კონტრაქტი🔞

თავი22

-შენ ყოფილთან რა ჯანდაბას აკეთებდი!?
-იუჯინ... მე...
-შენი ძმის მკურნალობად ტყუილად არ ვიხდი, ჩემი შეყვარებულის როლი უნდა ითამაში!
-იუჯინ დიდი ხნის უკან დავშორდით, რა გჭირს?
იუჯინმა ვალეს ხელი გაარტა.
-მასთან მისული არ დაგინახო!
-სასმელზე შენ თვითონ გამიშვი!
-სასმელზე და არა ყოფილთან საფილრაოდ!
-იუჯინ არაფერი ყოფილა... მართლა.
ვალეს საშინლად ეშინოდა გაბრაზებული იუჯინის.
-იუჯინ გთხოვ დამშვიდდი, არაფერი ყოფილა.
იუჯინმა ვალე კედელზე მიახეთქა.
-ბედი შენი რომ სახლში არ ვართ!
იუჯინმა ვალეს ხელი დაიჭირა და ძლიერად მოუჭირა.
-მტკივა... იუჯინ...
-ქალებთან მოქცევა არ იცი!?
ჯიმინი თითქოს არსაიდან გაჩნდა უზარმარაზ განმარტოებულ ოთახში.
-შენ აქ არაფერი გესაქმება! ჩემს შეყვარებულს ველაპარაკები.
ჯიმინმა ვალეს გახედა და ხელი გაუწოდა.
-დახმარება გჭირდება?
-ჯიმინ გთხოვ მარტო დაგვტოვე.
ჯიმინი ვალეს პირდაპირ თვალებში უყურებდა და ხვდებოდა რომ ვალე შეშინებული იყო.
-ნუ გეშინია მე აქ ვარ ვალე.
ვალეს ჯიმინთან გატარებული უბედნიერესი დრი გაახსენდა, როგორ ზრუნავდა და იცავდა მას ჯიმინი, თუმცა მას არ შეეძლო ჯიმინთან მივარდა და კისერზე ჩამოკიდება, არ შეეძლო ჯიმინის მკლავებში ნებივრობა, ვალეს ტირანის ატანა უწევდა.
-ჯიმინ ჩემ შეყვარებულთან მარტო დამტოვე!
ჯიმინმა იუჯინი საყელოთი დაიჭირა.
-მოგკლავ რამე რომ დაუშავო ტენ!
-შენ არაცინ გეკითხება! შენი გოგო უკვე ჩემია პაკ!
იუჯინმა ჯიმინი ოთახიდან გააგდო.
-იუჯინ...
ვალე იუჯინს ჩაეხუტა.
-ხომ ხედავ გავაგდე, ნუ ბრაზდები.
ვალეს არ უნდოდა სიტვაციის გამძაფრება, საუკეთესო გზად მას იუჯინთან შერიგება მოაფიქრდა.
-იუჯინ სახლში წავიდეთ.
-არა!
-გთხოვ, ერთმანეთს ჩავეხუტოთ და მოსევიყვარულოთ.
-აღარ მებუტები და მიბრაზდები?
-არა საყვარელო.
-ისევ ერთად ვართ? არ მშორდები?
-სახლში ვილაპარაკოთ.
-კარგი პატარავ, წამოდი.
წყვილი სახლში დაბრუნდა, ჯიმინი კი ვალეს ეძებდა.
-ჯიმინ შეწყვიტე!
-გუკ არ შემიძლია, რამე რომ დაუშაოს!?
-ვალეს შეყვარებული ყავს, შენ მისი ყოფილი ხარ.
-ის შეშინებული იყო, პატარა და დაუცველი...
-იყო როდესაცას შენთან ქონდა ურთიერღობა, ახლა ის უკვე დიდია და თავის ცხოვრებას თავად მიხედავს.
გუკიმ ჯიმინს მხარზე ხელი დაადო.
-ეხლა უკვე გვიანია ჯიმინ...
ვალეც და ჯიმინიც მთელი ღამე ერთმანეთზე ფიქრობდნენ.
-დილამშვიდობისა პატარავ.
იუჯინმა ვალეს ნაზას აკოცა.
-დილამშვიდობისა.
-ძალიან მიხარია რომ შევრიგდით.
-ხომ...
-პატარავ არ გინდა სადმე წავიდეთ?
-სად?
-დუბაიში მაგალითად.
-საყვარელო არ მიყვარს მოგზაურობა, ძალიან მღლის მართლა.
-კარგი, როგორც იტყვი.
იუჯინი ვალეს ჩაეხუტა.
-მე რეპეტიციაზე მივდივარ და რამოდენიმე საათში დავბრუნდები.
-კარგი საყვარელო.
ვალემ იუჯინი გააცილა, ტელევიზორის წინ მოთავსდა და ჯიმინის ინტერვიუს წააწყდა.
-ბატონო პაკ, ყველას აინტერესებს თქვენი პირადი ცხოვრება, დაკავებულია თქვენი გული?
-დიახ.
ეჭვიც არ მეპარებოდა, ამდენი წლის შემდეგ... ალბათ არც კი ვახსოვარ.
-თოთხმეტი წლის ვიყავი როდესაც ჩემი გული ერთმა გოგონამ მოიპარა, ის დღემდე მას ეკუთვნის.
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-ეს სამაჯური მის თავს მახსენებს.
ვალემ ნაცნობი სამაჯური დაინახა ჯიმინის ხელზე.
ჩემი წიწილა...
ვალეს ისტერიული შეტავა დაეწყო, ის თმებს იგლეჯდა და ბოლო ხმაზე ღრიალებდა, ვალემ გაანალიზა რომ ბედნიერი არც არასდროს ყოფილა, ტირანი მამა, უბედური ბავშობა შემდეგ კი საშინად ტოქსიკური ურთიერთობა საყვარელი ძმის გადასარჩენად.
დაღლილ, ნამტირალევ და უენერგიო ვალეს პირდაპირ დივანზე ჩაეძინა და მხოლოდ მეორე დილით გაეღვიძა იუჯინის გვერდით.
-დილამავიდობისა პატარავ.
ვალე იუჯინს ჩაეხუტა.
-თავი მტკივა...
-წამალს მოგიტან.
-კარგი.
იუჯინმა ვალეს წამალი დაალევინა.
-უკეთ ხარ?
-კი...
-პატარავ რამოდენიმე დღით უნდა წავიდე.
-სად?
-ჩვენებაზე.
-კარგი.
-მალე ჩამოვალ.
ვალე იუჯინს ჩაეხუტა.
-მომენატრები.
-მეც ჩემო პრინცესა მაგრამ სხვა გზა არაა.
-მესმის იუჯინ.
-მადლობა.
რამოდენიმე დღე მაინც დამასვენებს.
-როდის მიდიხარ?
-ხვალ დილით.
იუჯინმა ვალე კალთაში ჩაისვა.
-ჩემ ბარათს დაგიტოვებ, რამე რომ დაგჭირდეს.
-მადლობა.
-პატარავ არ გინდა გამაცილო?
იუჯინმა ვალეს ყელში კოცდა დაუწყო.
-რამოდენი დღე ვერ დავტკბები შენით.
ვალეს ეზიზღებოდა იუჯინის კოცნები და შეხებები, სექსისგან მან წვეთი სიამოვნებაც კი ვერ მიიღო, მას აღარ აღზნებდა იუჯინის სიუხეშე.
-პატარავ მოგეწონა?
-კი.
ვალემ იუჯინს ზურგი აქცია.
-ძილინებისა.
იუჯინი ვალეს ჩაეხუტა
-ტკბილიძილი პატარა პრინცესავ.
დილით ვალემ მარტო გაიღვიძა.
-იუჯინ!
ვალემ სახლი დაათვალიერა და ტელეფონი შეამოწმა.
,,პატარავ გეძინა და აღარ გაგაღვიძე❤️"
,,ეხლა გავიღვიძე მე."
,,😀😀მაშინ დილამშვიდობა."
ვალემ შვებით ამოისუნთქა.
რა ბედნიერებაა, ცოტახნით მაინც დამასვენებს.
,,რას აკეთებ პატარავ?"
,,ყავა უნდა დავლიო, შენ?"
,,