვისვენებ და მოიყვანე!
ჯიმინს გაეღიმა.
-კარგი კარგი ეხლა წავედი.
ჯიმინი ქუჩებში მისეირნობდა და პატარა ეზოში შეუხვია სადაც მას მეგობრები ელოდებოდნენ.
-აბა რაშვებით?
ჯიმინმა საშვალო სიმაღლის იისფერ თმიანი გოგო გადაკოცნა.
-როგორ ხარ ანი?
-კარგად, შენ?
ჯიმინმა ვიღაცის ხელი იგრძნო მხარზე.
-ბატონო პაკ.
-გამარჯობა იუნგ.
ბიჭებმა ერთმანეთს ხელი ჩამოართვეს.
-მოკლედ... ვალე რატო არ მოდის გამოსაშვებზე.
ანიმ ჯიმინს მზერა აარიდა.
-ანი...
-არ ვიცი.
-ვხედავ რო მატყუებ.
-ვერ გეტყვი.
-ვალემ გთხოვა?
-კი...
-ანი გთხოვ, ჩემი შეყვარებულია და მაქვს უფლება ვიცოდე, აი იუნგიზე გეტყოდი აუცილებლად.
-კარგი! კარგი!
-ვაუ ესე მალე?
-მამამისმა კაბის ფული არ მისცა და გასასვლელი ტანსაცმელი არ აქვს.
-რა!?
-არ უთხრა რო გითხარი, გთხოვ.
-კარგი, მე წავედი.
-სად კი მაგრამ?
-საქმეები მაქვს.
ჯიმინი სახლში გავარდა.
ჯიმინი პატარა ორსართულიან, მოკრძალებულად გარემონტებულ სახლში ცხოვრობდა.
-დედა დაბადების დღისთვის გადადებული ფული მომეცი გთხოვ.
-ჯიმინ, ამდენი თვე რისთვის მუშაობდი?
-დედა არ მინდა დაბადების დღე.
-შენ არ ოცნებობდი გრანდიოზულ წვეულებას? თან ისე ელოდებოდი შენ სრულწლოვნობას.
-დედა უფრო მნიშნელოვანი რაღაცისთვის მჭირდება.
-კარგი, მაგრამ რისთვის დაგჭირდა?
-ვალეს მამამ ფული წაართვა და გამოსაშვებზე ვერ მოდის.
-ჯიმინ დარწმუნებული ხარ?
-კი.
-კარგი, მოდი მაგაზე ხვალ ვილაპარაკოთ.
-კარგი.
-მიდი ეხლა ჭამე და დაიძინე.
-არ მშია დე.
ჯიმინმა დედას აკოცა და თავის ოთახში დაბრუნდა.
ჯიმინის ოთახო სხვადასხვა პოსტერებით და განათებებით იყო მორთული.
მრგვალი ხის საწოლის გვერდით პატარა ტუმბო იყო, ოთახის კუთხეში კი ხის დიდი მაგიდა თაროებით, გვერდით კი ხის კარადა.
ჯიმინი მაგიდის წინ მოთავდა წიგნები ამოალაგა და ფეხები მაგიდაზე შეამოალაგა, შემდეგ კი ჩარჩოში მოქცეულ ფოტოს დახედა.
ჩემი ლამაზი გოგო, როგორ უხდება ღიმილი.
,,კნუტო გძინავს?"
,,არა წიწილა."
,,მომენატრე❤️🥰"
,,მეც ძალინ.❤️❤️"
,,ჩემო ტკბილო🥰❤️"
,,იცი ეხლა რა მინდა?👉🏻👈🏼"
,,რა აბა?"
,,ფოტო გადაიღე რა.😊"
,,კარგი, როგორც გნებავთ ქალაბატონო კნუტო.

კონტრაქტი🔞Where stories live. Discover now