კონტრაქტი🔞

დასასრული

         მოგონებები პაკის ოჯახში.

მილას დაბადების დღე.
-წიწილა ნეტავ გაუხარდება?
-რათქმაუნდა კნუტო.
ცოლქმარნი დიდი მყუდრო ოთახში ტორტით და ბუშტებით შევიდნენ.
-გილოცაავთ!
მილა დედ-მამას ჩაეხუტა.
-უკვე დიდი გოგო გაიზარდე.
-დიდი და ჭკვიანი.
მილა ჯიმინს კისერზე შემოეხვია.
-მიყვარხართ.
-აბა საჩუქრის დროა.
ვალემ მილას ლამაზად შეფუთული ყუთი მიაწოდა.
-რა არი?
მილამ ყუთი გახსნა.
-ტელეფინი!? რომელიც მინდოდა!
მილა ბოლოხმაზე წიოდა.
-მადლობა, მადლობა.
ვალემ მილას აკოცა.
-მეგობრებს დაპატიჟებ?
-მე სხვანაირად მინდა აღნიშვნა.
-როგორ?
-მე, შენ და მამიკო სადმე წავიდეთ, მხოლოდ ჩვენ, ძმები მიყვარს მაგრამ მხოლოდ თქვენთან მინდა ყოფნა.
-როგორ გინდა ჩემო ანგელოზო.
ჯიმინმა მილას თავზე ხელი გადაუსვა.
-მიდი გამზადება დაიწყე, მე და დედა საძინებელში ვართ.
-კარგი.
ოჯახი გაემზადა.
-აბა პრინცესავ, სად წავიდეთ?
-ჯერ ზოოპარკში.
-კარგი.
მილას სურვილით ყველა ზოოპარკში წავიდა.
-მამიკო! დედიკო!
აცრემლიანებული მილა მშობლებთან მივარდა.
-რა მოხდა!?
-შემეშინდა.
-ვაიმე პატარავ.
ჯიმინმა მილა ხელში აიყვანა.
-დეიდას გაწევა ვთხოვე, ცხენებს ვათვალიერებდი და მეჩხუბა, მიყვიროდა და ძალიან შემაშინა.
ვალეს სახე შეეცვალა.
-ვინ იყო დედიკო? წამოდი მაჩვენე.
ვალე და მილა მსუქან შავგვრემან ქალთან მივიდნენ.
-ქალბატონო ჩემი შვილი შეაშინეთ!
-რა!?
-რაც გაიგე!
-ეს უზრდები ბავშვი მეტლიკინებოდა!
-რა!? შენ რამე ხომ არ გეშლება!? გადაფარე შენი ტრაკით ყველაფერი და ბავშვმა გაწევა გთხოვა!
ვალემ მილას ლოყაზე აკოცა.
-რაც დედა ის შვილი!
-რა თქვი შე ძროხა!?
ჯიმინმა ჩარევა გადაწყვიტა.
-კნუტო დამშვიდდი.
ჯიმინმა ვალეს წელზე ხელი მოხვია.
-ბნელ და გაუნათლებელ ხალხს რა უნდა ელაპარაკო.
ოჯახმა ზოოპარკი დაათვალიერა, შემდეგ კი კაფეში გადაინაცვლა.
-აბა დადექი მამიკოსთან ფოტო გადაგიღოთ.